Επιχείρηση αστυνομίας στην παλιά Λευκωσία

Την Παρασκευή τα ξημερώματα η αστυνομία επιχείρησε να συλλάβει αρκετούς από τους λαθρομετανάστες που κατοικούν στην εντός των τοιχών Λευκωσία. Το τέλος της επιχείρησης αυτής είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη δεκάδων λαθρομεταναστών.

Ενώ όλοι οι πολίτες που γνωρίζουν ποια η κατάσταση που επικρατεί στο κέντρο της πρωτεύουσας (σχετικό κείμενο του ιστολογίου μου μπορεί να διαβάσει κάποιος εδώ), ένοιωσαν ικανοποιήση που επιτέλους κάτι γίνεται για την αντιμετώπιση του φαινομένου που επικρατεί στην περιοχή, υπήρξαν και οι αντίθετες φωνές που μόνο απορία μπορεί να προκαλέσουν στον μέσο πολίτη.

Πιο συγκεκριμένα αρνητικά σχολίασε την επιχείρηση της αστυνομίας πρώτος ο Υπουργός Εσωτερικών Νεοκλής Συλικιώτης! Για ποιο λόγο διαφώνησε ο κύριος Υπουργός για την αστυνομική επιχείρηση; Είναι υποχρεωμένη η αστυνομία κάθε φορά που έχει κάποια επιχείρηση να δίνει αναφορά στον Υπουργό Εσωτερικών; Αν όχι γιατί συνεχώς δηλώνει ότι "δεν ήταν ενήμερος" για την επέμβαση αυτή; Θυμίζουμε στους αναγνώστες μας ότι οι αντι-αστυνομικές τάσεις του Συλικιώτη έχουν φανεί και κατά το παρελθόν όταν είχε επιτεθεί και σπρώξει βίαια άνδρες της Αστυνομίας!!!


Πιο μεγάλη έκπληξη έχουν προκαλέσουν και οι δηλώσεις της Επίτροπου Διοικήσεως Ηλιάνας Νικολάου που χαρακτήρισε ως εισβολή (!) την επιχείρηση αυτή της αστυνομίας. Είναι ποτέ δυνατόν να δίνεται τέτοιος χαρακτηρισμός σε επεμβάσεις που γίνονται για να επέλθει η νομιμότητα; Εμείς απλά να υπενθυμίσουμε στην κυρία Νικολάου ότι η μόνη εισβολή που έγινε στην Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια ήταν η τουρκική εισβολή του 1974..


Εμείς σαν πολίτες που νοιαζόμαστε για τον τόπο μας συγχαίρουμε την Αστυνομία για την πρωτοβουλία που πήρε και την καλούμε όπως συνεχίσει τις επιχειρήσεις αυτές, για να περιοριστεί η παρανομία που επικρατεί στο κέντρο της Λευκωσίας, αλλά και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας που είναι προϊόν της μεγάλης εισροής λαθρομεταναστών στην Κύπρο.

Απεβίωσε ο αγωνιστής Βίας Λειβαδάς

Χθες το πρωί ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ και πρώην πολιτικός κατάδικος Βίας Λειβαδάς άφησε την τελευταία του πνοή. Ο Βίας Λειβαδάς γεννήθηκε στο κατεχόμενο χωριό Βατυλή της επαρχίας Αμμοχώστου το 1934. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο της κατεχόμενης Αμμοχώστου.

Υπήρξε μέλος της ΕΟΚΑ κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1955. Κατά την διάρκεια του πενταετούς αγώνα συνελήφθηκε από τους Βρετανούς αποικιοκράτες και καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση. Αφού εξέτισε ένα χρόνο φυλάκισης σε φυλακές της Κύπρου, μεταφέρθηκε σε φυλακές της Αγγλίας για πάνω από δύο χρόνια, όπου και αποφυλακίστηκε μετά το τέλος του αγώνα.

Κατά την διάρκεια της Τουρκικής ανταρσίας υπηρέτησε ως εθελοντής στην Εθνική Φρουρά, ενώ κατά την επταετία της Χούντας είχε έντονη αντιχουντική δραστηριότητα.

Υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ, πρόεδρος του Συνδέσμου Πολιτικών Καταδίκων ΕΟΚΑ και μέλος του Συμβουλίου Ιστορικής Μνήμης Αγώνα ΕΟΚΑ (ΣΙΜΑΕ).

Έχει γράψει τα ακόλουθα βιβλία:
1. Αντίστροφη πορεία
2. Πορεία προς Αμμόχωστο
3. Η Κυπριακή επιχείρηση και η ανταπόκριση της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό
4. Συμμετοχικό μάνατζμεν
5. Η εξέγερση του Οκτώβρη 1931
6. Δικαίωμα στ' όνειρο
7. Κύπριοι και Ιρλανδοί πολιτικοί κατάδικοι στις Αγγλικές φυλακές (εκδόθηκε και στην αγγλική γλώσσα)

(Σημ. Το τελευταίο βιβλίο το έχω διαβάσει και περιγράφει την κοινή πορεία των Ιρλανδών του ΙΡΑ και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ στις φυλακές της Αγγλίας και την συνεργασία τους και την οργάνωση απόδρασης από τις φυλακές)

Το πραγματικό πρόσωπο των Βρετανών αποικιοκρατών

Σαν σήμερα πριν από 53 χρόνια, οι Βρετανοί αποικιοκράτες απαγχόνισαν τρία παλληκάρια αγωνιστές της ΕΟΚΑ συνεχίζοντας την απάνθρωπη αυτή πολιτική τους κατά την περίοδο εκείνη. Οι τρεις μας ήρωες που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην αγχόνη και έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομα τους στην Ελληνική ιστορία είναι ο Μιχαήλ Κουτσόφτας, ο Στέλιος Μαυρομάτης και ο Ανδρέας Παναγίδης.

Μιχαήλ Κουτσόφτας

Γεννήθηκε στο Παλαιομέτοχο, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 12 Νοεμβρίου 1934.
Απαγχονίστηκε από τους Άγγλους στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας στις 21 Σεπτεμβρίου 1956.
Σύζυγος : Ευγενία Κουτσόφτα
Γονείς : Κυριάκος και Ελένη Κουτσόφτα
Αδέλφια : Κώστας, Ολυμπιάδα, Πέτρος, Άννα, Παρασκευή

Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο Παλαιομετόχου και εργαζόταν σε νηματουργείο ως βαφέας. Με την έναρξη του αγώνα προσφέρθηκε να υπηρετήσει στις τάξεις της ΕΟΚΑ. Λόγω όμως της αριστερής ιδεολογίας του, αλλά και του ότι ήταν ορφανός από πατέρα και είχε τη μικρή του αδελφή ανύπανδρη, υπήρχαν επιφυλάξεις. Τελικά η σταθερή και αμετακίνητη επιμονή του έπεισε τον ιερέα Παλαιομετόχου Παπα-Λευτέρη να τον ορκίσει.

Η πρώτη του δράση ήταν η ύψωση της ελληνικής σημαίας στην κορυφή των ευκαλύπτων στο κέντρο του χωριού του, την οποία κατέβαζαν οι Άγγλοι. Ένα βράδυ έκοψε, με τον φίλο του Ανδρέα Παναγίδη, τα κλαδιά των ευκαλύπτων, για να μην μπορούν οι στρατιώτες να κατεβάσουν τη σημαία. Εκείνοι έκοψαν τα θεόρατα δέντρα από τη ρίζα.

Ο απαγχονισμός του Καραολή και του Δημητρίου αναστάτωσαν τον Κουτσόφτα τόσο πολύ που εγκατέλειψε τη δουλειά του και για μερικές μέρες κατόπτευε το αεροδρόμιο Λευκωσίας, όπου στάθμευαν Άγγλοι στρατιώτες, αναζητώντας τόπο και τρόπο να ανταποδώσει το πλήγμα. Σε συμβουλές της μάνας του να προσέχει, απάντησε :

"Για την ελευθερία της Κύπρου μας όλοι ανοίξαμε τα στήθη, μητέρα".

Στις 16 Μαΐου, έξι μέρες μετά την εκτέλεση του Καραολή και του Δημητρίου, αφού πέρασε από τον Παπα-Λευτέρη και του ζήτησε να σταθεί προστάτης της αδελφής του, αν τυχόν συλληφθεί, έφυγε με τους φίλους του Ανδρέα Παναγίδη και Παρασκευά Χοιροπούλη, για το χώρο του αεροδρομίου Λευκωσίας, όπου επιτέθηκαν και σκότωσαν τον Άγγλο σμηναγό Πάτρικ Τζων Χέιλ μέσα στο γραφείο του. Καταδιώχθηκαν και συνελήφθησαν από αγγλικά στρατεύματα. Ο Μιχαήλ Κουτσόφτας και ο Ανδρέας Παναγίδης εκτελέστηκαν μαζί με τον Στέλιο Μαυρομμάτη στις 21 Σεπτεμβρίου 1956. Ο Χοιροπούλης, επειδή ήταν ανήλικος, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση.

Ανδρέας Παναγίδης

Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιομέτοχο, της επαρχίας Λευκωσίας, στις 14 Νοεμβρίου 1934.
Απαγχονίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας στις 21 Σεπτεμβρίου 1956.
Σύζυγος : Γιαννούλα Ανδρέα Παναγίδη
Παιδιά : Αριστείδης, Δέσπω και Αυγή
Γονείς : Γρηγόρης Παναγή και Δέσποινα Χατζηκυριάκου Παναγή
Αδέλφια : Μαρία, Άννα, Κυριάκος

Ο Ανδρέας Παναγίδης τελείωσε το δημοτικό σχολείο Παλαιομετόχου και εργαζόταν στην κουζίνα του αγγλικού στρατού στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Με την έναρξη του αγώνα προσφέρθηκε να υπηρετήσει στις τάξεις της ΕΟΚΑ, μαζί με το φίλο του ήρωα Μιχαήλ Κουτσόφτα. Η σταθερή και αμετακίνητη επιμονή τους έπεισε τον ιερέα Παλαιομετόχου Παπα-Λευτέρη να τους ορκίσει.

Η πρώτη δράση του Παναγίδη ήταν η ύψωση της ελληνικής σημαίας. Σε έρευνα που έκαμε Άγγλος στρατιώτης στην τσάντα του, στον τόπο της εργασίας του, αμέσως μετά την εκτέλεση των Καραολή και Δημητρίου, βρήκε μια ελληνική σημαία και ζήτησε από τον Ανδρέα να του σκουπίσει με αυτή τα παπούτσια του. Τόση ήταν η προσβολή που ένιωσε ο Ανδρέας, ώστε ήλθε στα χέρια μαζί του κτυπώντας τον άγρια. Όταν πήγε στο σπίτι, έστειλε τη γυναίκα του και του έφερε τα περίστροφά του που της είχε δώσει να του κρύψει. Την επομένη, όταν πήγε στη δουλειά του στο αεροδρόμιο, μαζί με τον Μιχαήλ Κουτσόφτα και έναν άλλο αγωνιστή επιτέθηκαν και σκότωσαν τον Άγγλο σμηναγό Πάτρικ Τζων Χέιλ μέσα στο γραφείο του. Συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Απαγχονίστηκαν και οι δυο με τον Στέλιο Μαυρομμάτη.

Συγκλονιστικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τον θάνατο τόσο ο ίδιος όσο και οι δικοί του, που τον αποχαιρέτησαν με το τραγούδι στα χείλη και με τα χέρια ψηλά σε μια θερμή εξ αποστάσεως χειραψία. "Τι τιμή στο παλικάρι..." βροντοφώναξε ο πατέρας του. Τα πατριωτικά τραγούδια των τριών μελλοθανάτων και των άλλων φυλακισμένων δόνησαν τις φυλακές.

Ανεκτίμητης αξίας κληρονομιά άφησε στα παιδιά του "ένα τιμημένο όνομα", όπως ο ίδιος τους έγραψε λίγα λεπτά μετά την ειδοποίηση ότι χαράματα της Παρασκευής, 21 Σεπτεμβρίου 1956, θα οδηγείτο στην αγχόνη.

Στέλιος Μαυρομμάτης

Γεννήθηκε στο χωριό Λάρνακας της Λαπήθου, της επαρχίας Κερύνειας, στις 15 Νοεμβρίου 1932.
Απαγχονίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στις 21 Σεπτεμβρίου 1956.
Γονείς : Χριστόφορος και Ελένη Μαυρομμάτη
Αδέλφια : Μαρία, Ειρήνη, Κώστας

Ο Στέλιος Μαυρομμάτης τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του και την Εμπορική Σχολή Σαμουήλ στη Λευκωσία. Εργάστηκε για δυο χρόνια στον αγγλικό στρατό στο Σουέζ και στη συνέχεια εργαζόταν στο αγγλικό αεροδρόμιο Λευκωσίας ως γραφέας μέχρι τη σύλληψή του. Ήταν μέλος της επιτροπής των σωματείων ΣΕΚ και ΘΟΙ στο χωριό του, στην ίδρυση των οποίων πρωτοστάτησε ο πατέρας του.

Με την έναρξη του αγώνα εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και πήρε μέρος σε επιχείρηση δολιοφθοράς εναντίον αεροπλάνων των Άγγλων. Συνέβαλε επίσης ουσιαστικά στη συλλογή των κυνηγετικών όπλων από ιδιώτες στην περιοχή Λευκωσίας. Έδρασε ιδιαίτερα στην περιοχή των οδών Λήδρας και Ονασαγόρου, την οποία οι Άγγλοι είχαν ονομάσει "μίλι του θανάτου". Μεταξύ των συνεργατών του ήταν και ο ξάδελφός του Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Στενοί συνεργάτες του στη μεταφορά και απόκρυψη οπλισμού, καθώς και στη φιλοξενία και φυγάδευση καταζητουμένων προσώπων ήταν και οι γονείς και τα αδέλφια του.

Σε μια ανεπιτυχή επίθεση του ιδίου και των δυο συναγωνιστών του εναντίον του Βρετανού σμηνία Νόρμαλ Άλφρεντ και του αεροπόρου Λώρενς Ληθ της βρετανικής βασιλικής αεροπορίας στην οδό Αγίου Παύλου στον Άγιο Δομέτιο Λευκωσίας, ο Στέλιος Μαυρομμάτης ανακόπηκε κατά την αποχώρηση από Άγγλο κάτοικο της περιοχής και συνελήφθη από τους δυο Άγγλους αεροπόρους. Καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε μαζί με τους Ανδρέα Παναγίδη και Μιχαήλ Κουτσόφτα. Αξιοζήλευτο είναι το θάρρος με το οποίο αντιμετώπισε την εκτέλεσή του και το οποίο ο ίδιος περιγράφει στις δυο τελευταίες του επιστολές.

Σε έρευνες που έκαμαν Άγγλοι στρατιώτες στο πατρικό του σπίτι, μετά την εκτέλεσή του, εκπυρσοκρότησε το όπλο ενός στρατιώτη πληγώνοντας την αδελφή του Μαρία στη σπονδυλική στήλη και καθηλώνοντάς την από τα 27 της χρόνια σε αναπηρική καρέκλα.

Τα βιογραφικά των ηρώων μας τα πήραμε από το Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης Αγώνος ΕΟΚΑ (ΣΙΜΑΕ).

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!!

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Η Γ.Γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ)Αλέκα Παπαρήγα και αδερφού κόμματος του ΑΚΕΛ σε πρόσφατη συνέντευξη της που δόθηκε στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου και μεταδόθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό "ALTER" στις 15 Σεπτεμβρίου, ανάφερε ότι το σχέδιο Ανάν έρχεται "από το παράθυρο" και το ταύτισε με την πιθανή εκλογή του Γεώργιου Παπανδρέου ως νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας.



Πιο αναλυτικά η κυρία Παπαρήγα ανέφερε ότι:
"Για να ξεκινήσουμε απ' το Κυπριακό. Λέει ο κ. Παπανδρέου ότι το Κυπριακό πρέπει να λυθεί στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ. Δηλαδή, αποφάσεις που έχουν παρθεί εδώ και τριάντα χρόνια, προσαρμοσμένες στις νέες συνθήκες και προσαρμοσμένες, αν θέλετε, και στην επεξεργασμένη πρόταση που έχει η Κυπριακή Δημοκρατία. Και είπαμε το εξής: Γιατί πήρε θέση υπέρ του «σχεδίου Ανάν», το οποίο σίγουρα έρχονταν σε αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα των αποφάσεων του ΟΗΕ; Μην οπλιζόμαστε, λοιπόν, πίσω απ' το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Τίτλος είναι αυτός και από κάτω είναι το «σχέδιο Ανάν».

Να σας πω και κάτι άλλο. Το «σχέδιο Ανάν» προωθείται απ' το παράθυρο. Δε θα λέγεται «σχέδιο Ανάν», μπορεί να λέγεται αλλιώς. Η ουσία είναι αυτή. Οπωσδήποτε, κάτω απ' την πίεση του κυπριακού λαού, τη μεγάλη πίεση του κυπριακού λαού, θα έρθει ολίγον μετασχηματισμένο. Αλλά, επί της ουσίας, με αυτά που βλέπουμε μέχρι σήμερα, τα πράγματα είναι άσχημα. Και δε θα εξαρτηθεί και μη φορτώσουμε τις ευθύνες, στην Προεδρία της Κύπρου. 'Η, στον ψευτοπρόεδρο του ψευδοκράτους ή μόνο στην Τουρκία. Αυτοί, η Τουρκία και ο κ. Ταλάτ κάνουν τη δουλειά τους. Αυτό που θα κρίνει την εξέλιξη του Κυπριακού, είναι η στρατηγική σημασία που αντιπροσωπεύει η Τουρκία έναντι των ΗΠΑ, τα παιχνίδια με τη Ρωσία, ο άξονας Γερμανίας - Ρωσίας κλπ."
(ολόκληρη τη συνέντευξη της κυρίας Παπαρήγα μπορεί να την διαβάσετε εδώ)

Αυτό που λέμε εδώ και καιρό μέσα από το ιστολόγιο μας ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας ετοιμάζει ένα νέο σχέδιο Ανάν (με διαφορετικό περιτύλιγμα), το επιβεβαιώνουν πλέον και οι Ελλαδίτες συντρόφοι του του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Πλέον ούτε οι ίδιοι οι συντρόφοι δεν μπορούν να πιστέψουν τον Πρόεδρο Χριστόφια ότι δεν υπάρχει θέμα σχεδίου Ανάν και ότι προωθεί προωθεί την Αμερικανικοτουρκική λύση και όχι την "λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους".



Την προσπάθεια του Προέδρου της Δημοκρατίας για λύση τύπου Ανάν (με άλλη ονομασία και με μικροαλλαγές) μπορεί να την επιβεβαιώσει κανένας και μέσα από τα χιλιάδες έγγραφα του ΟΗΕ που διέρρευσαν τις προηγούμενες μέρες. Στα έγγραφα αυτά μπορεί ο καθένας να καταλάβει τον σκοπό που εξυπηρετεί ο Αλεξάντερ Ντάουνερ στο Κυπριακό, αλλά και την στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων και ΜΜΕ της Κύπρου, που ασκούν επιρροή στους Κύπριους πολίτες και πρωτοστάτησαν στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Συγκεκριμένα στοχοποιούνται ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Κωστής Χατζηκωστής και η τηλεόραση του ΑΝΤ1, ο Φιλελεύθερος και ο όμιλος ΔΙΑΣ (ΣΙΓΜΑ, η Σημερινή). Παράλληλα έχουμε και φακέλωμα των πιο πάνω ατόμων.

Μέσα από τα έγγραφα αυτά ο καθένας μπορεί να καταλάβει για ακόμη μια φορά ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κοροϊδεύει είτε θεληματικά είτε άθελα του τον Κυπριακό λαό στο θέμα της επιδιαιτησίας. Όπως αναφέρουν τα έγγραφα ο βοηθός γενικός γραμματέας αποκαλύπτει ότι έδωσε οδηγίες στον αντιπρόσωπο του ΟΗΕ, Αλεξάντερ Ντάουνερ, «να εμπλουτίσει με ιδέες τη διαδικασία», αλλά να το πράξει με τρόπο που οι ηγέτες να νομίζουν πως «διατηρούν την κυριότητα των συνομιλιών», κάτι που αποκαλύπτει την πρόθεση της συγκαλυμμένης επιδιαιτησίας. Μάλιστα ο Ντάουνερ προχωρά περισσότερο και φωτογραφίζει στον Ταλάτ την ενδεχόμενη επιτυχία ενός νέου δημοψηφίσματος. «Οι Τουρκοκύπριοι θα παραμείνουν απομονωμένοι και δεν θα ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ενωση (εάν δεν ψηφίσουν ναι). Για τους Ελληνοκύπριους η επιλογή είναι λύση ή μόνιμη διχοτόμηση και το τέλος του ονείρου για την ενωμένη Κύπρο» (εάν ψηφίσουν «όχι»).
(από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ)



Σε ένα άλλο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομίου που διέρρευσε, ο Χοσέ Ντίαζ (εκπρόσωπος τύπου του ΟΗΕ) ανακοίνωνε στον Ντάουνερ ότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Μακάριος Δρουσιώτης θα μαζέψει στο εξοχικό του στο βουνό Τρόοδος, Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους οι οποίοι “υποστηρίζουν την επαναπροσέγγιση” κι όλους αυτούς που υποστήριζαν το σχέδιο Ανάν και τώρα υποστηρίζουν το νέο κείμενο που πιστεύουν θα επιβάλουν με νέο δημοψήφισμα στους Ελληνοκύπριους, τον Ιανουάριο. Αλήθεια τι μαγειρεύουν οι Ανανιστές; Να θεωρήσουμε ως σύμπτωση το περίεργο άρθρο του Δρουσιώτη σχετικά με την άνανδρη δολοφονία των εθνοφρουρών από τον κατοχικό στρατό στο Τζιάος;



Επίσης μέσω των εγγράφων αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά η χρηματοδότηση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) από τις Η.Π.Α. με κύριο στόχο τους την υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν (εφημερίδα ΕΘΝΟΣ).

Στο Κυπριακό είναι φανερό πλέον ότι έχουμε αυξημένη κινητικότητα. Τα Ηνωμένα Έθνη μέσω του εδώ εκπροσώπου (Ντάουνερ) τους προσπαθούν να πετύχουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα την διευθέτηση του Κυπριακού με ένα νέο σχέδιο Ανάν. Στην προσπάθεια τους αυτή επιστρατεύουν για ακόμη μια φορά γνωστούς Ανανιστές και ψευτοεπαναπροσεγγιστές αλλά και την αφέλεια ή την λάθος εκτίμηση της κατάστασης του Δημήτρη Χριστόφια. Το Κυπριακό για τους Τουρκοαμερικανούς πρέπει να κλέισει ή να έχει πορεία προς την τελική διευθέτηση του πριν από τον ερχόμενο Δεκέμβριο, μήνα κατά τον οποίο θα αξιολογηθεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Η αλήθεια για τα τούβλα από τα κατεχόμενα

ΤΟΥ Μάριου Χριστοφόρου

Με στόχο να διερευνήσουμε τις πληροφορίες για διοχέτευση τούβλων στις ελεύθερες περιοχές από κατεχόμενο εργοστάσιο στην περιοχή της Μια Μηλιάς, συνομιλήσαμε με εκπρόσωπο των τουβλοποιών, τον Βαρνάβα Νικολάου του τουβλοποιείου Λήδρα. Ο Σύνδεσμος Τουβλοποιών αποτελείται από οκτώ εταιρίες και οι έξι από αυτές ανήκουν σε πρόσφυγες βιομήχανους.

Όπως μας ανέφεραν, στην κατεχομένη Κύπρο και ειδικά στην περιοχή της Μια Μηλιάς υπάρχει η καλύτερη πρώτη υλη για την κατασκευή τούβλων. Πριν την εισβολή εννιά από τα δέκα τότε εργοστάσια ήταν στην κατεχομένη Κύπρο, πλην του Τουβλοποιείου Λεμεσού. Μετά την εισβολή λόγω της μεγάλης ζήτησης σε τούβλα οι πρόσφυγες τουβλοποιοί άρχισαν να επαναδραστηριοποιούνται με κυβερνητικές εγγυήσεις. Τα τούβλα που παράγονται στην Κύπρο είναι αξίας γύρω στα πενήντα εκατομμύρια ευρώ ετήσια. Τούβλα από το εξωτερικό δεν έρχονται λόγω του υψηλού κόστους μεταφοράς.

Μετά από την διάνοιξη των οδοφραγμάτων, οι τουβλοποιοί επισκέφτηκαν τα κατεχόμενά τους εργοστάσια. Διαπίστωσαν ότι τα περισσότερα καταστράφηκαν, ότι καμία αναβάθμιση δεν είχε γίνει και ότι όσα λειτουργούσαν χρησιμοποιούσαν τα δικά τους μηχανήματα, τα οποία είχε λαφυραγωγήσει το κατοχικό καθεστώς και είχε πουλήσει σε τουβλοποιούς των κατεχόμενων.

Εδώ και μερικούς μήνες η εταιρία Φάνος Επιφανίου έχει προβεί σε συμφωνία αποκλειστικότητας με ένα από τα εργοστάσια παραγωγής τούβλων από τα κατεχόμενα. Το κατεχόμενο τουβλοποιείο ανήκει στην οικογένεια Παρασκευαΐδη και το κατέχει παράνομα ένας Τουρκοκύπριος. Σύμφωνα με τους τουβλοποιούς, οι οποίοι το επισκέφθηκαν, οι συνθήκες εργασίας σε αυτό είναι απαράδεκτες και οι εργάτες είναι αποκλειστικά έποικοι. Παράλληλα το εργο-στάσιο αυτό δεν πληροί κανένα περιβαλλοντικό κανονισμό. Χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη κάρβουνο, χωρίς να έχει ειδικά φίλτρα, και πρώτη ύλη από ελληνοκυπριακή γη.

Αντίθετα, στις ελεύθερες περιοχές απαιτείται ειδική περιβαλλοντική μελέτη και κατάθεση τραπεζικής εγγύησης για να δοθεί το δικαίωμα για ανόρυξη πρώτων υλών, ενώ μετά την ανόρυξη οι τουβλοποιοί έχουν την υποχρέωση να επαναφέρουν το φυσικό τοπίο με βάση συγκεκριμένο σχέδιο που εγκρίνεται, για να δεντροφυτευτεί. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, το κράτος παίρνει τα λεφτά από την τραπεζική εγγύηση για να επαναφέρει το τοπίο σύμφωνα με το σχέδιο.

Στα κατεχόμενα γίνεται μια άναρχη ανόρυξη με αποτελέσματα καταστροφικά τόσο για την περιοχή της Μια Μηλιάς, όσο και του Πενταδαχτύλου. Λόγω του χαμηλού κόστους της παραγωγής, αλλά και του γεγονότος ότι δεν χρειάζεται να πληροί κανέναν περιβαλλοντικό κανονισμό, το κατεχόμενο τουβλοποιείο παράγει πολύ φτηνά τούβλα τα οποία διοχετεύει η εταιρία Φανός Επιφανίου σε τιμή κατά 10% πιο φθηνή σε σύγκριση με αυτά που παράγονται στις ελεύθερες περιοχές.

Το αποτέλεσμα είναι οι τουβλοποιοί στις ελεύθερες περιοχές να διαμαρτύρονται για αθέμιτο ανταγωνισμό από τα τουβλοποιεία στα κατεχόμενα και να φοβούνται ότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει στην οικονομική τους καταστροφή. Το εμπόριο αυτών των τούβλων γίνεται με βάση τον Κανονισμό της Πρά-σινης Γραμμής και διέπεται από τους ελέγχους του τμήματος τελωνείων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ερωτηματικά τίθενται για το αν και πώς η παράνομη τουβλοδομή εξασφάλισε το CE marking, το οποίο πιστοποιεί την ακριβή σύνθεση του προϊόντος με βάση τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Ποιος τους το έδωσε αφού οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους δεν ελέγχουν το παράνομο εργοστάσιο;

Ανταποκρίνονται στην σχετική νομοθεσία οι δειγμα-τοληψίες που γίνονται από το κρατικό χημείο; Οι τουβλοποιοί μας τόνισαν ότι πρόκειται για μια καθαρά πολιτική απόφαση για ενίσχυση του εμπορίου της πράσινης γραμμής.

Η απάντηση του Φάνου Επιφανίου

Σε επικοινωνία που είχαμε με τον κ. Φάνο Επιφανίου στην οποία του θέσαμε το ζήτημα της εμπορίας των τούβλων από το κατεχόμενο τουβλοποιείο, μας ανέφερε ότι ο ίδιος είναι ένας νομοταγής πολίτης και ότι το εμπόριο αυτό διεξάγεται με βάση τον Κανονισμό της πράσινης γραμμής. Η διαδικασία μας είπε, είναι εγκεκριμένη και υποστηρίζεται τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από την δική μας κυβέρνηση. Μας είπε επίσης ότι δεν είναι δικό του θέμα το πώς παράγεται το προϊόν και αν δεν σέβεται κανένα περιβαλλοντικό κανόνα. Ούτε και αν είναι κατεχόμενο το τουβλοποιείο και ανήκει στην οικογένεια Παρασκευαΐδη. Θεώρει ότι δεν είναι στην δική του αρμοδιότητα, από την στιγμή που είναι νόμιμη η εισαγωγή και το προϊόν έχει τη σήμανση CE.

Παράλληλα στο ερώτημα που του θέσαμε όσο αφορά στην ποιότητα των τούβλων, μας ανάφερε ότι έχει κάνει χημικές αναλύσεις και ότι πληρούν τις προδιαγραφές που απαιτούνται από την νομοθεσία. Ο κ. Επιφανίου μας τόνισε ότι και αυτός είναι πρόσφυγας και ότι κατέχονται οι περιουσίες του στο Βαρώσι από Τουρκοκύπριους. Ωστόσο μας είπε ότι έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε και το τουβλοποιείο με το οποίο συνεργάζεται ακολουθεί τον Κανονισμό της Πράσινης Γραμμής που έχει εγκριθεί από τη Κυπριακή Δημοκρατία. Στο ερώτημα κατά πόσο κινδυνεύουν με οικονομική καταστροφή οι Ελληνοκύπριοι τουβλοποιοί, ο κ. Επιφανίου χαρακτήρισε αυτούς τους φόβους υπερβολές, αφού όπως ανέφερε μέχρι στιγμής έχει έρθει από τα κατεχόμενα γύρω στο 1-1,5 % της ετησίας παραγωγής των τούβλων. Αντίθετα οι Ελληνο-κύπριοι τουβλοποιοί δηλώνουν ότι θα επηρεαστούν σημαντικά οι εργασίες τους, αφού τούβλα από τα κατεχόμενα έρχονται εδώ και τρεις μήνες μόνο, οπότε το ποσοστό που αναφέρεται είναι πλασμα-τικό.

Βέβαια εκείνο που ενδιαφέρει επίσης τους καταναλωτές είναι τι θα γίνει σε περίπτωση κατά την οποία μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα τούβλα από τα κατεχόμενα τυχόν αποδειχθούν ακατάλληλα. Εναντίον ποιου κατασκευαστή θα στραφούν οι καταναλωτές που έκτισαν το σπίτι τους με τούβλα από τα κατεχόμενα και πού θα διαμαρτύρονται για την ακαταλληλότητά τους;

Η αγωγή κατά της Δημοκρατίας

Φαίνεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία υποστηρίζει την οικοδόμηση σπιτιών με τούβλα από κατεχόμενα τουβλοποιεία και κλεμμένη ελληνοκυπριακή γη. Η Κυπριακή Δημοκρατία φαίνεται επίσης να νομιμοποιεί την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και τις άθλιες συνθήκες εργασίας. Τελικά ποιους εξυπηρετεί αυτή η Κυβέρνηση; Τους φορολογούμενους πολίτες και επιχειρηματίες που βλέπουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό από τα κατεχόμενα να τους απειλεί; Τους απλούς εργάτες στα κατεχόμενα που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες; Ή μήπως τους κερδοσκόπους, κεφαλαιοκράτες των κατεχομένων;

Η απάντηση που δόθηκε από τον Υπουργό Εσωτερικών Νεοκλή Συλικιώτη, όταν τον επισκέφθηκαν οι Ελληνοκύπριοι τουβλοποιοί για να του εκφράσουν τις ανησυχίες τους, είναι αποκαλυπτική:

«Αν είναι να κλείσετε, κλείστε», φέρεται να τους είπε. Αυτή είναι δυστυχώς η αντιμετώπιση της πολιτείας, η οποία φέρεται να αδιαφορεί για τους κινδύνους και τις συνέπειες.

Όλοι οι τουβλοποιοί της ελεύθερης Κύπρου, δηλαδή τα τουβλοποιεία Παλαικύθρου Ο Γίγας, τα Κεραμουργεία Χρυσάφη, τα Κεραμοποιεία Παλαικύθρου ΚΑΠΑ, οι Μέλιος & Παφίτης, το Κεραμείο Κακογιάννης, τα Ηνωμένα Τουβλοποιεία και το τουβλοποιείο Λήδρα, έχουν τώρα καταχωρήσει αγωγή κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την οποία αιτούνται διάταγμα που να απαγορεύει στην Δημοκρατία να παραβαίνει τα συνταγματικά ατομικά δικαιώματα των Κυπρίων τουβλοποιών και ιδιαίτερα το δικαίωμα στην ίση μεταχείριση, λόγω της μη υποβολής σε ελέγχους των τούβλων που διέρχονται από τις κατεχόμενες περιοχές, καθώς και λόγω της απαλλαγής των τούβλων αυτών από την υποχρέωση συμμόρφωσης με το κοινοτικό κεκτημένο.

Επιπρόσθετα με την αγωγή τους οι τουβλοποιοί ζητούν διάταγμα που να απαγορεύει στην Δημοκρατία να μην εφαρμόζει τους κανόνες του κοινοτικού δικαί-ου και ιδιαίτερα τον Κανονισμό ΕΚ 1480/2004 αναφορικά με τα θέματα υγείας, ασφάλειας, προστασίας του περιβάλλοντος και των καταναλωτών, καθώς και να μην εφαρμόζει οποιαδήποτε κριτήρια για την διέλευση τούβλων από τα κατεχόμενα, κατά τρόπο που να οδηγεί σε παραβίαση του πρωτογενούς και του παράγωγου κοινοτικού δικαίου και ιδιαίτερα του Κανονισμού 1480/2004 και να οδηγεί σε άνιση μεταχείριση των Ελληνοκυπρίων τουβλοποιών. Οι τουβλοποιοί ζητούν επίσης αποζημιώσεις για την ζημιά που υφίστανται λόγω της παράβασης των συνταγματικών τους δικαιωμάτων που περιγρά-φονται πιο πάνω.

ΠΗΓΗ: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΠΟΨΗ

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ Η ΑΜΥΝΑ

Την Πέμπτη το βράδυ είδαμε ακόμη μια φορά τα τελευταία χρόνια την άμυνα του Παναθηναϊκού να κάνει παιδαριώδη λάθη και στην ουσία να καταστρέφει όλη την εικόνα της ομάδας. Κατάφερε να βαρύνει περισσότερο το ήδη βαρύ κλίμα που επικρατούσε στο γήπεδο από τον θάνατο των δύο οπαδών της ομάδας την Δευτέρα.Δυστυχώς η αμυντική λειτουργία του Παναθηναϊκού επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά αυτά που λέγαμε από εδώ ότι η ομάδα μας με την ομάδα που διαθέτει φέτος μπορεί και θα κατακτήσει το πρωτάθλημα, αλλά με την άμυνα που διαθέτει θα δυσκολευτεί να σταθεί καλά στην Ευρώπη και δεν θα μπορέσει να μας χαρίσει χαρές όπως μας έχει συνηθίζει στην ιστορία της.

Σε γενικές γραμμές η ομάδα έδειξε να έχει κάποιες αδυναμίες που ίσως της στοιχήσουν σε δύσκολα ευρωπαϊκά ματς. Παρ' όλα αυτά έδειξε ότι διαθέτει παίκτες μεγάλης κλάσης που θα την βοηθήσουν στο ντόπιο πρωτάθλημα. Και είναι φανερό ότι με τις μονάδες και την ομάδα που έχει με σοβαρότητα θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Και ας μην ξεχνάμε ότι διοίκηση, τεχνική ηγεσία, παίκτες και οπαδοί έχουμε σαν πρώτο στόχο φέτος την κατάκτηση του πρωταθλήματος...

http://enwtikos-13.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%98%CE%97%CE%9D%CE%91%CE%AA%CE%9A%CE%9F%CE%A3

Στον αγώνα με την Γαλατασαράι είδαμε τους Τούρκους να βρίσκονται μπροστά στο σκορ με γκολ 100% προϊόν "δώρου" από το λάθος του Μαρίνου, που δεν συνεννοήθηκε σωστά με τον τερματοφύλακα της ομάδας Γκαλίνοβιτς. Ο Μαρίνος στην πρεμιέρα του σε ευρωπαϊκά ματς έδειξε ότι του λείπει η εμπειρία και για αυτό προήλθε το λάθος αυτό. Ο Γκαλίνοβιτς που αποδοκιμάστηκε από τον κόσμο, επιβεβαιώνει τις ανησυχίες μας εδώ και χρόνια ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται κάποιο τερματοφύλακα καλύτερο και πιο σταθερό από τον Κροάτη. Ο Τεν Κάτε δείχνει πλέον να καταλαβαίνει ότι η αστάθεια του Γκαλίνοβιτς μόνο καλό δεν κάνει στην ομάδα και τον άφησε εκτός αποστολής για τον αυριανό αγώνα με τον Άρη στο ΟΑΚΑ.

Το δεύτερο και τρίτο γκολ που δεχθήκαμε πάλι από παιδαριώδη λάθη με το κέντρο της άμυνας να μην ανεβαίνει σωστά να παίξει το τεχνικό οφσάιντ και τον Γκαλίνοβιτς να αντιδρά πολύ αργά αντίστοιχα.

Άλλα στοιχεία του παιχνιδιού είναι ότι ενώ το σκορ ήταν 0-2, η ομάδα με την είσοδο στον αγώνα του Σωτήρη Νίνη και του Αντώνη Πετρόπουλου ανέβασε στροφές και δημιούργησε αρκετές ευκαιρίες πετυχαίνοντας ένα γκολ και χάνοντας αρκετές άλλες. Ευχάριστο για ένα προπονητή η ομάδα του να δημιουργεί πολλές ευκαιρίες, δύσαρεστο όμως να αστοχεί σε πολλές ευκαιρίες. Πάντως η ομάδα κινήθηκε σε καλά επίπεδα επιθετικά παρά την απουσία του Σισέ.

Παρά το γεγονός ότι από εδώ έχουμε τονίσει ότι στόχος είναι το πρωτάθλημα και ότι η ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας δεν μας απασχολεί και ιδιαίτερα ενοχληθήκαμε από τον τρόπο που χάσαμε και από το γεγονός ότι χάσαμε στην Αθήνα από τουρκική ομάδα. Τώρα ευελπιστούμε ότι η ομάδα θα συνεχίσει τις νίκες στο πρωτάθλημα και θα πάρει ρεβάνς για την ήττα στον αγώνα της Κωνσταντινούπολης.

Οι πικροί καρποί της πολιτικής τους

19/09/2009

Oι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η προεδρεύουσα χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλουν, αν μη τι άλλο, να σεβαστούν τις αρχές πάνω στις οποίες έχει οικοδομηθεί η Ε.Ε. και τις παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου, και να συμπεριφέρονται σύμφωνα με αυτές. Οφείλουν να γνωρίζουν ότι η κατοχή, το εθνικό ξεκαθάρισμα, ο εποικισμός, η προσφυγοποίηση, οι δολοφονίες αμάχων, αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται και να τιμωρούνται. Δεν νοείται, ενώπιον αυτών των εγκλημάτων, οι Ευρωπαίοι εταίροι να πλένουν τας χείρας ως Πόντιοι Πιλάτοι και να παραπέμπουν προς λύση... στις συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ. Αυτά τα εγκλήματα δεν διευθετούνται μέσω συνομιλιών. Παραπέμπονται στα διεθνή ποινικά δικαστήρια. Και δεν υπάρχουν δύο ταχυτήτων εγκληματίες. Ο Σαντάμ Χουσεΐν και ο Μιλόσεβιτς δεν μπορούν να θανατώνονται, και οι πρωθυπουργοί και οι στρατιωτικοί ηγέτες της Τουρκίας να χαϊδεύονται και να τους στρώνεται χαλί να περάσουν στην οικογένεια των πολιτισμένων χωρών.
Ρωτήθηκε προχθές η σουηδική προεδρία, από την ευρωβουλευτή Ελένη Θεοχάρους, για την παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Και ως απάντηση παρέπεμψε στις συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ! Ρωτήθηκε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τον εποικισμό της κατεχόμενης Κύπρου από Τούρκους εποίκους και πάλιν παρέπεμψε στις ενδοκυπριακές συνομιλίες.
Αυτή η συμπεριφορά είναι πολιτικά ανήθικη. Συγκαλύπτει τα τουρκικά εγκλήματα και τα παραπέμπει προς λύση ενώπιον των ηγετών των δύο κοινοτήτων.
Αλλά εάν η συμπεριφορά των Ευρωπαίων είναι πολιτικά ανήθικη, η πολιτική των Κυπρίων ηγετών είναι εγκληματικά ανεύθυνη. Διότι αυτοί πρόσφεραν ευκαιρίες και άλλοθι στους Ευρωπαίους να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται. Όταν Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας χαρακτηρίζουν τους Τούρκους εποίκους «παράνομους μετανάστες» και αποδέχονται την παραμονή μεγάλου αριθμού εξ αυτών στην Κυπριακή Δημοκρατία, τότε είναι φυσικό οι ξένοι να συμπεριφέρονται ανάλογα.
Δυστυχώς, η επίσημη πολιτική του κυπριακού κράτους και της ελληνοκυπριακής πλευράς έδωσε προσχήματα, ώστε τα τεράστια εγκλήματα που διέπραξε η Τουρκία σε βάρος του κυπριακού Ελληνισμού, να αντιμετωπίζονται ως δικοινοτική διαφορά. Η ηθελημένη συγκαταβατικότητα, με την οποία η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ελληνοκυπριακής πλευράς αντιμετωπίζουν τα τουρκικά εγκλήματα και η μέχρι τώρα πολιτική έχουν καταστρέψει ολοσχερώς κάθε βάση διεκδίκησης του δικαίου μας και συμβάλλουν σκανδαλωδώς στην αποενοχοποίηση της Τουρκίας.
Η κυπριακή κυβέρνηση αποφεύγει να καταδικάσει τα εγκλήματα της Τουρκίας. Έχει βάλει στο ράφι τις δολοφονίες αμάχων, το συνεχιζόμενο εποικισμό, τη συνεχιζόμενη κατοχή και αναβάθμιση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, και σιωπηρά έχει διαμηνύσει σε όλη τη διεθνή κοινότητα ότι όλα παραγράφονται και όλα τα εγκλήματα αποτελούν δικοινοτική διαφορά, που θα επιλυθούν στο τραπέζι των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ.
Οι ηγέτες μας είναι οι πρώτοι διδάξαντες την αποενοχοποίηση της Τουρκίας και των εγκλημάτων της.
Και η εθνική υπόθεση συλλέγει τους πικρούς καρπούς της ανεύθυνης πολιτικής τους.

Πηγή: η Σημερινή

Πένθος στην οικογένεια του Παναθηναϊκού

Η οικογένεια του Παναθηναϊκού από σήμερα θρηνεί δύο δικά της παιδιά... Ο Απόστολος και ο Παρασκευάς έχασαν την ζωή τους κατά την επιστροφή τους στην Αθήνα, όταν το λεωφορείο που τους μετέφερε συγκρούστηκε με δύο φορτηγά στην Εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας. Είχαν πάει να παρακολουθήσουν τον αγώνα της αγαπημένης τους ομάδας στην Κομοτηνή... Η πράσινη γειτονιά των αγγέλων μεγαλώνει με την παρουσία των δύο άτυχων αδερφιών μας...

Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΑΔΕΡΦΙΑ!!!

Υ.Γ. Μετά τον χαμό των δύο οπαδών της ομάδας μας, ότι και να πει κανένας για το αγωνιστικό κομμάτι του αγώνα στην Κομοτηνή περνάει σε δεύτερη μοίρα... Για αυτό θα αποφύγω το σχόλιο.

Η εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης (6-7 Σεπτεμβρίου 1955) και ο ρόλος του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.

Του Φάνη Μαλκίδη

Η έκρηξη τη νύχτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου 1955 στον κήπο του τουρκικού προξενείου Θεσσαλονίκης και έξω από το φερόμενο ως σπίτι του Mustafa Kemal , θα αποτελέσει την αφορμή για το πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά διωγμό μίας αυτόχθονης ομάδας. Των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι λίγα χρόνια πριν είχαν εξοντωθεί οικονομικά, με τον κεφαλικό φόρο. Ο κλητήρας του τουρκικού προξενείου έπεσε σε αντιφάσεις, σχετικά με τα αίτια της έκρηξης και τελικά ομολόγησε ότι αυτός έβαλε τη βόμβα , προσθέτοντας ότι του την έδωσε ο Οktay Egin , φοιτητής της Νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ,από την Κομοτηνή, ο οποίος και ομολόγησε την πράξη του. Ο Εgin είχε εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις και ο πατέρας του ,Faik Egin , δάσκαλος στο σχολείο της Σαλμώνης Ροδόπης είχε υποστηριχθεί μαζί με τον Οsman Ustunder , από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, ως υποψήφιος βουλευτής των Φιλελευθέρων το 1952. Ο Οktay Egin αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση και ο τούρκος πρόξενος της Κομοτηνής Αhmet Umar , τον φυγάδευσε στην Τουρκία ,όπου εργάστηκε αρχικά στον ραδιοσταθμό της Κωνσταντινούπολης , στη διεύθυνση του Αστυνομικού σώματος ,στην Οργάνωση Πληροφοριών (ΜΙΤ) , ενώ το 1993 διορίστηκε νομάρχης στην Καππαδοκία.
Μετά το συμβάν , η εφημερίδα Ιnstabul Ekspress σε έκτακτο παράρτημα της παραποίησε τα γεγονότα χρησιμοποιώντας το φανατισμό, που είχε δημιουργηθεί στον Τουρκικό λαό λόγω του αντιαποικιοκρατικού αγώνα της ΕΟΚΑ προέτρεψε σε επεισόδια εναντίον των Ελλήνων. Πρωταγωνιστικό ρόλο θα κρατήσουν οι εθνικιστικές οργανώσεις και σωματεία όπως «Η Κύπρος είναι Τουρκική».
Μέσα σε εννέα περίπου ώρες καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή. Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν. Το μίσος εναντίον των ιερωμένων ήταν πρωτόγνωρο, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική». Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο πέθανε, ενώ διάκονος υπέστη περιτομή.
Εκεί όμως που ο όχλος έδρασε ανελέητα ήταν εναντίον των Ελληνίδων. Σε 2000 (!) υπολογίζονται οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους… Επίθεση από οργανωμένες ομάδες , δέχθηκε και το ελληνικό προξενείο στη Σμύρνη , το ελληνικό περίπτερο στην έκθεση της πόλης, όπου σχίσθηκε η ελληνική σημαία, ενώ οι Έλληνες αξιωματικοί που υπηρετούσαν στο στρατηγείο του ΝΑΤΟ ,διασώθηκαν την τελευταία στιγμή, αν και οι γυναίκες τους πάλι για ευνόητους λόγους δεν αναφέρθηκε σχεδόν ποτέ, ότι βιάσθηκαν.
Μετά τις δολοφονίες των Ελλήνων και τις καταστροφές των ελληνικών περιουσιών, ο Μenderes, ο οποίος αργότερα απαγχονίστηκε (και για αυτά τα γεγονότα) κήρυξε το στρατιωτικό νόμο, συνελήφθησαν πάνω από 2000 άτομα, μεταξύ αυτών ο Αsiz Nesin , ο Κemal Tahir, ο Νazim Hikmet, ενώ προβλήθηκαν ως υπεύθυνοι των ταραχών οι κομμουνιστές.
Οι ζημιές που προκλήθηκαν εκτιμήθηκαν από την τουρκική κυβέρνηση, στα 70 εκατομμύρια λίρες, ενώ μόνο οι καταστροφές στις εκκλησίες , όπως σημείωσε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών , ήταν 150 εκατομμύρια δολάρια. Συνολικά οι ζημιές υπολογίζονται σε πάνω από 300 εκατομμύρια δολάρια .
Στις 22 Οκτωβρίου 1955 , μετά τις αμερικανικές πιέσεις, η Τουρκία , σε μια κίνηση ηθικής ικανοποίησης της Ελλάδας ανέφερε σε ανακοίνωσή της τα εξής:«προς ηθικήν αποκατάστασιν και έκφρασιν αποτροπιασμού δια την επίθεσην προς την ελληνικήν σημαίαν και την καταστροφήν του ελληνικού προξενείου κατά τα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου η ελληνική σημαία θα υψωθεί εις το νέο κτίριον του προξενείου της Σμύρνης και θα απονεμηθούν εις αυτήν τιμαί υπό τουρκικών και ελληνικών τμημάτων ,θα ανακρουσθούν δε οι εθνικοί ύμνοι των δύο χωρών» .
Δύο μέρες αργότερα ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών παρουσία τουρκικού αγήματος ύψωσε την ελληνική σημαία στη Σμύρνη. Στην τελετή όπου ήταν παρόντες όλοι οι αξιωματικοί των ΗΠΑ, μίλησαν ο υπουργός συγκοινωνιών της Τουρκίας, ο Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα Δ. Καλλέργης, με θερμά λόγια για την «ελληνοτουρκική φιλία». Ο Η.Ηλιού όμως βουλευτής της ΕΔΑ για το ίδιο θέμα δήλωνε ότι «συνεκαλύφθησαν οι κανιβαλισμοί της Κωνσταντινουπόλεως και της Σμύρνης το ισχυρόν αυτό όπλον το οποίον διέθετεν η Ελλάς ,δια να καταστήση τους αντίδικους της Κυπριακής ελευθερίας , υπόδικους ενώπιον της διεθνούς κοινής γνώμης».
Τελικά δόθηκαν ως αποζημίωση για τις καταστροφές δόθηκαν 3 εκατομμύρια λίρες στα ιδρύματα της Κωνσταντινούπολης, που έπαθαν σοβαρές ζημιές, ενώ έχει ενδιαφέρον ότι η Ελλάδα δεν έλαβε κανένα μέτρο εναντίον των μουσουλμάνων της Θράκης και δε σημειώθηκε κανένα επεισόδιο βίας εναντίον τους.
Για τα επεισόδια το Σεπτέμβριο του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Gursel (27 Μαΐου 1960), το πόρισμα της ανακριτικής ομάδας, απέδειξε ότι 250 αστυνομικοί με πολιτικά πήραν μέρος στα γεγονότα. Στις δίκες του Αdnan Menderes και του υπουργού Εξωτερικών Faid Zorlu, που έγιναν από τις 20-10-1960 έως και 5-1-1961 , βρέθηκαν ένοχοι και μαζί με το Νομάρχη Σμύρνης , καταδικάσθηκαν σε 5 χρόνια , ενώ οι δύο πρώτοι απαγχονίστηκαν για μια σειρά από άλλα αδικήματα.
Η προβοκάτσια με τη βόμβα στο τουκρικό προξενείο της Θεσσαλονίκης έδειξε ότι ο παρακρατικός μηχανισμός που έδρασε ήταν μέρος του τουρκικού κράτους, το προξενείο της Κομοτηνής εν προκειμένω. (Είναι πολύ επίκαιρη και σήμερα αυτή η σύνθεση κράτους- παρακράτους με την «Εργκενεγκόν»). Αποτέλεσμα αυτής της κρατικής- παρακρατικής βίας είναι η εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955 και στη συνέχεια το 1964. Έχει όμως ενδιαφέρον να ξαναγίνει συζήτηση και να αναθεωρηθούν ορισμένες απόψεις για το αν εξυπηρετεί διπλωματικούς σκοπούς το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, και αν μπορεί σε περιόδους έντασης, όπως το 1955 λόγω Κύπρου, να ξαναγίνει εστία εν δυνάμει προβοκάτσιας και εξυπηρέτησης εθνικιστικών στόχων της Τουρκίας στη Θράκη. Το ζήτημα είναι κρίσιμο και σοβαρό. Αποτελεί μέρος μίας μεγάλης πολιτικής και ειλικρινούς συζήτησης που οφείλει να γίνει και μάλιστα τώρα που θυμόμαστε το ρόλο τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και του μηχανισμού του (και) στην εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

ΠΗΓΗ: ΕΓΕΡΣΙΣ

Η "επιτυχημένη" επίσκεψη στην Συρία

Διαβάζοντας σήμερα το εκφραστικό όργανο του κυβερνώντος κόμματος διακρίναμε ότι υπάρχει ικανοποίηση από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τα αποτελέσματα που είχε η επίσημη επίσκεψη που πραγματοποίησε στην Συρία. Αναλυτικά όπως αναφέρει η εφημερίδα Χαραυγή ο Πρόεδρος Χριστόφιας δήλωσε ότι πιστεύει ότι αναθερμάνθηκαν οι σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Συρίας.

Παρά την προσπάθεια των Κυβερνώντων να περάσει προς τα έξω ότι η επίσκεψη αυτή ήταν πλήρως επιτυχημένη, διαβάζοντας κάποιος σήμερα τις εφημερίδες "η Σημερινή" και "η Αλήθεια" αλλά και την ηλεκτρονική εφημρίδα "offside" μόνο επιτυχία δεν μπορεί να δει από την επίσκεψη αυτή. Πιο συγκεγκριμένα "η Σημερινή" αντιγράφει από τις Τουρκικές εφημερίδες ότι ο Πρόεδρος της Συρίας Ασάντ σε ερώτηση σχετικά με τα Συριακά στρατεύματα στον Λίβανο δήλωσε ότι: «Σίγουρα εσείς δεν γνωρίζετε γιατί οι ένοπλες δυνάμεις της Συρίας βρίσκονταν στο Λίβανο και πώς αποσύρθηκαν. Η Συρία βρέθηκε εκεί μετά από αίτημα του Λιβάνου. Επιπλέον, στο Λίβανο υπάρχει ένα μόνο κράτος. Στην Κύπρο όμως η κατάσταση είναι διαφορετική».

Το δημοσίευμα της "Σημερινής" επιβεβαιώνει και η εφημερίδα "Αλήθεια", η οποία συμπλήρωσε ότι ο Πρόεδρος Ασάντ ανάφερε σχετικά με το κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου "για τουρκοκυπριακές σχέσεις" αλλά και ότι αρνήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα αν πρέπει να αποχωρήσουν τα στρατεύματα του Αττίλα από το νησί. Ακόμη "η Αλήθεια" αναδεικνύει την αποτυχία σχετικά με το θέμα της ακτοπλοϊκής γραμμής κατεχομένων-Συρίας και με την σφράγιση "διαβατηρίων" του ψευδοκράτους από τις Συριακές αρχές.

Σήμερα εξάλλου η ηλεκτρονική εφημερίδα "offside" επιβεβαιώνει τα όσα γράφτηκαν αναφέροντας μάλιστα ότι ο Πρόεδρος Ασάντ απάντησε τα πιο πάνω σε ερώτηση του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, το οποίο και δεν έκανε καμμιά αναφορά στην δήλωση αυτή!!! Μάλιστα αφήνεται να νοηθεί ότι το θέμα φιμώθηκε από την ίδια την Κυβέρνηση.

Το γεγονός ότι υπάρχουν οι δηλώσεις αυτές ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει και σε Συριακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πιο συγκεκριμένα οι δηλώσεις εμφανίζονται στο Syrian Arab News Agency (SANA).

Το ιστολόγιο μας αφήνειτον κάθε αναγνώστη ελεύθερο να κατανοήσει από μόνος του πόσο πετυχημένη υπήρξε η επίσκεψη του Προέδρου Χριστόφια στην Συρία.

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΧΥΡΩΝΑ

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, στον Αχυρώνα του Λιοπετρίου, έγινε μία από τις πιο επικές μάχες, που έδωσε η ΕΟΚΑ. Ο ταπεινός αχυρώνας χαρακτηρίστηκε «Νέο Χάνι της Γραβιάς». Για τους τέσσερις ήρωες του Αχυρώνα, τον Ανδρέα Κάρυο, τον Ηλία Παπακυριακού, τον Φώτη Πίττα και τον Χρίστο Σαμάρα, γράφει ο Αρχηγός Διγενής στα Απομνημονεύματα του:
«Είναι πολύ δύσκολον εις εμέ να ξεχωρίσω μεταξύ των τεσσάρων αυτών παλλ.ηκαριών ποιος ήταν ο γενναίος των γενναίων, διότι και οι τέσσαρες συνηγωνίσθησαν την στιγμήν εκείνην ποιος θα πέθαινε γενναιότερων».



Τα γεγονότα, που σχετίζονται με την μάχη του Αχυρώνα και τον ηρωικό θάνατο των τεσσάρων λεβεντονιών, έχουν ως εξής:

Οι τέσσερις αγωνιστές πήγαν τη νύκτα της 30ης Αυγούστου στο Λιοπέτρι για να εκπαιδεύσουν τα εκεί μέλη της ΕΟΚΑ σε θέματα που αφορούσαν τις ενέδρες. Στις 2.00 π.μ. της 1ης Σεπτεμβρίου εμφανίστηκαν κοντά στο χωριό στρατιωτικά αυτοκίνητα. Οι αγωνιστές προσπάθησαν να φύγουν από το χωριό, αλλά δεν μπόρεσαν, λόγω των στρατιωτών που συνάντησαν.

Αποφάσισαν έπειτα να διασπάσουν τον κλοιό χρησιμοποιώντας αυτοκίνητο.
Στη δεύτερη αυτή προσπάθεια τους, αντάλλαξαν πυροβολισμούς με Άγγλους στρατιώτες, αναγκάστηκαν όμως να επιστρέψουν στο Λιοπέτρι. Γύρω στις 3.00 π.μ. κατέφυγαν στον αχυρώνα του Παναγιώτη Κάλλη.

Ακολούθησε κατ' οίκον περιορισμός και ανάκριση όλων των κατοίκων, που μέχρι τις 3.00 μ.μ. βρίσκονταν συγκεντρωμένοι μέσα σε συρματοπλέγματα. Στον αχυρώνα έγινε έρευνα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στις 1.00 μετά τα μεσάνυχτα της 2ας Σεπτεμβρίου, οι Άγγλοι επανήλθαν κατόπιν πληροφοριών, περικύκλωσαν τον αχυρώνα και ζητούσαν από τον ιδιοκτήτη να τους δείξει που κρύβονταν οι τέσσερις αγωνιστές. Ο ιδιοκτήτης και η οικογένεια του δεν έδωσαν καμιά πληροφορία, παρά τα βασανιστήρια, στα οποία υποβλήθηκαν. Οι Άγγλοι κάλεσαν τους αγωνιστές να παραδοθούν, αλλά δεν πήραν καμιά απάντηση. Στη συνέχεια, έχοντας προκάλυμμα τον ιδιοκτήτη, πυροβόλησαν εντός του αχυρώνα, αλλά και πάλι δεν πήραν καμιά απάντηση.

Το πρωί της 2ας Σεπτεμβρίου, έγινε νέος κατ' οίκον περιορισμός και ο ιδιοκτήτης του Αχυρώνα υποβλήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Ομάδα στρατιωτών, που έφτασε κοντά στον αχυρώνα δέχτηκε πυροβολισμούς από τους τέσσερις αγωνιστές. Οι Άγγλοι τότε ζήτησαν ενισχύσεις, που σύντομα ήρθαν. Οι πυροβολισμοί συνεχίζονταν και οι αγωνιστές κλήθηκαν να παραδοθούν. Ακολούθησε μικρή διακοπή και οι πυροβολισμοί επαναλήφθηκαν σφοδρότεροι. Αρκετοί στρατιώτες τραυματίστηκαν. Οι Άγγλοι έριξαν χειροβομβίδες και βόμβες χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Ένας από τους αγωνιστές βγήκε από τον αχυρώνα πυροβολώντας, αλλά φονεύθηκε από Άγγλο στρατιώτη. Οι άλλοι αγωνιστές συνέχισαν να πυροβολούν και τραυμάτισαν ένα στρατιώτη και ένα λοχαγό. Στην ανταλλαγή νέων πυροβολισμών φονεύθηκε δεύτερος αγωνιστής. Άλλοι στρατιώτες ανέβηκαν στην οροφή του αχυρώνα, όπου άνοιξαν τρύπα, έριξαν μέσα ρούχα και βενζίνη. Τα ρούχα πήραν φωτιά, αλλά σε λίγο έσβησαν. Ενώ η μάχη συνεχιζόταν με αυτόματα και χειροβομβίδες, αγγλικό ελικόπτερο έριξε εμπρηστικές βόμβες και ο αχυρώνας πήρε αμέσως φωτιά. Τότε οι δύο αγωνιστές όρμησαν έξω, αλλά πυροβολήθηκαν και φονεύθηκαν από τους στρατιώτες.

Οι τέσσερις αγωνιστές της ΕΟΚΑ με τον ηρωικό τους θάνατο συγκίνησαν όλο τον κυπριακό λαό και προκάλεσαν παγκόσμιο θαυμασμό. Ο τόπος της θυσίας τους, στον οποίο στήθηκαν οι ανδριάντες τους, έγινε αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου εθνικό προσκύνημα. Σήμερα ο αχυρώνας και η πέριξ αυλή διαμορφώθηκαν σ' ένα ενιαίο Μνημειακό Χώρο για να διαιωνίζει το μεγαλείο του ηρωισμού και της αυτοθυσίας τους.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΥΟΣ

Γεννήθηκε στο χωριό Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου στις 16 Ιουλίου, 1926. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και αργότερα καταρτίστηκε μελετώντας θέματα θεολογίας, λογιστικής, αγγλικών και ελληνικής λογοτεχνίας. Ήταν στέλεχος της ΠΕΚ και πρωτοστάτησε στην ίδρυση της ΣΕΚ, της ΠΕΟΝ και του Θρησκευτικού συλλόγου του χωριού του. Τον Ιανουάριο του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Υπήρξε ο διοργανωτής και πρώτος υπεύθυνος του αγώνα της ΕΟΚΑ στο Αυγόρου.
Πήρε μέρος την 1η Απριλίου 1955 στην επιχείρηση βραχυκυκλώματος των ηλεκτρικών καλωδίων παρά το Αυγόρου και έπαθε σοβαρά εγκαύματα. Συνελήφθη αρκετές φορές για τη δράση του και μετά την επίθεση της ομάδας του κατά του αστυνομικού σταθμού Άχνας καταζητήθηκε. Συνελήφθη τον Νοέμβριο του 1956 και κλείστηκε στα κρατητήρια Πύλας, απ' όπου απέδρασε στις 12 Μαρτίου, 1958.
Συνέχισε τη δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Κοκκινοχωριών, μέχρι την ημέρα που αψηφώντας τον θάνατο μαζί με τους συναγωνιστές του κέρδισαν την αθανασία, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή στον θρυλικό Αχυρώνα Λιοπετρίου.

ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ

Γεννήθηκε στο χωριό Λυθράγκωμη της επαρχίας Αμμοχώστου στις 25 Ιανουαρίου, 1938. Μετά την αποφοίτηση του από το δημοτικό σχολείο του χωριού του φοίτησε στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Μαθητής ακόμη της Ε' Γυμνασίου εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ και έδρασε ως μέλος των ομάδων κρούσεως. Πήρε μέρος σε βομβιστικές επιθέσεις. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους προτού τελειώσει το Γυμνάσιο.
Τον Μάρτιο του 1957 ανέλαβε την ευθύνη του υποτομέα Άσσιας και των γύρω χωριών. Ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα. Μια από τις ενέργειες του ήταν η αρπαγή γαλλικών αυτομάτων όπλων από άνδρες του γαλλικού αποσπάσματος, που είχαν κάνει επέμβαση στο Σουέζ. Όταν το καλοκαίρι του 1958 οι Τούρκοι εξαπέλυσαν συστηματικές επιθέσεις εναντίον ελληνικών περιουσιών, οργάνωσε πολιτοφυλακή των Ελλήνων στα χωριά της περιοχής του και αντέκοψε τις τουρκικές επιθέσεις.
Στις 13 Ιουλίου 1958 με προσωπική του καθοδήγηση οι αγωνιστές της Άσσιας ανατίναξαν την υδραντλία, τα υποστατικά και τις υδατοδεξαμενές, από τις οποίες υδρεύονταν οι στρατοπεδευμένες αγγλικές δυνάμεις στον αστυνομικό σταθμό Βατυλής. Στις 31 Ιουλίου 1958 ενέπεσε σε αγγλική περίπολο και πληγώθηκε στο πόδι. Αν και πληγωμένος κατόρθωσε να διαφύγει. Η δράση του συνεχίστηκε μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου 1958, μέρα του θανάτου του, όταν επιχείρησε ηρωική έξοδο από τον Αχυρώνα του Λιοπετρίου.

ΦΩΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ

Γεννήθηκε στο χωριό Φρέναρος της επαρχίας Αμμοχώστου στις 28 Φεβρουαρίου 1935. Αποφοίτησε από το δημοτικό σχολείο του χωριού του, το Γυμνάσιο Αμμοχώστου και το διδασκαλικό Κολέγιο Μόρφου. Έγινε μέλος της ΕΟΚΑ, όταν ήταν σπουδαστής στο Κολέγιο. Υπηρέτησε ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο Άχνας και ανέπτυξε πλούσια δράση στον μαχητικό, στον οργανωτικό και στον διαφωτιστικό τομέα. Καταζητήθηκε από τους Άγγλους στις 18 Οκτωβρίου 1956.
Ως καταζητούμενος πρόσφερε πολλά στον αγώνα της ΕΟΚΑ στα χωριά Λύση, Βατυλή και Άσσια. Συνελήφθη στις 10 Ιανουαρίου, 1957 και βασανίστηκε ανελέητα για 20 μέρες στις φυλακές της Αμμοχώστου. Με το αίμα που έφτυσε από τα βασανιστήρια ζωγράφισε στον τοίχο του κελιού του τη μορφή της ελευθερίας. Για τα φρικτά βασανιστήρια του, μας μιλά πολύ εύγλωττα το προσωπικό του ημερολόγιο, στο οποίο κατέγραψε τις εμπειρίες του. Κλείστηκε στα κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς και αργότερα της Πύλας, απ' όπου δραπέτευσε με άλλους συναγωνιστές του στις 12 Μαρτίου 1958. Συνέχισε τη δράση του ως υποτομεάρχης στην περιοχή Λύσης. Είχε πλούσια και αποτελεσματική δράση. Οι Άγγλοι ενοχλημένοι επέβαλαν δεκαπενθήμερο κατ' οίκον περιορισμό και επιδόθηκαν σε έρευνες, χωρίς αποτέλεσμα. Στις 2 Σεπτεμβρίου, 1958 έπεσε μαχόμενος για την ελευθερία της πατρίδας του στην ένδοξη μάχη του Αχυρώνα Λιοπετρίου.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Γεννήθηκε στο χωριό Λιοπέτρι της επαρχίας Αμμοχώστου, στις 12 Φεβρουαρίου 1925. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του μέχρι την Τετάρτη τάξη. Επειδή ήταν φιλομαθής, θρήσκος και αγνός πατριώτης, έμαθε πολλά πράγματα διαβάζοντας θρησκευτικά βιβλία και ελληνική ιστορία. Έψαλλε στην εκκλησία του χωριού του. Υπήρξε ο ιδρυτής της ΟΧΕΝ Λιοπετρίου και ο καθοδηγητής της χριστιανικής κίνησης των γύρω χωριών.
Από το 1954 εντάχθηκε σε μυστική οργάνωση, που προπαρασκεύαζε ένοπλη εξέγερση για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τον Ιανουάριο του 1955 συνδέθηκε με τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εργάστηκε για τη στρατολόγηση μελών της ΕΟΚΑ. Στις αρχές Μαρτίου του 1955 ορκίστηκαν στο σπίτι του τα πρώτα μέλη της ΕΟΚΑ Λιοπετρίου.
Πήρε μέρος την 1η Απριλίου, 1955 στην επίθεση που έγινε στη Δεκέλεια με υπεύθυνο τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Την ίδια μέρα καταζητήθηκε και μέχρι τον θάνατον του έμεινε επικηρυγμένος για 5.000 λίρες. Σ' όλο αυτό το διάστημα ανέπτυξε δράση στα χωριά Λιοπέτρι, Λιμνιά, Αγ. Σέργιο. Αυγόρου, Ορμήδεια, Περιστερωνοπηγή, Γαϊδουρά, Πυργά και Πραστειό.
Έπεσε μαχόμενος στον Αχυρώνα Λιοπετρίου για τα ιδανικά, που πίστευε από την παιδική του ηλικία.

http://www.liopetri.org/liopetri_barn.shtm