Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011
Ποια η σημασία των δημοτικών εκλογών;
Τα κόμματα
Τα κόμματα αντιμετωπίζουν τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές σαν προκριματικές για τις προεδρικές εκλογές του 2013, γιατί μέσα από αυτές κτίζεται η συνεργασία και η συμμαχία μεταξύ κομμάτων. Παράλληλα, θεωρούν ότι οι δημοτικές εκλογές δείχνουν την δυναμική διαφόρων προσωπικοτήτων και το έρεισμα που έχουν στην τοπική κοινωνία. Δεν θα ήταν έκπληξη εξάλλου να δούμε διάφορους υποψηφίους, να είναι υποψήφιοι πρόεδροι ή να έχουν ενεργό ρόλο στο επιτελείο κάποιου υποψηφίου στις εκλογές του 2013.
Επιπλέον, τα κόμματα επιθυμούν την νίκη συγκεκριμένων προσωπικοτήτων σε συγκεκριμένους δήμους ούτως ώστε να μπορέσουν να εφαρμόσουν καλύτερα την πολιτική τους. Παράδειγμα, η προσπάθεια του ΑΚΕΛ να επανεκλέξει στην Λευκωσία την Ελένη Μαύρου, γνωστή υπέρμαχο του σχεδίου ΑΝΑΝ, αθεράπευτη επαναπροσεγγίστρια και δήμαρχος η οποία συνέδεσε την θητεία της με την γκετοποίηση της παλιάς Λευκωσίας από διάφορους αλλοδαπούς. Για αυτό τον λόγο και επιβάλλεται για το ΑΚΕΛ η επανεκλογή της, στην μοναδική μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Τέλος, τα κόμματα μέσω των αποτελεσμάτων των εκλογών θα θέλουν να δείξουν κάποια δυναμική, δείχνοντας την επικράτηση τους σε σημαντικούς δήμους, τα ψηλά τους ποσοστά κλπ και μέσα από αυτά να αρχίσουν από καλύτερο σημείο τις διαπραγμάτευσης και τα πάρε δώσε με τα υπόλοιπα κόμματα.
Είναι όμως ασφαλή τα συμπεράσματα αυτά για τα κόμματα; Ασφαλώς και όχι. Στην τοπική αυτοδιοίκηση μεγάλη σημασία παίζει η οικογένεια του κάθε υποψηφίου καθώς επίσης και ο κύκλος που έχει δημιουργήσει στην τοπική κοινωνία μέσα από το επάγγελμα του ή από την δράση του σε διάφορα ιδρύματα και οργανισμούς της περιοχής, γεγονός που σε πολλές περιπτώσεις υπερισχύει της κομματικής προέλευσης. Επίσης, τα ποσοστιαία τελικά αποτελέσματα θα αγνοούν το σημαντικό ποσοστό της αποχής, το οποία αναμένεται και πάλι να κυμανθεί σε πολύ ψηλά επίπεδα.
Ακομμάτιστοι πολίτες
Οι ακομμάτιστοι πολίτες καλούνται για ακόμη μια φορά να επιλέξουν τους ικανότερους και τους καταλληλότερους. Όμως, ανησυχούν από το γεγονός ότι τα νέα εκλελεγμένα συμβούλια τους, θα γίνουν μέρος του πολιτικού σκηνικού που παίζουν εις βάρος τους τα κόμματα. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να δεχθούν την μεγάλη εξάρτηση των δήμων και των κοινοτήτων τους από τα κόμματα. Έτσι, επιζητούν την ανεξαρτητοποίηση τους δημιουργόντας διάφορες ανεξάρτητες και υπερκομματικές ομάδες. Πολλοί ανεξάρτητοι συνδυασμοί αναμένεται να σημειώσουν και τεράστια επιτυχία μάλιστα.
Άλλοι, θα ψηφίσουν κομματικούς υποψηφίους που θεωρούν ως τους κατάλληλους για την θέση αυτή, ανεξάρτητα από την αηδία που νιώθουν από το γεγονός ότι τα κομματικά επιτελεία θα προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ψήφο τους. Όμως, σημαντικό ποσοστό ακομμάτιστων ανθρώπων θα επιλέξει και πάλι να απέχει από την διαδικασία, δείχνοντας με αυτό τον τρόπο για ακόμη μια φορά την απαξίωση τους προς το κομματικό κατεστημένο του τόπου.
Συμπερασματικά
Οι δημοτικές εκλογές έχει σημασία για τον κάθε δήμο και κοινότητα. Όμως σε καμιά περίπτωση οι εκλογές δεν πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο για την δυναμική των κομμάτων, καθώς τα αποτελέσματα επηρεάζονται από πολλούς εξωκομματικούς παράγοντες. Οι ακομμάτιστοι πολίτες καλούνται σε αυτές τις εκλογές να σκεφτούν και να δράσουν εθνικά και να επιλέξουν τους υποψηφίους με βάση τα κατάλληλα κριτήρια!
ΥΓ 1. Τον τελευταίο μήνα είδαμε σε αρκετές περιοχές της Κύπρου να γίνονται καταιγίδες. Πολλοί δρόμοι πλημμύρισαν. Αυτός είναι ένας καλός λόγος να μαυρίζονται κάποιοι δημάρχοι.
ΥΓ 2. Σε ποιο δήμο η τοπική επιτροπή κόμματος αποφάσισε ομόφωνα να στηρίξει υποψήφιο κόντρα στις υποδείξεις της ηγεσίας τους; (αυτό προς επιβεβαίωση όσο έγραψα πιο πάνω)
ΥΓ 3. Πως γίνεται εν καιρώ κρίσης, οι υποψήφιοι να υπόσχονται τεράστια έργα; Με ποια λεφτά θα τα πραγματοποιήσουν;
ΥΓ 4. Έχουν γεμίσει οι δρόμοι με διαφημιστικά υποψηφίων! Αυτά τα τεράστια ποσά που ξοδεύονται δεν θα ήταν καλύτερο να διατεθούν σε διάφορους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη; Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα στην Κύπρο υπάρχουν 30.000 ανέργοι.
Κυριακή 24 Ιουλίου 2011
Ο λαός ξύπνησε και απαιτεί!

Από την 11η Ιουλίου που έγινε η τραγωδία στην Κύπρο, ξεκίνησε αυθόρμητα από τους νέους της Κύπρου ένα καινούριο κίνημα*. Ένα κίνημα που μαζεύεται κάθε βράδυ έξω από το προεδρικό μέγαρο αλλά και σε διάφορες πλατείες των άλλων πόλεων του νησιού μας! Η κινητοποίηση αυτή των πολιτών είχε ως αποκορύφωμα την προηγούμενη Δευτέρα και την σύναξη 30.000 πολιτών που διαμαρτύρονταν για την κατάσταση.
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Να τιμωρηθούν οι ένοχοι της τραγωδίας στο Μαρί!

Όλος ο Κυπριακός Ελληνισμός ακόμη βιώνει το δράμα που έγινε την προηγούμενη Δευτέρα στην Ναυτική βάση "Ευάγγελος Φλωράκης" στο Μαρί. Μια τραγωδία που άφησε πίσω της 13 λεβέντες των σωμάτων ασφαλείας νεκρούς, δεκάδες τραυματίες, την πλήρη καταστροφή του ναυτικού της Εθνικής Φρουράς και την πλήρη καταστροφή της μεγαλύτερης επένδυσης του κράτους και σημαντικότερο σταθμό παραγωγής ενέργειας του τόπου.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
Περαστικά από την Καιτούλα στο δολοφόνο της Κύπρου!
Άλλοτε μεριμνούσε για τα γαϊδούρια της κατεχόμενης Καρπασίας, μέσω του «Συνδέσμου προστασίας των Γαϊδουριών»,
Άλλοτε περνούσε μέσα από τη βουλευτική ιδιότητα του ΔΗΣΥ την ενδοτική γραμμή
Σήμερα, εύχεται στο δολοφόνο Ντεκτάς κάθε υγεία και ανάρρωση...
Αυτό είναι το ήθος των Ναινέκων. Και ένας ο σκοπός τους: η δι΄«επαναπροσέγγισης» εξυπηρέτηση των προσωπικών και ξένων συμφερόντων.
Η θυγατέρα του Γλαύκου, του «καλού καραβοκύρη», του πρώτου φιλοδιζωνικού εκφραστή, επισκέφθηκε προχθές το μισησμένο Ραούφ Ντεκτάς στο παράνομο «Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Εγγύς Ανατολή», συνοδευόμενη από το γιο και τη νύφη του Ντεκτάς! Η Καιτούλα μετέφερε και τις ευχές του πατέρα της, Γλαύκου.
Ίχνος ντροπής δεν έχουν τα Ναινέκια.
Μοναδικός τους στόχος η προβολή της «επαναπροσέγγισης», ως η αλτρουϊστική εικόνα για τη λύση του Κυπριακού. Η κυρία «γαϊδάρα», δεν χάνει από τις αμερικανοκίνητες επαναπροσεγγιστικές δεξιώσεις, ενώ πρωτοστατεί με την αφρόκρεμα του ΝΑΙ (πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών) στη διοργάνωση όλο και περισσότερων (χρηματοδοτούμενων από τη UNOPS) επαναπροσεγγιστικών εκδηλώσεων.
Δεν ακούσαμε κάποιο σχόλιο από το κόμμα της Καιτούλας. Τί να πει ο κ. Αναστασιάδης; Αφού επικροτεί τα φιλοτουρκικά αισθήματα της θυγατέρας του «μεγάλου πατέρα», αλλά δεν μπορεί σήμερα να τα υπερασπιστεί: τόσοι εθνικοφρωνες τον ψήφισαν την προηγούμενη Κυριακή!
Ούτε και να τα καταδικάσει βέβαια, μήπως και θυμώσουν οι υπάλληλοι της αμερικανικής πρεσβείας...
Αυτή είναι η πολιτική μας ηγεσία. Εργάζονται όλοι για το ΝΑΙ. Άλλοι με τα γαϊδούρια και τους εποίκους, και άλλοι με φοβέρες για μικρασιατικές καταστροφές.
Θαύμασε τους, κυρίαρχε κυπριακέ λαέ!!
Σάββατο 4 Ιουνίου 2011
Βουλευτικές Εκλογές 2011: Συμπεράσματα
Δευτέρα 2 Μαΐου 2011
«Διζωνική ή Διχοτόμηση;» -Το ψευδοδίλημμα, εφεύρημα της "ρεαλιστικής σχολής σκέψης"
Γιορτάσαμε και φέτος… Ελληνικά το Πάσχα (κι ας έχουν κάποιοι στο στόχαστρο τους κι αυτήν ακόμα την Ελληνική σημαία). Ευχηθήκαμε να έρθει σύντομα η μέρα της Ανάστασης και για την Κύπρο και για το Ελληνικό Έθνος, στο σύνολο του. Ευχηθήκαμε δηλαδή, μετά από την περίοδο των παθών, την σταύρωση και τον θάνατο (αυτό ουσιαστικά βιώνουμε ως Κύπρος και ως Έθνος), να έρθει η "Εθνική Ανάσταση" και η αναπτέρωση της ελπίδας για την τελική λύτρωση. Δεν υπερβάλλουμε, αν αναλογιστούμε α) το τσουνάμι της επικείμενης χρεωκοπίας της Εθνικής Οικονομίας, που σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, (συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας για διαφύλαξη των Εθνικών συμφερόντων) και β) στην Κύπρο, τα κακά που έχουν επισωρευθεί (κυρίως στο Κυπριακό) λόγω της χειρότερης διακυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος.
Εστιάζοντας στο Κυπριακό, παρατηρούμε μια παραδοξότητα: Η πλειοψηφία της ηγεσίας, επιμένει ότι η Ανάσταση και η λύτρωση του Κυπριακού Ελληνισμού θα έρθει μέσω του συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, της "λύσης", την οποία ο λαός απέρριψε με 76% το 2004. Ορισμένοι μάλιστα (π.χ. ο Πρόεδρος και το Α.Κ.Ε.Λ.) όταν μιλούν για Δ.Δ.Ο., έχουν το θράσος να μιλούν για… "λύση αρχών", διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και για απελευθέρωση με επανένωση (μαστιγώνοντας ανελέητα την νοημοσύνη μας). Ισχυρίζονται κάποιοι (ανάμεσα τους και ο Νίκος Αναστασιάδης του ΔΗ.ΣΥ.) ότι μπορούμε να σωθούμε μέσω μιας ρατσιστικής "λύσης", χειρότερης του σχεδίου Ανάν, με τις γνωστές εφιαλτικές πρόνοιες, η οποία νομιμοποιεί την κατοχή και καθιστά τους Έλληνες της Κύπρου, "Ευρωπαίους" με μειωμένα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δυστυχώς, παρά την χρεοκοπία της "πολιτικής του καλού παιδιού" και τα λάθη του παρελθόντος που μας έφεραν στο κρόδωμα με το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, παρά το φιάσκο πολύχρονων "διαπραγματεύσεων" με τους εγκάθετους της Άγκυρας, οι πλείστοι ηγέτες επιμένουν να κυνηγούν την χίμαιρα της Δ.Δ.Ο. και με πρωτοστάτη τον Πρόεδρο, μας εκβιάζουν καθημερινά: Ή Δ.Δ.Ο. ή διχοτόμηση! Όσοι όμως βλέπουν πέρα από το δάκτυλο τους και εμβαθύνουν πέρα από τις ασυναρτησίες των ηγετών μας, ξέρουν ότι η διχοτόμηση δεν είναι καν στις επιλογές τις Τουρκίας. Γνωρίζουν ότι ο στόχος της Τουρκίας είναι μια Δ.Δ.Ο. στα δικά της μέτρα. Ας αναρωτηθούν κάποιοι, γιατί δέχθηκε το σχέδιο Ανάν… Το δέχθηκε γιατί την εξυπηρετούσε πλήρως ακριβώς γιατί θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για αυτό που κάποιοι ονομάζουν "βελούδινη κατάκτηση της Κύπρου".
Κατά την άποψη μου (και πολλών άλλων):
1. Η Τουρκία δεν ευνοεί την διχοτόμηση γιατί θα απειλείται από Ελληνικό στρατό στο μαλακό υπογάστριο της.
2. Οι ξένοι δεν ευνοούν την διχοτόμηση και την αναγνώριση του ψευδοκράτους γιατί έτσι ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου αφού υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις και αλλού (π.χ. Τσετσενία στην Ρωσσία, Βάσκοι και Καταλανοί στην Ισπανία κ.α.).
3. Η Τουρκία επιλέγει την Δ.Δ.Ο. γιατί μέσω αυτής (των απαράδεκτων προνοιών της – π.χ. Τουρκική εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή εποίκων, σταθμισμένη ψήφο κ.α.) θα πετύχει σταδιακά και μάλλον αναίμακτα μέσω μιας διαδικασίας "Αλεξανδρεττοποίησης", την κατάκτηση ολόκληρης της Κύπρου.
Γιατί λοιπόν η Τουρκία να έχει ως στόχο την διχοτόμηση και να μην επιδιώκει Δ.Δ.Ο. (την οποία έχουν ως στόχο και οι ανεπαρκείς ηγέτες μας); Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν όσοι έμειναν "κολλημένοι" με την Διζωνική. Την "λύση" που (αδιαμφισβήτητα πλέον) επιδιώκει η Τουρκία γιατί ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ.
Συμπερασματικά, το δίλημμα… Διζωνική ή Διχοτόμηση είναι ανύπαρκτο. Είναι ένα "ψευδοδίλημμα", εφεύρημα της "ρεαλιστικής σχολής σκέψης" στο Κυπριακό, που χρησιμοποιείται για να αποκλειστεί η επιλογή του πολυμέτωπου αγώνα για απελευθέρωση. Το πραγματικό δίλημμα είναι το ακόλουθο: Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ή αγώνας για λύσης αρχών μέσω απελευθέρωσης και της Ευρωπαϊκής λύσης… Καλούνται οι πατριώτες που πιστεύουν στην Ανάσταση της Κύπρου μέσω της απελευθέρωσης (και όχι της "επανένωσης" με Δ.Δ.Ο.), να το αποδείξουν έμπρακτα με την ψήφο τους. Αλλιώς, αν στηρίξουν ξανά κάποιες "αμετανόητες διζωνικές ηγεσίες", θα είναι συμμέτοχοι και συνένοχοι για την τελική επικράτηση του ρατσιστικού παραλογισμού της Δ.Δ.Ο. στην Κύπρο (και την επαναφορά και το "τσιμέντωμα" αυτή τη φορά, του σχεδίου Ανάν).
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος
Τρίτη 12 Απριλίου 2011
Και ο Ντάουνερ στον προεκλογικό αγώνα!

Μετά τον Πρόεδρο Χριστόφια, χθες είχαμε και την είσοδο του Ντάουνερ στον προεκλογικό αγώνα! Ο Ντάουνερ δεν έχασε την ευκαιρία να στηρίξει τα φιλαράκια του, τα οποία πριν λίγο καιρό μπλόκαραν την συζήτηση του θέματος του στην Βουλή των Αντιπροσώπων. Επίσης, είναι η επιβράβευση και προς την Κυβέρνηση Χριστόφια που φάνηκε πολύ κατώτερη των περιστάσεων και δεν απαίτησε ποτέ την αποπομπή από την Κύπρο του εχθρικού πρώην Αυστραλού Υπουργού Εξωτερικών! Και μπορούσε να το πράξει άνετα αυτό, καθώς αποδεδειγμά ο Ειδικός Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κυπριακό ενεργεί εχθρικά προς την Κύπρο.
Πιο αναλυτικά, σε δηλώσεις του ο Αυστραλός διπλωμάτης συνέχισε κατα την προσφιλή του τακτική να εκστομίζει απειλές προς τον Κυπριακό Ελληνισμό αναφέροντας ότι η απόρριψη της διζωνικής θα οδηγήσει στην οριστική διχότομιση του νησιού. Τις ίδιες απειλές ακούσαμε πολλές φορές κατά το παρελθόν από τον Ντάουνερ, αλλά και από τους προκάτοχους του κατά την περίοδο του σχεδίου Ανάν, το οποίο απορρίφθηκε από το 76% του κυπριακού λαού!
Την δήλωση του Ντάουνερ υιοθετούν και τα δύο εκλογικά μεγάλων κομμάτων (με βάση τις βουλευτικές του 2006) του νησιού, που στην ουσία επιδιώκουν λύση, ίδια ή παρόμοια με το σχέδιο Ανάν . Για αυτό τον λόγο και αρνούνται να συζητήσουν θέμα αποχώρησης του από την Κύπρο. Εξάλλου, μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η περίοδος που αποφάσισε να κάνει την τοποθέτηση του!
ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ αναμένεται να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τις νέες δηλώσεις Ντάουνερ, με στόχο το εκλογικό όφελος στις εκλογές του Μαϊου. Αγνοούν όμως ότι ο ρόλος του συμβούλου του ΟΗΕ, έχει γίνει πλέον γνωστός στους Έλληνες της Κύπρου. Σε αυτό βοήθησε η αποκάλυψη των ενεργειών του από το βιβλίο "Σημαδεμένη Τράπουλα" που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες! Συνεπώς, ότι και να πει ο Ντάουνερ δεν μπορεί να πείσει κανένα, εκτός των πολιτικών του συμμάχων στην Κύπρο.
Προσωπικά, επαναφέρω για ακόμη μια φορά πρόταση προς τον Πρόεδρο Χριστόφια, να απαιτήσει την άμεση απομάκρυνση του Ντάουνερ από τα καθήκοντα του!
ΥΓ. Τα βρετανικά αεροσκάφη εξακολουθούν να αλωνίζουν πάνω από την βάση Ακρωτηρίου. Προφανώς, έχουν συμμετοχή και στην ΝΑΤΟϊκή επιχείριση στην Λιβύη. Η "αντι-ΝΑΤΟϊκή" μας κυβέρνηση όμως "αγρόν ηγόραζε"!
ΥΓ2. Ο Χριστόφιας σε ποια χώρα είναι Πρόεδρος και τα βλέπει όλα ρόδινα στην οικονομία;
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Εορτασμός της Εθνικής Επετείου, εξελίχθηκε σε παρέλαση υποψηφίων Ανανικού κόμματος
Θλίβομαι πραγματικά για την θλιβερή κατάληξη που είχε η ετήσια συνεστίαση των Ασσιωτών, που έγινε σε κέντρο δεξιώσεων στην Δρομολαξιά με την ευκαιρία της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου του 1821. Στην ίδια εκδήλωση, οι διοργανωτές αποφάσισαν να βραβεύσουν τους ποδοσφαιριστές και συντελεστές της φετινής επιτυχίας του Εθνικού. Ως εδώ καλά και ήμουν έτοιμος να χειροκροτήσω. Όταν όμως είδα ότι οι βραβεύσεις εξελίχθηκαν σε παρέλαση των υποψηφίων του Δημοκρατικού Συναγερμού (για να παραδώσουν δήθεν, τα τιμητικά διπλώματα σε είκοσι περίπου ποδοσφαιριστές, χρειάστηκαν καμιά δεκαριά υποψήφιοι), τότε φύλαξα την διάθεση μου για χειροκρότημα του Εθνικού Άσσιας (για το γήπεδο).
Παρακολουθούσα άναυδος, μη μπορώντας να αντιδράσω για να εμποδίσω αυτόν τον εξευτελισμό της επετείου της 25ης Μαρτίου ( ταυτόχρονα και του επιτεύγματος της ομάδας του Εθνικού). Στο τέλος υπερίσχυσε (δυστυχώς) η "λογική", που με έκανε να προτιμήσω την διατήρηση της ψυχικής ηρεμίας της οικογένειας και των συγγενικών μου προσώπων. Εκ των υστέρων όμως… σκέφτομαι ότι δεν έπρεπε να μείνω απαθής. Τους άξιζε να πάρω το μικρόφωνο και τα πω, ακριβώς όπως τα συνέταξα εν βρασμώ ψυχής: «Αγαπητοί χωριανοί, συγνώμη για την παρέμβαση, είναι όμως επιβεβλημένη. Γιατί δεν μπορώ να μείνω απαθής και θεατής σε αυτό το θέατρο του παραλόγου. Αρνούμαι να δεχθώ αδιαμαρτύρητα τον εξευτελισμό. Αρνούμαι να σιωπήσω όταν η Επέτειος της 25ης Μαρτίου, η Επέτειος της Εθνικής Παλιγγενεσίας έχει μετατραπεί σε εκδήλωση προβολής υποψηφίων βουλευτών, του κόμματος του πιο φανατικού υποστηρικτή του γνωστού σας σχεδίου Ανάν. Του κόμματος του αμετανόητου Νίκου Αναστασιάδη και των φανατικών υποστηρικτών του. Αρνούμαι να δεχθώ να χειροκροτήσω τους υποψηφίους βουλευτές του συγκεκριμένου κόμματος που εργάζεται μεθοδικά για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα σημαίνει Τούρκο Πρόεδρο, εκ περιτροπής Προεδρία, παραμονή Τούρκων εποίκων κ.α. Αρνούμαι να ανεχθώ τους δήθεν εθνικόφρονες που παριστάνουν τους εθνικόφρονες σε εορτασμό της Εθνικής επετείου, την στιγμή που το κόμμα τους επιμένει να επιδιώκει την συγκεκριμένη "τουρκοφόρα λύση". Αρνούμαι να σιωπήσω και αποδεχθώ την καπηλεία του αγώνα των αγωνιστών του 1821 από ψηφοθήρες των δεξιώσεων και των γάμων, οι οποίοι βοηθούν ενσυνείδητα με την παρουσία τους στο ψηφοδέλτιο, την συσπείρωση του ενδοτικού ΔΗ.ΣΥ. που επιμένει να επιδιώκει την "λύτρωση" μέσω της… "επανένωσης" με…" Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.". Πώς μπορείτε να τους ανέχεστε;»
Αυτά σκέφτηκα να πω στην συνεστίαση. Όμως δεν τόλμησα και ντρέπομαι γι’ αυτό. Δεν μπόρεσα να κάνω την υπέρβαση για να προστατεύσω την μνήμη των νεκρών του 1821, για να αντιδράσω δηλαδή στην ατίμωση της, από την παράσταση που στήθηκε για κάνουν κάποιοι προεκλογική εκστρατεία.. Μιαν απόσταση δέκα μέτρων δεν κατάφερα να διασχίσω, ένα μικρόφωνο δεν μπόρεσα να αρπάξω… Ενώ οι ήρωες που τιμούμε στις Εθνικές Επετείους έκαναν την υπέρβαση, αψηφώντας κι αυτόν ακόμα τον θάνατο, εγώ φοβήθηκα τις λοξές ματιές των συγγενών μου. Ίσως την επόμενη φορά… Το μόνο που μπορώ να προσφέρω τώρα, είναι αυτά τα λόγια που γράφω σε αυτό το άρθρο (κατόπιν εορτής όμως). Αρκούμαι με αυτή την έστω και ανεπιτυχή προσπάθεια για περίσωση μέρους της αξιοπρέπειας μου. Τουλάχιστον…, να ξέρουν όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές ότι δεν χειροκροτούσαν όλοι τους υποψηφίους και το δήθεν κόμμα της "εθνικοφροσύνης".
Χαίρομαι πάντως γιατί υπάρχουν αντιδράσεις πλέον, για την καπηλεία των Εθνικών Αγώνων από τον ΔΗ.ΣΥ. προς άγραν ψήφων και επίτευξη κομματικής συσπείρωσης. Η ανακοίνωση του Παγκύπριου Συνδέσμου Φιλάθλων του Α.Π.Ο.Ε.Λ. με την ανακήρυξη του φιλοΑνανικού Νίκου Αναστασιάδη ως ανεπιθύμητου προσώπου (γιατί προσπαθεί να κάνει τα ίδια και στο σωματείο του Α.Π.Ο.Ε.Λ. ενόψει της επετείου της 1ης Απριλίου) είναι μια θετική εξέλιξη. Διευκρινίζω τέλος, ότι με το παρόν άρθρο διαμαρτυρίας, πρόθεση μου δεν είναι να μειώσω την μεγάλη επιτυχία της ομάδος του χωριού μου, η οποία κέρδισε πανάξια τον τίτλο, πράγμα που μου έδωσε μεγάλη χαρά.
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος
Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ το οποίο μπορείτε να προμηθευθείτε από τα κατά τόπους βιβλιοπωλεία της Κύπρου, αλλά και απευθείας από τους εκδότες του βιβλίου στο τηλέφωνο (Κύπρου) 7000 1954 ή μέσω της η- διεύθυνσης info@adrastia.com.cy
(δήλωση του Στρατηγού Κενάν Εβρέν και πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας σε τουρκική καθημερινή εφημερίδα, «Σημερινή» 12 Φεβρουαρίου 1990).
1956 - Η Μυστική συμφωνία μεταξύ Τούρκων και Βρετανών 16 Δεκεμβρίου 1956, τι περιελάμβανε – μια πλήρης υποταγή του Λονδίνου στους Σουλτάνους της Άγκυρας
1957 - Η τουρκική πεποίθηση από το 1957 ότι με τη βοήθεια των Ελληνοκυπρίων θα κατόρθωνε την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία
1958 - Το Φόρειν ΄Οφις επιβεβαιώνει στους Αμερικανούς ότι δεν μπορεί να αλλάξει στάση – είχε δώσει υποσχέσεις στην Τουρκία τις οποίες δεν μπορούσε να πάρει πίσω
1964 – τουρκικό πραξικόπημα στην Κύπρο – Οι Τουρκοκύπριοι απαιτούν δύο κράτη με το 37% της Κύπρου – βρετανικοί παράλληλοι σχεδιασμοί
1964 – Η πραγματική αλήθεια για την «νατοική» ανάμειξη στην Κύπρο, το «σχέδιο Άτσεσον» και η σοβιετική υποστήριξη των τουρκικών θέσεων για ομοσπονδία
1965 – Ο Τούρκος πρωθυπουργός ζητεί ενυπογράφως βοήθεια από την Βρετανία και Αμερική να κατορθώσει την Ομοσπονδία στην Κύπρο
1965 – Φόρειν ΄Οφις: «Ομοσπονδιακή λύση δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση»
1966 – Οι Τουρκοκύπριοι κυκλοφορούν ξεχωριστά «κρατικά λαχεία»
1967 – Τουρκική απαίτηση η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας – Ο Αρχιεπ. Μακάριος υποστηρίζει την αποχώρηση αλλά δεν το λέγει δημόσια
Δεκέμβριος 1967 – Πρώτη βρετανική προτεραιότητα η αποχώρηση όλων των Ελλήνων Αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά
1972 – Ρωσικές υποσχέσεις προς Μακάριο ότι θα σταματούσαν τους Τούρκους σε περίπτωση εισβολής
Ιούλιος 1974 – Η πρόσκληση Λαγάκου προς Μακάριο την οποίαν απέρριψε
Ιούλιος 1974 – Υπόμνημα κυπρ. Κυβέρνησης προς Φόρειν ΄Οφις « Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία»
Ιούλιος 1974 – Διαφωνίες Κάλλαχαν/Κίσσιγκερ για τον χειρισμό του Κυπριακού
17 Ιουλίου 1974 – Συνάντηση Μακαρίου/Γουίλσον και Ετσεβιτ/Γουίλσον
18 Ιουλίου 1974 – Τζόσεφ Σίσκο συναντά Ετσεβίτ στο Λονδίνο οι απαιτήσεις των Τούρκων
18-20 Ιουλίου 1974 – Διαφωνίες μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών – Οι Βρετανοί οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού
19 Ιουλίου 1974 – Ολόκληρη η ομιλία Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη
20 Ιουλίου 1974 – Πώς Βρετανοί και Αμερικανοί συγκράτησαν την ελληνική κυβέρνηση από το να βοηθήσει την Κύπρο
1974 – Πώς τροχιοδρομήθηκε και από ποίους η τουρκική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία μετά τις δύο εισβολές
Τι απαιτούσαν οι Τούρκοι στην Γενεύη, τι πρότειναν και προωθούσαν οι Βρετανοί πριν τις δύο εισβολές
Μια ιστορικά αποκαλυπτική συνάντηση Βρετανών και Αμερικανών στο Στέιτ Ντεπάρτμεντ 27 Αυγούστου 1974
Οι θέσεις Αρχιεπισκόπου Μακαρίου εναντίον της διζωνικής
Συνεργασία Γλ. Κληρίδη/ΑΚΕΛ/Βρετανών για να επιβάλουν στον Μακάριο την διζωνική
1975 - Ο Κληρίδης ζητεί άσυλο από τους Βρετανούς
Η σταθμισμένη ψήφος και πως την δέχθηκε ο Δ. Χριστόφιας
Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010
Μετά τον ΜΠΑΝ και ο Πρόεδρος της ΚΣΣΕ στο ψευδοπροεδρικό
Κατά την παρουσία του στο νησί, ο Τσαβούσογλου επισκέφτηκε τα κατεχόμενα και είχε συνάντηση με τον εγκάθετο της κατοχής στο ψευδοπροεδρικό μέγαρο. Ταυτόχρονα, δεν παρέλειψε να κάνει αναφορά για την συνάντηση που είχε με τις "αρχές" του "Βορρά"!!! Παρόμοια εξέλιξη είχε και η επίσκεψη που έγινε πριν από λίγους μήνες από τον ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν.
Το ιστολόγιο ανέκαθεν ήταν υπέρ της πρόσκλησης και της σωστής ενημέρωσης σε ξένους αξιωματούχους. Όμως, η πρόσκληση ενός Τούρκου στενού συνεργάτη του Τούρκου Πρωθυπουργού, ο οποίος και κατέχει ένα τόσο σημαντικό αξίωμα συνιστά τεράστιο ατόπημα του Κάρογιαν καθώς η κοινή λογική προδίκαζε την προσπάθεια του Τσαβούσογλου για αναβάθμιση του ψευδοκράτους!
Ταυτόχρονα, τα συνεχιζόμενα κρούσματα που βλέπουμε συνιστούν μεγάλη ήττα για την Κυπριακή Κυβέρνηση, η οποία δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να ελέγξει τους καλεσμένους της και επιτρέπει την συνεχιζόμενη αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Και όμως η Κυβέρνηση μας αρκείται σε χλιαρές αντιδράσεις και όχι σε έντονα διαβήματα!
Όπως και να ΄χει δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να πιστέψω ότι αυτά τα γεγονότα ευνοούνται από την Κυβέρνηση Χριστόφια καθώς αυτό στην ουσία βοηθά το επιχείρημα του ΔΗΣΑΚΕΛ περί τελευταίων ευκαιριών! Απλά θα αναμένουμε από την Κυβέρνηση και την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία να μην επιτρέψει ξανά αυτό το γεγονός καθώς πρέπει να ενημερώσουν όλους τους ξένους επισκέπτες ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει δεκτό.
Δικαιολογημένα θα με ρωτήσετε πως μπορεί να γίνει αυτό από την στιγμή που μέσα από τις "διακοινοτικές συνομιλίες" ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξισώνεται με τον παράνομο ψευδοπρόεδρο των κατεχομένων; Μια από τις λύσεις είναι ο τερματισμός των συνομιλιών με τον παράνομο κατοχικό ηγέτη και απευθείας συνομιλίες με την Τουρκία που είναι και ο πραγματικός ένοχος στην Κύπρο!
ΥΓ. Οι ΑΚΕΛιστές με μπροστάρη τον Άντρο Κυπριανού, εξακολουθούν να εφευρίσκουν "αντικομμουνιστικά φαντάσματα". Ότι και αν κάνετε "σύντροφοι" ο ελληνικός λαός της Κύπρου θα συνεχίσει να αποδοκιμάζει την επικίνδυνη πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση Χριστόφια!
ΥΓ2. Ο αλλοδαποπατέρας Νεοκλής Συλικιώτης ξανακτύπησε. Πιστοί ακόλουθοι του και οι επαγγελματίες αντιρατσιστές του ΚΙΣΑ. Σύντομα με περισσότερες λεπτομέρειες...
ΥΓ3. Με την ψήφο των βουλευτών του ΔΗ.ΣΥ. αναβλήθηκε για ακόμη μια φορά η συζήτηση για τον Ντάουνερ. Το ΔΗΣΑΚΕΛ ενωμένο μπορεί...
ΥΓ4. Παραιτήθηκε κανένας για τα 35 εκ. ευρώ που πήρε η Eurocypria με πλαστά στοιχεία που δόθηκαν στην Βουλή;
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΑΒΕΡΩΦ

Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού Αβέρωφ Νεοφύτου πρότεινε πρόσφατα όπως γίνουν μετακινούμενες οι επίσημες αργίες της Κυπριακής Δημοκρατίας (πηγή: sigmalive). Σαν παράδειγμα ο Αβέρωφ έφερε ότι οι αργίες σε Ηνωμένο Βασίλειο και Η.Π.Α. είναι μετακινούμενες. Ο κύριος Νεοφύτου μάλιστα στην πρόταση του αυτή αναφέρει ότι «δεν θα αλλάξουμε ούτε τις Εθνικές Εορτές μας, ούτε και τις θρησκευτικές μας. Αυτές θα παραμείνουν ως έχουν». Ποιες είναι όμως οι επίσημες αργίες του κράτους;
1η Ιανουαρίου - Πρωτοχρονιά
6η Ιανουαρίου - Γιορτή των Θεοφανίων
25η Μαρτίου - Ελληνική Εθνική Γιορτή
1η Απριλίου - Εθνική Επέτειος
1η Μαϊου - Εργατική Πρωτομαγιά
15η Αυγούστου - Κοίμησης της Θεοτόκου
1η Οκτωβρίου - Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Κύπρου
28η Οκτωβρίου - Ελληνική Εθνική Επέτειος
24η Δεκεμβρίου - Παραμονή Χριστουγέννων*
25η Δεκεμβρίου - Χριστούγεννα
26η Δεκεμβρίου - Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων
Καθαρή Δευτέρα (50 μέρες πριν από το Ορθόδοξο Πάσχα)
Μεγάλη Παρασκευή
Δευτέρα του Πάσχα
Πεντηκοστή - Κατακλυσμός
Δηλαδή με εξαίρεση την 1η Μαϊου καμιά άλλη αργία δεν θα μπορεί να μεταφερθεί με βάση την λογική Αβέρωφ για τη μη μετακίνηση Εθνικών Επετείων και Θρησκευτικών εορτών. Οπόταν η πρόταση αυτή απλά γίνεται για το θεαθήναι. Εκτός και αν ο κύριος Νεοφύτου με την πρόταση του αυτή έχει ως στόχο μελλοντικά να βάλει χέρι και στις αργίες αυτές.Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι επίσημες αργίες δεν πρέπει να αλλάξουν μέρες για κανένα λόγο. Ο κάθε πολίτης πρέπει να μπορεί να τιμά την κάθε επέτειο και εορτή στη μέρα της και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του στερήσει το δικαίωμα αυτό. Εξάλλου αν ο κύριος Αβέρωφ ήθελε πραγματικά την ξεκούραση των πολιτών και τη στήριξη των ξενοδοχειακών μονάδων θα μπορούσε να κάνει άλλες προτάσεις πιο οφέλειμες. Όπως για παράδειγμα, την μετακίνηση σε Δευτέρα ή Παρασκευή αργιών οι οποίες πέφτουν σε ημέρες Σαββατοκυρίακου ή την αύξηση της άδειας που δικαιούται ο κάθε εργαζόμενος.
ΥΓ. Στα εγκαίνια του "συνοριακού σταθμού" του Λιμνίτη αφέθηκαν ελεύθερα περιστέρια. Το περιστέρι είναι σύμβολο της ειρήνης. Αλήθεια με το άνοιγμα της οδού αυτή ήρθε στην Κύπρο ειρήνη ή μήπως έφυγε ο κατοχικός στρατός; Αυτες οι εικόνες μεταδόθηκαν σε αρκετές χώρες του πλανήτη. Τι μηνύματα θα πήραν οι ανθρώποι αυτοί;
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
Χρίστος Τριανταφυλλίδης: Δημοφήψισμα τώρα!! Επιτέλους, μια σωστή κουβέντα...

Ο δικηγόρος και νομικός, μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗ.ΣΥ κ. Χρίστος Τριανταφυλλίδης, με γραπτή τοποθέτησή του στον Τύπο, εισηγείται την εκ των προτέρων διεξαγωγή δημοψηφίσματος, επί της βάσης λύσης του Κυπριακού, πριν συμφωνηθεί το τελικό κείμενο της λύσης. Ο κ. Τριανταφυλλίδης, στο κείμενο-πρότασή του, διαπιστώνει 3 βασικές πτυχές του Κυπριακού, επίκαιρες και εύστοχες:
1) Τυχόν απόρριψη σχεδίου Ομοσπονδίας σε νέο δημοψήφισμα, θα φέρει την ελληνική πλευρά και την Κυπριακή Δημοκρατία σε δυσχερή θέση διεθνώς. Συμφωνώ με την πρόβλεψη του κ. Τριανταφυλλίδη, καθώς θα καταδείξει ότι η ελληνική πλευρά, που βρίσκεται υπό κατοχή, δεν ξέρει τί θέλει!! Σε τέτοια περίπτωση, οι εχθροί της Κύπρου, θα προωθήσουν την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, και θα διευκολύνουν τους παρανομούντες Τ/κύπριους και εγκληματίες εποίκους στις διεθνείς εμπορικές και χρηματοοικονομικές τους συναλλαγές. Αυτή είναι η περιγραφή του όρου «ταϊβανοποίηση» του Κυπριακού. Ταυτόχρονα, οι Έλληνες Κύπριοι θα επαναπαυτούν με το υπάρχον status qvo, αδιαφορώντας για την κατεχόμενη γη μας.
2) Η εκ των προτέρων απόρριψη της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ως πλαισίου λύσης του Κυπριακού, πριν τα μέρη έρθουν σε συμφωνία, είναι συστατικό στοιχείο της διαδικασίας τοποθέτησης του Κυπριακού σε αντικατοχική και απελευθερωτική βάση. Επειδή και το 2004 απορρίψαμε την ομοσπονδιακή λύση του Ανάν, όμως το πολιτικό κατεστημένο ως ΣΥΝΟΛΟ επανέφερε τη λογική Ανάν ως βάση επίλυσης του Κυπριακού. Η έκφραση της αντιομοσπονδιακής λαϊκής βούλησης, θα διαλύσει τις νομιμοποιητικές βάσεις του καθεστώτος Χριστόφια, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις (και την αναγκαιότητα) για δόμηση υγιούς εθνικού πολιτικού λόγου, με μόνο σκοπό την Απελευθέρωση της Κύπρου!
3) Ο κ. Τριανταφυλλίδης επισημαίνει στην ανακοίνωσή του: «οι προτάσεις των κομματικών ηγεσιών διαμορφώνονται από ελεγχόμενα κομματικά όργανα, που συχνά είναι αντίθετες προς τη βούληση της κομματικής τους βάσης». Αυτή η αλήθεια, ξεγυμνώνει την ακελική προπαγάνδα, που επικαλούμενη τις εκλογές, διαλύει την απόφαση της λαϊκής βούλησης του 2004. Ομοίως και ολόκληρης της ομοσπονδιακής σχολής σκέψης, που εδράζει την επιχειρηματολογία της «στο 70% που ψηφίζουν ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ». Λάθος! Οι εκλογική συμπεριφορά λαμβάνει υπόψη πολύ περισσότερα δεδομένα από το Κυπριακό, με πρώτο, δυστυχώς, τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ κομμάτων και πολιτών...
Εν ολίγοις, η θέση Τριανταφυλλίδη ως προς την εκ των προτέρων διεξαγωγή δημοψηφίσματος είναι σωστή και επίκαιρη. Θα αποτελούσε τη μόνη οδό για διέξοδο από τον ομοσπονδιακό κλοιό που μας επέβαλαν οι φιλότουρκοι Αγλλοαμερικανοί και οι νεοραγιάδες Νεοκύπριοι.
Ως προς το πολιτικό πρόσωπο αυτό καθ΄εαυτό του κ. Τριανταφυλλίδη, επιφυλάσσομαι. Το γεγονός πως δεν τοποθετείται δημόσια ως προς τη διαδικασία ομοσπονδοποίησης της Κύπρου, αλλά και η κομματική του ταύτιση με το ΔΗ.ΣΥ, δεν μπορούν να διεκδικήσουν την καθαρότητα θέσεων στο Κυπριακό.
Εν πάσει περιπτώσει όμως, επειδή δεν είμαστε μηδενιστές, αναμένουνε και άλλες αξιόλογες προτάσεις για το εθνικό μας ζήτημα, τόσο από τον ίδιο, όσο και από άλλες πολιτικές ή μή προσωπικότητες
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ

Στις 6 Σεπτεμβρίου 1955, η Τουρκική Κυβέρνηση υποκινούμενη από τους Βρετανούς οργάνωσε μια δήθεν αυθόρμητη επίθεση τουρκικού όχλου ενάντια σε κάθε τι ελληνικό που υπήρχε στην Κωνσταντινούπολη. Στόχος των Βρετανών ήταν να λυγίσουν οι Έλληνες στην τριμερή διάσκεψη στην οποία θα είχαν η Ελληνική, η Τουρκική και η Βρετανική Κυβέρνηση.
Οι λυσσασμένοι Τούρκοι, οι οποίοι λάμβαναν εντολές από το Γραφείο Ειδικού Πολέμου που είχε έδρα στην Άγκυρα, κατά την διάρκεια των γεγονότων σκότωναν και βίαζαν καθώς και έκλεβαν και λεηλατούσαν ελληνικές περιουσίες και ελληνικά μνημεία. Συνολικά καταστράφηκαν ολοσχερώς 1004 σπίτια, ενώ άλλα περίπου 2500 υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές. Καταστράφηκαν επίσης 4348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, ενώ συλήθηκαν πάρα πολλοί τάφοι σε 2 κοιμητήρια, καθώς και οι τάφοι των πατριαρχών στην Μονή Βαλουκλή.
Τουλάχιστον 30 Έλληνες σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι κακοποιήθηκαν βάναυσα. Σε δύο περίπου χιλιάδες υπολογίζονται από τους κύκλους της ομογενείας οι βιασμοί, αν και επισήμως καταγγέλθηκαν μόνο 200, για ευνόητους λόγους.
Ιδιαίτερο μίσος επεδείχθη κατά των ιερωμένων, αφού πολλοί απ’ αυτούς ξυλοκοπήθηκαν αγριότατα, άλλοι γυμνώθηκαν και διαπομπεύθηκαν, εξαναγκαζόμενοι να φωνάζουν: «Η Κύπρος είναι τουρκική», ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι σε κάποιο ιεροδιάκονο έγινε αναγκαστική περιτομή. Ο Επίσκοπος Παμφίλου Γεράσιμος και ο ηλικιωμένος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, ενώ ο Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Γεννάδιος παρεφρόνησε από τους ξυλοδαρμούς και ύστερα από λίγο χρόνο απεβίωσε.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να εγκατασταθούν στην ελεύθερη Ελλάδα. Αρκετοί μάλισταν εγκαταστάθηκαν και στην Κύπρο.
Ο Νίκος Αναστασιάδης κατά την ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη.Πίσω ο πίνακας αναγράφει "όλα για την Τουρκία"
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις τα Σεπτεμβριανά συνδέονται άμεσα με τα τότε γεγονότα της Κύπρου. Αυτό όμως απέχει πολύ από τις δηλώσεις του Προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη , ο οποίος σε δηλώσεις του πριν λίγα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη ισχυρίστηκε ότι για τα δεινά των Κωνσταντινουπολιτών ευθύνεται η δράση της ΕΟΚΑ το 1955! Βέβαια, να δίνει άλλοθι στην Τουρκία είναι προσφιλής τακτική του κυρίου Αναστασιάδη, καθώς και το 2004 η απόφαση του για στήριξη του σχεδίου Ανάν στην ουσία νομιμοποιούσε την τουρκική εισβολή του 1974.
Ένα άλλο γεγονός που συνδέει τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 με την Κύπρο είναι οι σημερινές συνομιλίες που διεξάγει ο Πρόεδρος Χριστόφιας με τον παράνομο ηγέτη των κατεχομένων. Το τελευταίο διάστημα, Χριστόφιας και Έρογλου συζητούν το περιουσιακό και προτίθενται να καταλήξουν σε συμφωνία πριν την υποβολή κάποιου σχεδίου. Παρά το γεγονός ότι η περιουσία κάποιου ανθρώπου είναι μη διαπραγματεύσιμη σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, η συμφωνία αυτή θα θυμίζει μια νέα "συμφωνία της Λωζάνης", η οποία ως γνωστό υπογράφτηκε πολύ πριν την δημιουργία του ΟΗΕ και η οποία οδήγησε στα Σεπτεμβριανά του 1955.
Έτσι, μια ενδεχόμενη λύση η οποία θα επιβάλλει στο βόρειο τμήμα του νησιού τουρκική διοίκηση, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε νέα "Σεπτεμβριανά" και στην οριστική τουρκοποίηση του βορείου τμήματος του τόπου μας. Εξάλλου είναι σε όλους μας γνωστό ότι οι Τούρκοι ουδέποτε έχουν τηρήσει τις συμφωνίες που υπέγραψαν. Για την επιβίωση της ταυτότητας του τόπου μας, επιβάλλεται όλοι μας να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά και να μην αφήσουμε η ιστορία των Κωνσταντινουπολιτών αδερφιών μας να επαναληφθεί στην Κύπρο.
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Ή ΕΘΝΙΚΟΣ ΘΙΑΣΟΣ

Μόνο ενωτικό δεν ήταν το μήνυμα που έστειλε προς τον κόσμο η χθεσινή συνεδρία του συμβουλίου όμως, καθώς σύμφωνα με το σημερινό τύπο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ ήρθαν σε έντονη αντιπαράθεση και αντάλλαξαν βαριούς χαρακτηρισμούς, γεγονός που παραξένεψε όλους μας, μιας και ο Νίκος Αναστασιάδης κατηγορεί τον Δημήτρη Χριστόφια για ενέργειες του που έγιναν ότι ο ΔΗΣΥ στήριζε ανοικτά τους χειρισμούς του! Και όμως βλέποντας ότι ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ αλληλοκατηγορήθηκαν ότι ενεργούν έχοντας κατά νου τις Προεδρικές Εκλογές του 2013 (!!!), ο καθένας μπορεί να καταλάβει και την πραγματική αιτία της χθεσινής αντιπαράθεσης.
Στην υπόλοιπη διάρκεια του συμβουλίου της "ενότητας" είχαμε και τις τοποθετήσεις των αρχηγών των κομμάτων και η κατάθεση των θέσεων όλων των κομμάτων πλην του ΑΚΕΛ. Το δεύτερο μέρος του θεάτρου του παραλόγου αυτού θα παιχτεί την άλλη Πέμπτη 12 Αυγούστου όπου θα μιλήσουν και οι δεύτεροι σε αξίωμα εκπρόσωποι των κομμάτων.
Σε αυτό το σημείο καλό θα ήταν να αναφέρουμε και δύο λόγια για το Εθνικό Συμβούλιο.
Τι είναι το Εθνικό Συμβούλιο
Το Εθνικό Συμβούλιο (όπως λανθασμένα επικράτησε να λέγεται) είναι ένας θεσμός (;) που επινοήθηκε επί Προεδρίας Γιώργου Βασιλείου. Στο συμβούλιο αυτό συμμετέχουν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Συνήθως θέμα συζήτησης του είναι οι τρέχουσες εξελίξεις στο Κυπριακό. Συχνά, ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί και παλιούς Προέδρους ή έμπειρα πολιτικά πρόσωπα για να συμμετάσχουν στο συμβούλιο αυτό. Παράδειγμα είναι η συμμετοχή του Γλαύκου Κληρίδη επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου και του Γιώργου Βασιλείου επί προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια.
Τι πραγματικά επιτυγχάνεται από το Εθνικό Συμβούλιο;
Σύμφωνα με τις εκάστοτε Κυβερνήσεις, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μέσω των συνεδριάσεων αυτών μεταφέρει τις απόψεις του στα κόμματα και τα κόμματα μεταφέρουν τις δικές τους στον Πρόεδρο και μέσα από αυτό προκαλείται ένας διάλογος. Άλλοτε, μέσω της σύγκλησης του Εθνικού Συμβουλίου ο Πρόεδρος ζητά την στήριξη και των υπολοίπων κομμάτων όσο αφορά την πολιτική που ακολουθεί στο Κυπριακό. Κάποιες φορές μάλιστα -αν και πολύ λίγες σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των συνεδριάσεων- κόμματα και Πρόεδρος κάτέληξαν σε ομόφωνες αποφάσεις για τις μελλοντικές ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Τι συμβαίνει όμως όταν τα υπόλοιπα κόμματα πλην του κυβερνώντος κόμματος διαφωνούν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Το πιο πάνω ερώτημα μπορεί να συνδυαστεί με την απορία αν μπορούν τα κόμματα να αλλάξουν κάτι όταν διαφωνούν. Η απάντηση είναι μια και κάθετη. Τα κόμματα που διαφωνούν με τον εκάστοτε Πρόεδρο μέσα από το Εθνικό Συμβούλιο δεν μπορούν να πετύχουν απολύτως τίποτα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά κανόνα θα ακολουθήσει την πολιτική που ο ίδιος θέλει, χωρίς να λάβει σοβαρά υπόψη τις προτάσεις που θα του υποβάλει η αντιπολίτευση. Πλέον μας έχει γίνει ρουτίνα να βλέπουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να εξέρχεται της αίθουσας που γινόταν η συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου και να αναφέρει: "Σήμερα έχει γίνει ένας επικοδομητικός διάλογος με τα υπόλοιπα κόμματα. Τα κόμματα εξέφρασαν τις απόψεις τους, οι οποίες και λήφθηκαν σοβαρά υπόψη. Σκοπός της συνεδρίας αυτής ήταν η διαφύλαξη της ενότητας". Παρά το γεγονός αυτό αδυνατώ να θυμηθώ έστω και μια περίπτωση Προέδρου της Κύπρου που να άλλαξε γραμμή πλεύσης μετά από κάποιο Εθνικό Συμβούλιο.
Η τραγική ειρωνία της όλης υπόθεσης είναι ότι όλα τα κόμματα στις ανακοινώσεις τους πριν το Εθνικό Συμβούλιο συμπλέουν με την θέση της Κυβέρνησης ότι είναι στόχος να διαφυλαχτεί η ενότητα μεταξύ όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Και όμως σχεδόν πάντα τα κόμματα αυτά πυροδοτούν τον κλίμα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος πέραν της κομματικής συσπείρωσης στις επερχόμενες εκλογές!!! Τα χθεσινά γεγονότα του Προεδρικού Μεγάρου είναι ένα ακόμη τρανό παράδειγμα που αποδεικνύει την τοποθέτηση μου αυτή.
Είναι χρήσιμο το Εθνικό Συμβούλιο;
Κλείνοντας θα ήθελα ξανατονίσω ότι ο θεσμός του Εθνικού Συμβουλίου, στην ουσία χρησιμοποιείται από τον εκάστοτε Πρόεδρο για τα μάτια του κόσμου και ως πολιτικό άλλοθι στις ενέργειες που ακολουθεί. Πάνε τώρα πάνω από δύο δεκαετίες που λειτουργεί ο θεσμός και επί της ουσίας δεν έχει προσφέρει τίποτα το σημαντικό και ουσιώδες στον τόπο. Το μόνο που προκαλεί στον λαό είναι ο αποτροπιασμός και η αγανάκτιση για το πολιτικό σκηνικό που επικρατεί σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα.
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΔΙΟΡΙΣΩ ΕΓΩ

Το θέατρο του παραλόγου γίνεται αυτές τις μέρες σχετικά με την υπόθεση της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (η οποία και μετονομάστηκε σε CYTA δείχνοντας την αλλεργία του Δ.Σ. της σε κάθε τι ελληνικό). Ο ημικρατικός οργανισμός τις τελευταίες μέρες μονοπωλεί τα πρωτοσέλιδα του Κυπριακού τύπου με τα συνεχή σκάνδαλα και τους συνεχιζόμενους διαξιφισμούς μεταξύ μελών του ΔΣ του.
Αυτό το γεγονός ανάγκασε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει την παραίτηση ολόκληρου του Δ.Σ. του ημικρατικού οργανισμού. (Σημειώνεται ότι ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει τον Πρόεδρο και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου όλων των ημικρατικών οργανισμών, μετά από παζάρια που κάνει με όλα τα υπόλοιπα κόμματα). Η επιθυμία του Προέδρου της Δημοκρατίας εισακούστηκε από τα μέλη του Δ.Σ. της Αρχής και έτσι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα κληθεί εντός των επόμενων ημερών να διορίσει το νέο Δ.Σ..
Το παράδοξο στην όλη ιστορία είναι -σύμφωνα με τα Μ.Μ.Ε.- η πρόθεση του Προέδρου Χριστόφια να επαναδιορίσει στην θέση του Προέδρου της Αρχής το παραιτηθέντα Πρόεδρο αλλά και συνολικά τα 7 από τα 9 μέλη του συμβουλίου που υπέβαλαν την παραίτηση τους!!! Συνεπώς το Δ.Σ. της Α.ΤΗ.Κ. που απέτειχε πλήρως στην αποστολή του και εξανάγκασε τον Πρόεδρο Χριστόφια να επιβάλει την παραίτηση του, θα συνεχίσει να λειτουργεί και να υπάρχει να παίρνει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του ημικρατικού οργανισμού.
Η πιο πάνω πρόθεση του Προέδρου μας αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι στην Κύπρο εξακολουθούν να έχουμε διορισμούς σε θέσεις με παχυλούς μισθούς, ατόμων τα οποία είναι ευνοούμενοι κομμάτων και εξυπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες (το παρόν σχόλιο απευθύνεται σε όλους τους παραδοσιακούς πολιτικούς σχηματισμούς). Πλέον, μόνο τυχαία δεν μπορούμε να θεωρήσουμε την χορηγία πολλών εκατομμυρίων του οργανισμού σε κάποια αθλητικά σωματεία.
Την βεβαιότητα του κόσμου για την ύπαρξη των πελατιακών σχέσεων των πολιτικών κομμάτων της Κύπρου με μερίδα ψηφοφόρων και στελεχών τους, τις τελευταίες μέρες εξάλλου δεν τις αποδεικνύουν μόνο τα ευτράπελα που γίνονται στην ΑΤΗΚ αλλά και το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με παραλήπτη τον Άντρο Κυπριανού, το οποίο και είχε διαρροή και προς όλα τα Μ.Μ.Ε. (μόνο η Χαραυγή προφανώς δεν έλαβε το μήνυμα αυτό).
Πλέον, οι ανησυχίες των ανένταχτων κομματικά πολιτών για την σαπίλα του πολιτικού συστήματος της Κύπρου είναι αποδεδειγμένη. Το σύστημα που επικρατεί στην Κύπρο ευνοεί την διαίρεση του λαού στους ευνοημένους των κομματων και στους πολίτες δεύτερης κατηγορίας που δεν ανήκουν σε κάποιο κόμμα ή δεν θέλουν για να προσληφθούν να έχουν σαν προσόν το "γλύψιμο".
Ο μόνος τρόπος για αλλαγή της κατάστασης που υπάρχει στην Κύπρο απαιτεί την απαξίωση και το ξεμπρόστιασμα των πολιτικών πρόσωπων που συντηρούν τον ρουσφέτι αλλά και των διάφορων ρουσφετολάγνων συμπολιτών μας που επιδιώκουν με δόλιους τρόπους να κερδίσουν πράγματα εις βάρος των υπόλοιπων πολιτών της Δημοκρατίας. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα δει άσπρη μέρα η αξιοκρατία σε αυτό τον τόπο.
Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010
Τα "κόμματα του λαού"
Οι βουλευτές της Κύπρου στην πλειοψηφία τους ψήφισαν γι’ αύξηση του εταιρικού φόρου από το 10% στο 11%, με την επιβολή φόρου κοινωνικής αλληλεγγύης ύψους 1% για δύο χρόνια, που θα αφορά όλες τις εταιρείες, για μη καταβολή επιδόματος τέκνου και φοιτητικής χορηγίας για νοικοκυριά, όπου το εισόδημά τους ξεπερνά τις €70 χιλ. ετησίως αλλά και για επιπλέον φορολόγηση στα καύσιμα.
Με αυτά τα μέτρα είδαμε το κόμμα της Κυβέρνησης να διαφημίζει τα μέτρα αυτά ως προϊόν την φιλολαϊκής πολιτικής που ακολουθεί. Σύμφωνα με το ΑΚΕΛ, οι νέες φορολογίες θα επηρεάσουν τους "έχοντες και κατέχοντες" και όχι τα χαμηλότερα λαϊκά στρώματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην πλειοψηφία τους όμως διαφωνούν με την θέση αυτής της Κυβερνήσεως.
Είναι όντως τα μέτρα αυτά της Κυβέρνησης φιλολαϊκά; Αφήνουν τους μικρομεσαίους οικονομικά πολίτες του κράτους ανεπηρέαστους; Αυτά τα ερωτήματα είναι που πρέπει να απαντήσουμε για να βρούμε την πραγματική αλήθεια, η οποία πρέπει να είναι πλήρως απαλλαγμένη από τις τοποθετήσεις των κομμάτων που παραδοσιακά κρύβουν μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Πρώτο μέτρο είναι η αύξηση του εταιρικού φόρου. Η αύξηση του φόρου αυτού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των κυβερνώντων θα φέρει γύρω στα 70 εκ. ευρώ περισσότερα στα ταμεία του κράτους. Σύμφωνα πάντα με τους Κυβερνώντες αυτό το μέτρο στην ουσία επηρεάζει μόνο τις μεγάλες εταιρείες του τόπου, γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα καθώς όλες οι εταιρείες (μικρές και μεγάλες) θα πρέπει να καταβάλουν την αύξηση αυτή.
Επίσης πιθανή σημαντική απώλεια κερδών από κάποιες εταιρίες λόγω της φορολογίας θα οδηγήσει σε μείωση του κόστους λειτουργίας της. Αυτό σημαίνει ότι οι υπηρεσίες που θα παρέχει θα είναι μειωμένων δυνατοτήτων ή ότι θα υπάρξει απόλυση προσωπικού. Μια εταιρία ακόμη θα σκεφτεί πολύ σοβαρά πλέον να ανεβάσει την τιμή που πουλάει τις υπηρεσίες της. Η αύξηση των τιμών εξάλλου δεν μπορεί να περιοριστεί καθώς η νέα νομοθεσία δεν έχει τους κατάλληλους μηχανισμούς για να την σταματήσει (σχετικό παράδειγμα θα διαβάσετε στην συνέχεια του κειμένου). Όλα τα πιο πάνω θα έχουν σημαντική επίπτωση τόσο στους πολίτες, όσο και στο ίδιο το κράτος.
Το μέτρο αυτό ακόμη δυσκολεύει κατά πολύ το έργο της Κύπρου να προσελκύσει ξένους επενδυτές στην Κύπρο καθώς πλέον θα κάνουν περισσότερες σκέψεις για να επιλέξουν το νησί μας λόγω της αύξησης της φορολόγησης. Έτσι η Κύπρος μπορεί να σταματήσει να είναι παράδεισος για αρκετές ξένες επιχειρήσεις.
Συνεχίζω με την αύξηση των τιμών στα καύσιμα λόγω φόρου. Αυτό είναι πλέον άμεσα φανερό προς όλους τους καταναλωτές που θα αγοράζουν το πετρέλαιο με πάνω από 10 ευρωλεπτά ακριβότερο και την βενζίνη με πάνω από 8 ευρωλεπτά. Αυτό θα έχει άμεση επίπτωση προς όλους τους πολίτες, μιας και όλοι σχεδόν οι Κύπριοι χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο τους ως μέσο μεταφοράς τους γιατί καμμιά Κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν φρόντισε να δημιουργήσει καλές και λειτουργικές αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες. Ακόμη η αύξηση της τιμής των καυσίμων συνήθως οδηγεί σε αλυσιδωτές αυξήσεις και σε πολλά αγαθά που χρησιμοποιούν οι πολίτες καθώς οι εταιρίες κάνουν αναφορά για αύξηση του κόστους της δουλειάς τους. Και οι αυξήσεις αυτές και πάλι θα πληρωθούν από τους πολίτες.
Τραγική ειρωνία των ημερών αυτών είναι και η απόφαση των βουλευτών του ΑΚΕΛ -που φαίνεται να βρίσκουν ως συμπαραστάτες και τους βουλευτές άλλων κομμάτων- να ζητήσουν μείωση των μισθών τους κατά 342 ευρώ τον μήνα. Αυτό το γεγονός μόνο χαμόγελα ειρωνίας μπορεί να προκαλέσουν στους μικρομεσαίους οικονομικά πολίτες του κράτους γιατί στην ουσία τα 340 ευρώ είναι ψίζουλα μπροστά στα 7500 ευρώ που είναι σήμερα ο μισθός τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πως αντιμετωπίζει ο κόσμος το γεγονός αυτό είναι και το σχόλιο από ένα φίλο μου: "Ας έπαιρνα και εγώ 7500 ευρώ και δεχόμουνα να δώσω πίσω τα μισά".
Το πλέον ανησυχητικό του νομοσχέδιου που ψηφίστηκε είναι το γεγονός ότι σε αυτό δεν βλέπουμε κάποια μέτρα για πάταξη της φοροδιαφυγής που στερεί από το κράτο δεκάδες εκ. ευρώ. Όπως δεν έχουμε δει και μέτρα που να δημιουργούν νέες αγορές εργασίας σε τομείς που μπορούν να παράγουν για το καλό του κράτους, πράγμα το οποίο θα καταπολεμήσει και σε μεγάλο βαθμό και από την ανεργεία. Αγανάκτιση στους πολίτες έχει προκαλέσει και η παράλειψη των βουλευτών να νομοθετήσουν για περικοπές από τα παχυλά επιδόματα που παίρνουν διάφοροι λαθρομετανάστες - πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά και από τα υπέρογκα ποσά που δίνει το κράτος μας προς το ψευδοκράτος.
Προσωπικά έχω να προσθέσω και άλλες απλές και πολύ λογικές προτάσεις για βελτίωση της οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο.
1. Προτείνω όπως φορολογηθούν τα έσοδα των κομμάτων και να μειωθούν οι χορηγίες του κράτους προς αυτά.
2. Να σταματήσουν οι βουλευτές να έχουν το δικαίωμα να αγοράζουν πανάκριβα και υπερπολυτελή αυτοκίνητα χωρίς να πληρώνουν φόρο για αυτά. Με αυτό στερούν από το κράτος τεράστια ποσά από τις φορολογίες.
3. Να γίνουν προσπάθειες αξιοποίησης των πολλών μνημείων και φυσικών ομορφιών του νησιού. Αυτό σε συνδυασμό με την δημιουργία διαφόρων χώρων αναψυχής για τους τουρίστες θα καταστήσουν την Κύπρο ένα πολύ ελκυστικό προωρισμό για τους ξένους. Αυτό μπορεί να γίνει με επιτυχία αν διαφημιστούν σωστά στο εξωτερικό.
4. Να σταματήσουν να δίνονται σε διάφορες εταιρίες ανοικτά συμβόλαια για διάφορες προσφορές που προσφέρουν στο κράτος.
Συνοψίζοντας όλα τα πιο πάνω δυστυχώς για ακόμη μια φορά διαπιστώνουμε ότι οι "μεγάλοι καρχαρίες" ευλογίζουν τα γένια τους, σε αντίθεση με τον "λαουτζίκο", ο οποίος για ακόμη μια φορά θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα. Για πολλοστή φορά θα τιμωρηθεί αυτός, για τους κακούς χειρισμούς και τις απαράδεκτες παραλήψεις των "προνομιούχων" της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας.
ΥΓ. Συγχαρητήρια στους μάγκες της Εθνικής Ελλάδος για την μεγάλη τους νίκη στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Για άλλη μια φορά έχουμε γίνει περήφανοι για αυτή την ομάδα. Εντός των ημερών θα προσπαθήσω να έχω και σχετικό κείμενο.
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ!!
Όσοι εργάστηκαν τη διετία 2002-2004 για την αποτροπή του σχ. Ανάν, θα θυμούνται για πάντα το ιστορικό δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι, που τοποθετήθηκαν εξαρχής εναντίον του σχεδίου Ανάν, βιώνουν καθημερινά τον αντιομοσπονδιακό αγώνα.
Το 2004 έφερε ανακατατάξεις στην Κύπρο: απίστευτη και αδιάκριτη ξένη παρέμβαση για τον επηρεασμό της κυπριακής κοινής γνώμης, ενώ παράλληλα συγκεκριμένοι πολιτικοί, ως σύγχρονοι Εφιάλτες, άσκησαν ανθελληνική προπαγάνδα και προκάλεσαν σύγχυση στον Κυπριακό Ελληνισμό, με μόνο σκοπό την υπερψήφιση του ιμπεριαλιστικού, νεο-αποικιοκρατικού, ανθελληνικού ομοσπονδιακού σχεδίου Ανάν. Στον ΔΗΣΥ έπεσαν οι μάσκες, αμαύρωσαν την Νίκη του Παιωνίου που προκλητικά καπηλεύονται στο έμβλημά τους και ξενοδούλεψαν για το κατάπτυστο ΝΑΙ. Από την άλλη, το ερμαφρόδιτο ΑΚΕΛ, ψήφισε «ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ». Και όσοι δεν είχαν καταλάβει τότε, τί σημαίνει το τσιμέντωμα του ΝΑΙ, το καταλάβαμε και με το παραπάνω στη διετία του Χριστόφια ως Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε. με την ελπίδα να εφαρμοστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στους Ευρωπαίους Κύπριους πολίτες. Η αναξιότητα όμως των κυβερνητικών χειρισμών είχαν ως αποτέλεσμα να εκπορεύονται ευρωπαϊκοί κανονισμοί για «έξοδο των Τ/κυπρίων από την απομόνωση», και εκατομμύρια ευρώ για ανάπτυξη των κατεχομένων...
Ο ΔΗΣΥ διασπάστηκε, το ΑΚΕΛ τραντάχτηκε, όμως η Ευρωεκλογές του 2004 απορρόφησαν τους κομματικούς κραδασμούς. Το ΔΗΣΑΚΕΛ πέτυχε την απόλυτη συσπείρωση στις βουλευτικές του 2006, και αργότερα να επανελέγξει την καταστημένη πολιτική επαναπροσέγγισης και ομοσπονδοποίησης της πατρίδας μας. Πλέον, στο κομματικό σκηνικό, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την αναγκαιότητα της διαδικασίας Ομοσπονδοποίησης της Κύπρου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του ΔΗΣΑΚΕΛ: ενώ τυπικά δηλώνουν ότι σέβονται τη λαϊκή ετυμηγορία του 2004, στην πράξη νεκρανασταίνουν το σχ. Ανάν. Βέβαια ο κ. Χριστόφιας το παρατράβηξε με τις παραχωρήσεις του...
Πολλές συζητήσεις γίνονται αν το ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν ήταν και ΟΧΙ στην Ομοσπονδία. Ασφαλώς, οι Ομοσπονδιακοί ΔΗΣΑΚΕΛικοί αμφισβητούν τέτοιο ενδεχόμενο και προβάλλουν το σύνθημα «Ή Ομοσπονδία ή Διχοτόμηση». Τότε, πώς ερμηνεύουν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια των Ελλήνων Κυπρίων και την τάση τους προς αποδοχή της Διχοτόμησης; Αυτή η εξέλιξη, ήταν το χειρότερο σενάριο, λόγω της κάκιστης διαχείρισης από τους κυβερνώντες και από τους κομματικά καπηλευτές του ιστορικού και ελληνικότατου ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν. Ιδεολογικά, οι Κύπριοι τσαλαπατώνται από δυο φαινομενικά αντιμαχόμεντες τάσεις, επί της ουσίας όμως, οδηγούν τους Έλληνες Κύπριους στην αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και στην οικονομικοκεντρική θεώρηση του Κυπριακού:
Αφ’ενός η τουρκόφιλη προπαγάνδα του ΑΚΕΛ περί ιστορικού συμβιβασμού, επαναπροσέγγισης με τους παρανομούντες τ/κύπριους και έποικους και άμεσης επαναπροώθησης της Ομοσπονδίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων «διαπαιδαγωγεί» την κυπριακή κοινή γνώμη με ενημερωτικά φυλλάδια και με βρετανόφερτα συνθήματα περί λύσης «από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους». Πάντα υπό τη σιωπηρή ανοχή και άλλοτε από την ξεκάθαρη υποστήριξη του «αντιπολιτευόμενου» ΔΗΣΥ.
Αφ’ ετέρου, και αυτό είναι το δυστύχημα, είναι πως οι «απορριπτικές» κομματικές δυνάμεις (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΕΥΡΩΚΟ), που τοποθετήθηκαν με καθαρό ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, δεν κατάφεραν να αρθρώσουν έναν αντιομοσπονδιακό, Απελευθερωτικό πολιτικό λόγο, με αποτέλεσμα να καπηλευτούν συγκυριακά εκλογικά το «ΟΧΙ» του 76%. Αλήθεια, ποια ποιοτικά χαραχτηριστικά εμπεριέχει η στάση τους, για αλλαγή πλεύσης, και αποτροπή λύσεων τύπου Ανάν; Η ΕΔΕΚ ναι μεν αποχώρησε από την Κυβέρνηση, αλλά δεν μπορεί να αντιπροτείνει αξιόλογη εθνική γραμμή. Το δε ΔΗΚΟ του Κάρογιαν, παραμένει κομπάρσος στην κυβέρνηση Χριστόφια, ανατροφοδοτώντας την εσωτερική κρίση στο κόμμα. Τέλος, το ΕΥΡΩΚΟ κινείται μεταξύ εθνικοφροσύνης και Δηκοϊσμού: το 2008 υιοθέτησε τα παραμύθια περί «Ομοσπονδίας με σωστό περιεχόμενο», και με λάβαρο τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου ανακυκλώνει τα ομοσπονδιακά ιδεολογήματα. Μα σε τελευταία ανάλυση, ο Χριστόφιας εφαρμόζει στις διαπραγματεύσεις τη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου!! Με αυτή την έννοια λοιπόν, ιδεολογικά η κυπριακή κοινωνία είναι αποδέκτης ομοσπονδιακών-ανανικών μηνυμάτων και συνθημάτων, που φέρουν ως αποτέλεσμα, είτε την αφελή εντύπωση πως η ομοσπονδιά είναι η μόνη σωστή λύση, είτε την απογοήτευση, που ερμηνεύεται με άρνηση στη λύση και διέξοδο στην αποδοχή της Διχοτόμησης...
Στο ερώτημα αν το ΟΧΙ του 2004 ερμηνεύεται ως ΟΧΙ στην Ομοσπονδία, πρέπει να λάβουμε υπόψη το συντριπτικό του αποτελέσματος και τον εννοιολογικό-ιδεολογικό άξονα της απόρριψης του σχεδίου Ανάν: το συντριπτικό 76% υποδηλώνει απόρριψη όχι μόνο του συγκεκριμένου σχεδίου, αλλά και της 30χρονης μετα-εισβολικής πολιτικής ως σύνολο. Και στο κάτω κάτω, δεν μπορεί να υπάρξει λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, όπως της αποδέχτηκε η πλευρά μας και συζητείται στις «δικοινοτικές συνομιλίες», χωρίς τα καταδικαστέα στοιχεία του σχ. Ανάν: τουρκικές εγγυήσεις, παραμονή εποίκων, διάλυση της δημοκρατικής αρχής «ένας άνθρωπος μία ψήφος», οικονομική εξίσωση των δύο «κοινοτήτων» από το φόρο εισοδήματος των Ελλήνων, απεμπόληση ελληνικών εδαφών (Κερύνεια, Καρπασία κλπ) και συνταγματικά εκτρώματα (π.χ. εκ περιτροπής προεδρία). Τέλος, το βασικό επιχείρημα όσων υποστήριξαν ΟΧΙ στο σχ. Ανάν ήταν: ένταξη στην Ε.Ε και μετά λύση του Κυπριακού, με στόχο την υιοθέτηση του κοινοτικού κεκτημένου, του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη λύση του Κυπριακού. Εκ των πραγμάτων, η διάσωση της νομικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Ε.Ε καταργεί τη λύση Ομοσπονδίας. Με αυτή την έννοια, είναι ξεκάθαρο πως υποσυνείδητα, ο Κυπριακός Ελληνισμός το 2004, είπε ένα ηχηρό ΟΧΙ στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία!!
Γι’ αυτό άλλωστε και η κυβέρνηση Χριστόφια κυκλοφόρησε το έντυπο «Η Ομοσπονδία και η Κύπρος», προκειμένου να χαλιναγωγήσει το εθνικό φρόνημα και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων Κυπρίων. Γι’ αυτό επιχειρεί να τσαλακώσει την εθνική μας ταυτότητα και συνείδηση, εκμεταλλευόμενη τον έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας.
Έχει ο καιρός γυρίσματα...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Κυριακή 18 Απριλίου 2010
...ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ, «ΔΑΓΚΩΤΟ» ΤΑΛΑΤ!!
Οι επερχόμενες ψευδοεκλογές στα κατεχόμενα, έχουν για πρώτη φορά επιστήσει την προσοχή του κυπριακού Τύπου, αλλά και του διεθνούς ενδιαφέροντος. Μια απίστευτη «Ταλατομανία» έχει πιάσει τους εμπλεκομένους στο Κυπριακό, με βασικό επιχείρημα πως «απο την επανεκλογή Ταλάτ κρίνεται η ομαλή συνέχιση των συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού». Τον κατοχικό ηγέτη στηρίζουν η κυπριακή, ελληνική και τουρκική κυβέρνηση, ενώ υπογείως εργάζονται το Λονδίνο, η Ουάσινγκτον, οι Βρυξέλλες και ο ΟΗΕ. Κοινός στόχος, η επανεκλογή Ταλάτ στην Προεδρία της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου»...
Το επιχείρημα ότι Ταλάτ και Έρογλου έχουν διαφορετικές θέσεις στο Κυπριακό, και ως εκ τούτου υπάρχει ανάγκη να επανεκλεγεί ο «διαλλακτικός» Ταλάτ, δεν αντέχει σοβαρής κριτικής:
1) Η Τουρκία με 40.000 κατοχικό στρατό, ελέγχει απόλυτα την πολιτική των κατεχομένων στις «διαπραγματεύσεις», δεν μπορεί δηλαδή να γινεί η οποιαδήποτε τ/κυπριακή υποχώρηση χωρίς την έγκριση της Άγκυρας. Αυτό έπρεπε να το σκεφθεί ο κ. Χριστόφιας, προτού σκαρφιστεί τα περί «κυπριακής ιδιοκτησίας διαδικασία» και το προπαγανδιστικό σύνθημα «Λύση από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους».
2) Σχετικά με τον έλεγχο των κατεχομένων από την Άγκυρα, είναι και η πρόσφατη παραδοχή Ταλάτ, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χουριέτ: «Στην περίπτωση που δεν συμμορφωθείς στην εντολή της Τουρκίας δεν μπορείς να πληρώσεις τους μισθούς, δεν μπορείς να κάνεις δρόμους, δεν μπορείς να κάνεις τίποτε...»
3) Ούτως ή άλλως, η διαδικασία ομοσπονδοποίησης της Κύπρου, η οποία και προχωρεί μεσω των «δικοινοτικών συνομιλιών», έστω και με τον περισσότερο «διαλλακτικό» Ταλάτ, προωθούν μια λύση Άδικη, Διχοτομική, Ρατσιστική και Ανθελληνική, που καθιστούν την ελληνική μας πατρίδα υπό την ομηρία της Τουρκίας.
4) Τέλος, η εκ μέρους του κ. Χριστόφια ανοιχτή υποστήρξη Ταλάτ, αναβαθμίζει νομικά το ψευδοκράτος, στην πιο σοβαρή του μορφή: προσδίδει νομιμότητα στη «λαϊκή κυριαρχία» των κατεχομένων, στους παρανομούντες από το 1963 Τ/κύπριους και στους εγκληματίες πολέμου έποικους.
Εδώ και καιρό οι Κύπριοι πολιτικοί άμεσα ή έμμεσα, έδειχναν την προτίμησή τους στον Ταλάτ ως συνομιλητή των Ε/κυπρίων και Πρόεδρο της «Τ.Δ.Β.Κ». Αυτή η αφελής στάση, έδωσε το έρεισμα στους εχθρούς του Ελληνισμού να λάβουν θέση για τις «εκλογές» της 18ης Απριλίου, προσδίδοντας νομιμότητα στο ψευδοκράτος:
Η Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ κα Χίλαρι Κλίντον, είχε την 7η Απριλίου τηλεφωνική επικοινωνία με τον πολιτικό προϊστάμενο του Αττίλα, Ταλάτ, κατά την οποία χαιρέτισε την «πρόοδο στις διαπραγματεύσεις» με τον κ. Χριστόφια, και τον κάλεσε στην Ουάσινγκτον, μετά τις «εκλογές» της 18ης Απριλίου, για να συζητήσουν το Κυπριακό!
Ο ΟΗΕ, την 1η Φεβρουαρίου, με τον πιο επίσημο τρόπο, πρόσφερε προεκλογική υποστήριξη στον Ταλάτ, όταν ο Γ.Γ του Οργανισμού, κ. Μπαν Κι Μουν επισκέφθηκε το «Προεδρικό Μέγαρο» των κατεχομένων, και δέχθηκε το στρατιωτικό χαιρετισμό από το απόσπασμα του κατοχικού στρατού!
Τέλος, η ανάδειξη του θέματος του «απευθείας εμπορίου Ε.Ε – κατεχομένων» από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδιαίτερα από τον Τσέχο Επίτροπο Διεύρυνσης, Στέφαν Φούλε και του προέδρου της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, Μάρτιν Σουλτς, ερμηνεύονται ως προσπάθεια αναβάθμισης του ψευδοκράτους, μαζί και προεκλογικής στήριξης, αφού στα μάτια των «καημένων των Τ/κυπρίων και των εποίκων», ο Ταλάτ μπορεί να τους βγάλει από την απομόνωση.
Η υποστήριξη οποιουδήποτε προσώπου για τις ψευδοεκλογές στην κατεχόμενη γη μας, παρέχει την εκ μέρους μας νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής: Η εκλογική νομιμοποίηση του εκπροσώπου των Τ/κυπρίων, σε συνδυασμό με το αρνητικό προηγούμενο των χωριστών δημοψηφισμάτων του 2004, αναγνωρίζει το δικαίωμα χωριστής αυτοδιάθεσης στους Τούρκους. Το πιο ισχυρό όπλο που διαθέτει η ελληνική πλευρά στο Κυπριακό, αυτό δηλ. της νομιμότητας του κράτους μας, έναντι της διεθνούς απομόνωσης των παρανομούντων Τ/κυπρίων, θα απωλεσθεί, προς όφελος της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής, που ερμηνεύεται είτε με διχοτόμηση (δύο κράτη στην Κύπρο), είτε με μια (συν)ομοσπονδιακή λύση στο Κυπριακό, που θα καθιστά την ελληνική Μεγαλόνησο, όμηρο στην Τουρκία.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι εγκάρδιες ευχές του κ. Χριστόφια στον Ταλάτ στις παράνομες εκλογές, βρίσκουν ως αλληλέγγυο υποστηριχτή και τον πρόεδρο της οργάνωσης των Τούρκων εποίκων, Ενβέρ Ντίντσογλου.
Ε, Πενήντα χιλιάδες έποικοι, δεν είναι και λίγοι...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
ΑΝΑΞΙΟΙ: ΟΙ «ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ» ΧΑΖΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟ«ΚΥΠΡΙΟΥΣ» ΚΑΙ Ο ΤΑΛΑΤ ΑΛΩΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Καταδίκασαν ποτέ αυτές οι ψευδοεπαναπροσεγγιστικές οργανώσεις τον κατοχικό στρατό ή την παρανομία του ψευδοκράτους; Οι Τ/κύπριοι – μέλη της πιο πάνω πλατφόρμας είναι ή δεν είναι φορείς δελτίου ταυτότητας του ψευδοκράτους; Ζήτησαν την επιστροφή της κατάστασης στη Νομιμότητα; Όχι! Εξυπηρετούν μια χαρά την τουρκική προπαγάνδα περί «διάθεσης για εξεύρεση λύσης» στα πλαίσια της Διχοτομικής Ομοσπονδίας. Πού βρίσκουν το θάρρος οι επαναπροσεγγιστές Τ/κύπριοι να ζητούν και τα ρέστα; Από κάτι ενέργειες σαν και αυτές του Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος με αντιπροσωπεία του ΔΗΣΥ, είχε σήμερα στα κατεχόμενα συνάντηση με το κόμμα «Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης», υπό τον ηγέτη του Τουργκάι Αβτζί. Όπως είναι φυσικό, και οι δυο πιπίλισαν, την καραμέλα της Ομοσπονδίας.
Και ενώ οι «δικοί μας» χαϊρεντίζονται με τους Τουρκαλάδες, ο Ταλάτ ασκεί άριστα την επικοινωνιακή πολιτική αναβάθμισης του ψευδοκράτους: αφού παρέθεσε γεύμα στους αντιπροσώπους των πέντε Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) στο «Προεδρικό» του, μετέβη στην Ιταλία για επίσημες συναντήσεις με αξιωματούχους (τον Υπ. Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι και με βουλευτές) και σε ομιλία του στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων κατηγόρησε την ελληνική πλευρά ως αδιάλλακτη. Ακόμα, στις 25 Φεβρουαρίου ο Ταλάτ θα μεταβεί στην Ιταλία...
Τα δυο πιο πάνω φαινόμενα, αποτελούν τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος: τη συνειδησιακή αναγνώριση του ψευδοκράτους αφ’ενός (με την επαναπροσεγγιστική προπαγάνδα των δικοινοτικών οργανώσεων και τις συναντήσεις των κομματαρχών μας με τα τ/κυπριακά κόμματα, που είναι θεσμοί του ψευδοκράτους) και αφ΄ετέρου τη διεθνή αναγνώριση της «Τ.Δ.Β.Κ», με την επικοινωνιακή πολιτική του Ταλάτ στο εξωτερικό.
Σε μια άλλη εξέλιξη, ο πρόεδρος τη Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, θα επισκεφθεί την Κύπρο, μετά από πρόσκληση του ΔΗΣΥ, το διήμερο 21-22 Φεβρουαρίου. Η περίοδος χάριτος για τον Α. Σαμαρά, όσον αφορά το Κυπριακό, έχει τελειώσει. Ναι μεν στο παρελθόν εξέφρασε αξιοπρεπή στάση στο Μακεδονικό, καθώς και στο σχ. Ανάν, αλλά τα και τα δυο αυτά ζητήματα είναι μέχρι σήμερα ζωντανά. Ποια είναι η θέση Σαμαρά ως προς την επιδιωκόμενη μορφή λύσης του Κυπριακού; Και πόσο «αδερφικό» κόμμα είναι ο ΔΗΣΥ, που στηρίζει λύσεις τύπου Ανάν, ενώ το 2004 κατέγγελε διεθνώς την Κυπριακή Δημοκρατία για «δημοκρατικά ελλείμματα» κατά την προ-δημοψηφισματική περίοδο;
Τα ελλαδικά κόμματα, έχουν εξίσου ευθύνη για την πορεία της κυπριακής υπόθεσης. Οπωσδήποτε αυτή την περίοδο προέχει η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και η δυσχερής κατάσταση των δημοσίων οικονομικών, όμως η κατρακύλα Χριστόφια οφείλεται και στην ελλαδική ανοχή.
Η εθνική ενότητα και συνοχη, την οποία οι πολιτικοί συχνά επαγγελίζονται, δεν επιτυγχάνεται με την ένοχη σιωπή στην ομοσπονδιακή προπαγάνδα των Ναινέκων, αλλά με την εκ βάθρων αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής, μέσα από πανεθνική Διάσκεψη, όχι μόνο κομμάτων, αλλά και ομάδων πολιτών και οργανώσεων!
Αυτά ας αναλογιστεί ο κ. Σαμαράς, ενώ θα καταθέτει το στεφάνι στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και στα Φυλακισμένα Μνήματα...
Υ.Γ. Πρόσφατα ο κομμουνιστής Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας απέκτησε το καινούριο Προεδρικό αυτοκίνητο, μάρκας Mercedes σειράς S class. Πέραν των 100 χιλιάδων ευρώ η (αφορολόγητη) αξία του! Είναι οικονομικό, τελευταίας τεχνολογίας, αρκούντως γρήγορο, ενώ δεν είναι θωρακισμένο...