Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΙΜΙΑ 1996


15 χρόνια έχουν περάσει από τα γεγονότα που έχουν γίνει στις βραχονησίδες Ίμια που βρίσκονται στο ανατολικό Αιγαίο! Μόνο ντροπή μπορεί να αισθανθούν όλοι οι Έλληνες από τις ενέργειες της νεοσύστατης τότε κυβέρνησης υπό τον Κώστα Σημίτη! Αφορμή για τα γεγονότα υπήρξε η προσάραξη ενός τουρκικού πλοίου σε ελληνικά χωρικά ύδατα κοντά στις βραχονησίδες των Ιμίων. Αιτία υπήρξε η αμφισβήτηση των ελληνικών χωρικών υδάτων από την Τουρκία. Η στάση της Τουρκίας αυτή συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας, με την ανοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πιο συγκεκριμένα ο καπετάνιος του πλοίου αρνήθηκε την βοήθεια από τις ελληνικές αρχές λέγοντας ότι θέλει τουρκική βοήθεια διότι βρισκόταν σε τουρκικά χωρικά ύδατα. Τελικά, η νομιμότητα θα επικρατήσει και το τουρκικό πλοίο θα ρυμουλκυθεί από ελληνικά πλοία. Λίγες μέρες είχαμε και την πτώση ενός πλήρως εξοπλισμένου τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Όμως, το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικό συνεχίζοντας τις προκλήσεις του, έστειλε επιστολή στο Ελληνικό ΥΠΕΞ αναφέροντας ότι οι βραχονησίδες Ίμια ανήκουν στην Τουρκία! Στις 25 Ιανουαρίου 1996 ο Δήμαρχος Καλύμνου κύριος Δημήτρης Διακομιχάλης φανερά θιγμένος από τις προηγούμενες εξελίξεις, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού ύψωσαν την Ελληνική σημαία στην Μεγάλη Ίμια. Μετά από λίγη ώρα οι Τούρκοι αντέδρασαν και δύο δημοσιογράφοι προσγειώθηκαν στην βραχονησίδα με ελικόπτερο, υπέστειλαν την ελληνική σημαίο και στην θέση της έβαλαν την τουρκική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει κινητοποίηση στην περιοχή τόσο από το Ελληνικό, όσο και από το Τουρκικό πολεμικό ναυτικό.

Στις 28 Ιανουαρίου περήφανοι άνδρες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ άγημα Ελλήνων βατραχανθρώπων κάνει άρση και υποστολή της σημαίας.

Στις 31 Ιανουαρίου ξημερώματα 12 Τούρκοι βατραχάνθρωποι καταλαμβάνουν την δυτική Ίμια. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών στις 02.15 ανακοινώνει παράλληλα την κατάληψη αυτή. Στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αποφασίζεται να γίνει φωτισμός των Ιμίων από ελικόπτερο ούτως ώστε να εντοπιστούν πιο εύκολα οι Τούρκοι κομάντος. Έτσι στις 04.26 είχαμε την απογείωση του ελληνικού ελικοπτέρου ΠΝ 21. Μισή ώρα αργότερα το ελικόπτερο εντοπίζει τους Τούρκους κομάντο. Ακολουθεί άμεσα σιγή ασυρμάτου και συντριβή του ελικοπτέρου.

Η πτώση του ελικοπτέρου είχε ως αποτέλεσμα την θυσία του Σημαιοφόρου Έκτορα Γιαλοψού, του Αρχικελευστή Χριστόδουλου Καραθανάση και του Αρχικελευστή Παναγιώτη Βλαχάκου. Το επίσημο πόρισμα των ελληνικών αρχών που έκαναν την έρευνα δείχνει σαν αιτία της πτώσης του ελικοπτέρου τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή. Σε αυτό το πόρισμα όμως φαίνεται να αγνοούνται οι τρύπες από σφαίρες 7.62 εκ. και η τρύπα από διάτρητη σφαίρα αναχαίτησης ελικοπτέρων, που βρέθηκαν στην άτρακτο του ελικοπτέρου.

Μόνο ντροπή και αηδία μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι 15 χρόνια μετά την θυσία των τριών ηρώων, η επίσημη πολιτεία εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει την θυσία τους ως ηρωϊκή πράξη, αλλά την αντιμετωπίζει ως ατύχημα! Όπως, ντροπιαστική είναι και η ανοχή που έδειξε η Κυβέρνηση Σημίτη στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μια ανοχή που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας και από τους διαδόχους του Κώστα Σημίτη.

Έκτορα Γιαλοψέ, Χριστόδουλε Καραθανάση και Παναγιώτη Βλαχάκο, το όνομα σας θα μείνει χαραγμένο για πάντα στην πλούσια Ελληνική Ιστορία, δίπλα σε αυτά των χιλιάδων ηρώων που πολέμησαν για την Ελλάδα!

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Οι Εκδόσεις Επιφανίου και ο συγγραφέας Πανίκος Ελευθερίου
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου
ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ
Την παρουσίαση θα κάνει ο κ. Ανδρέας Μακρίδης, Φιλόλογος, Ιστορικός και Ερευνητής
Η εκδήλωση θα γίνει στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Λάρνακας
(Νικολαΐδειον Διατηρητέο Μέγαρο, Μακαρίου & Καλογραιών 4,
6017 Λάρνακα – έναντι κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού Λάρνακας)
την Τετάρτη, 2 Φεβρουαρίου και ώρα 7.00 μ.μ.
Τηλ.: 99654953, 22679058

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ
1. Χαιρετισμός από τον Εκδότη κ. Κώστα Επιφανίου.
2. Χαιρετισμός εκ μέρους των φίλων του συγγραφέα, από τον κ. Ανδρέα Μορφίτη,
Πρόεδρον Επαρχιακής Επιτροπής ΚΥ.ΚΕ.Μ., Λάρνακας – Αμμοχώστου.
3. Παρουσίαση του βιβλίου από τον κ. Ανδρέα Μακρίδη, Φιλόλογο, Ιστορικό και Ερευνητή.
4. Λίγα λόγια από τον συγγραφέα κ. Πανίκο Ελευθερίου.
Θα ακολουθήσει δεξίωση

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ: Μέσα από το μυθιστόρημα "Εάλω η Κύπρος" ο συγγραφέας προσπαθεί να μεταφέρει τις ανησυχίες του για μια ενδεχόμενη ξενόφερτη λύση τύπου σχεδίου Ανάν που θα δωθεί στον τόπο μας. Έτσι, η υπόθεση του βιβλίου διαδραματίζεται σε μια Κύπρο μετά την ομοσπονδοποίηση της. Έχω διαβάσει το βιβλίο αυτό και συνιστώ και σε όλους τους αναγνώστες να πράξουν το ίδιο. Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ ΔΙΓΕΝΗΣ



Ο Γεώργιος Γρίβας - Διγενής γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1897 στη Χρυσαλινιώτισσα στη Λευκωσία και τα νεανικά του χρόνια τα έζησε με την οικογένειά του στο Τρίκωμο.

Μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο το 1915, πήρε την απόφαση να γίνει αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Το 1916, μετά από εξετάσεις, γράφτηκε στη Σχολή Ευελπίδων. Στον ελληνικό στρατό είχε λαμπρή καριέρα και έφτασε μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη.

Έλαβε μέρος με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού στη Mικρασιατική Eκστρατεία, όπου και διακρίθηκε, καθώς και στις μάχες εναντίον των Ιταλών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Την περίοδο της γερμανικής κατοχής δημιούργησε την οργάνωση «Χ», που έδρασε εναντίον των Γερμανών.

Στο μεταξύ ως Κύπριος, ο Γεώργιος Γρίβας παρακολουθούσε τα γεγονότα στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Μετά το Ενωτικό Δημοψήφισμα τον Ιανουάριο του 1950 και την άρνηση των Άγγλων να παραχωρήσουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στον Κυπριακό λαό ήταν φανερό ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή στους Κυπρίους παρά ο ένοπλος αγώνας.

Ο Γεώργιος Γρίβας μετέχει σε μυστική οργάνωση με πρωτεργάτες τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ´, τους αδελφούς Σάββα και Σωκράτη Λοϊζίδη και μερικούς άλλους. Το 1951 επισκέπτεται την Κύπρο και μελετά επί τόπου την όλη κατάσταση.

Στις 3 Οκτωβρίου 1952 επισκέπτεται ξανά την Κύπρο, κάνει αρκετές επαφές και θέτει τα θεμέλια της οργάνωσης της ΕΟΚΑ με βάση την οργάνωση Νεολαίας

Π.Ε.Ο.Ν. (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) και την Ο.Χ.Ε.Ν. (Ορθόδοξος Χριστιανική Οργάνωση Νέων).

Στις 7 Μαρτίου 1953, στην Αθήνα, μαζί με τα άλλα 11 μέλη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής, μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, δίνει τον όρκο για αγώνα απελευθέρωσης της Κύπρου, που είναι γνωστός ως ο Όρκος των Δώδεκα.

Στις 10 Νοεμβρίου 1954, το ιστιοφόρο «Σειρήν», ύστερα από ένα περιπετειώδες ταξίδι φτάνει στην Κύπρο και μεταφέρει τον Γεώργιο Γρίβα Διγενή. Τον Διγενή συνόδευαν ο Σωκράτης Λοϊζίδης και ο Νότης Πετροπουλέας. Από τούτη τη στιγμή ο Γεώργιος Γρίβας αναλαμβάνει Αρχηγός της μυστικής Οργάνωσης Ε.Ο.Κ.Α.

Αγωνίζεται κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες για τέσσερα ολόκληρα χρόνια και παρά τις κακουχίες και τα ανυπέρβλητα εμπόδια, την έλλειψη μέσων και στρατιωτικού υλικού και την υπεροχή των Άγγλων που είχαν τα πάντα στη διάθεσή τους, κατόρθωσε να οδηγήσει την ΕΟΚΑ σε ένα νικηφόρο αγώνα.

Ο αγώνας κατέληξε στις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου που υπέγραψε η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και ο πολιτικός Αρχηγός της Κύπρου Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Με την υπογραφή των συμφωνιών ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ αναγκάζεται να φύγει από την Κύπρο και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Τον Οκτώβριο του 1959 πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Στρατηγού Διγενή, για να αρθούν οι διαφωνίες που προέκυψαν ανάμεσα στους δύο άνδρες σε σχέση με την εφαρμογή των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου. Ο Διγενής αλλά και μεγάλη μερίδα των αγωνιστών δεν ήταν ικανοποιημένοι από αυτές τις Συμφωνίες. Ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ διαφωνούσε έντονα ιδιαίτερα στο θέμα της εδαφικής έκτασης των Βρετανικών Βάσεων. Ο Διγενής ζητούσε ουσιαστική μείωση του κυπριακού εδάφους που θα περιερχόταν υπό αγγλικό έλεγχο.

Το 1960 ο Διγενής παρακινούμενος από Ελλαδίτες πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και ο Σοφοκλής Βενιζέλος, αποφάσισε να ηγηθεί πολιτικού κινήματος με την ονομασία «Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας». Ο Διγενής με την ίδρυση του ΚΕΑ στόχευε στην ανάληψη της εξουσίας της Ελλάδας και στην εφαρμογή μιας πολιτικής που θα οδηγούσε στη σωτηρία του Κυπριακού Ελληνισμού. Πολύ σύντομα, όμως, ο Διγενής απογοητευμένος, ιδιαίτερα από εκείνους τους πολιτικούς που τον παρακίνησαν στην πολιτική του πρωτοβουλία, εγκατέλειψε την προσπάθεια για ίδρυση πολιτικής κίνησης.

Στο μεταξύ στην Κύπρο, μετά την υποβολή των 13 σημείων αναθεώρησης του Κυπριακού Συντάγματος που υπέβαλε προς τους Τουρκοκυπρίους και την Άγκυρα ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ξεσπούν διακοινοτικές συγκρούσεις, τον Δεκέμβριο του 1963 με απροκάλυπτη ανταρσία των Τουρκοκυπρίων και με κίνδυνο το νησί να οδηγηθεί στη διχοτόμηση.

Κάτω από αυτά τα δραματικά γεγονότα πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 27 Ιανουαρίου 1964 υπό την προεδρία του Διγενή συνέδριο, στο οποίο έλαβαν μέρος ηγετικά στελέχη της ΕΟΚΑ και αντιπροσωπευτικοί παράγοντες του Κυπριακού Ελληνισμού. Το Συνέδριο κατέληξε στις εξής τρεις σημαντικές αποφάσεις:
1. Επίτευξη εθνικής ομοψυχίας, για να αντιμετωπιστεί ο τουρκικός κίνδυνος,
2. Αποστολή στην Κύπρο Ελληνικού στρατού
3. Κάθοδος στην Κύπρο του Διγενή και ανάληψη ρόλου στην άμυνα της ελληνικής μεγαλονήσου.

Στις 12 Ιουνίου 1964 ο Διγενής φθάνει στην Κύπρο και αναλαμβάνει Αρχηγός της Ανωτάτης Στρατιωτικής Διοίκησης Αμύνης Κύπρου (Α.Σ.Δ.Α.Κ.), η οποία είχε δημιουργηθεί τότε. Από τη θέση αυτή ο Διγενής καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες, για να οργανώσει την Εθνική Φρουρά και να την καταστήσει μια υπολογίσιμη και αξιόμαχη δύναμη.

Την εποχή εκείνη οι Τούρκοι επιχειρούσαν να δημιουργήσουν στρατιωτικό προγεφύρωμα στην περιοχή των Κοκκίνων, στη βορειοδυτική πλευρά της Κύπρου. Ο Διγενής αντιλαμβανόμενος τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε η Κύπρος, αν επιτύγχαναν οι Τουρκικοί σχεδιασμοί, διέταξε τις δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς να ανατρέψουν το τουρκικό προγεφύρωμα στην περιοχή του Λωρόβουνου και των Κοκκίνων.

Ο Γρίβας με συνεχείς αναφορές στον ΄Ελληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης Πέτρο Γαρουφαλιά τους πείθει να αποστείλουν στην Κύπρο μια ελληνική μεραρχία και να ενταχθεί η Μεγαλόνησος στον ενιαίο αμυντικό χώρο Κύπρου - Ελλάδας. Το αμυντικό δόγμα του Διγενή αυτή την περίοδο εκφράζεται μέσα από το σύνθημα «ο εχθρός να μείνει στη θάλασσα”.

Στις 21 Απριλίου 1967 στην Ελλάδα, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, την εξουσία καταλαμβάνει ο στρατός. Η εξέλιξη αυτή θα αποβεί επικίνδυνη για την Ελλάδα και καταστροφική για την Κύπρο. Στην Κύπρο οι Τούρκοι αποθρασύνονται και επιδιώκουν να προκαλέσουν όξυνση. Αποκορύφωμα των προκλήσεων ήταν η προσπάθειά τους, το φθινόπωρο του 1967, να αδρανοποιήσουν τη διακίνηση στον δρόμο Λευκωσίας-Λεμεσού κοντά στα χωριά Κοφίνου και Μαρί. Το στρατιωτικό καθεστώς των Αθηνών και η Κυπριακή Κυβέρνηση, παρά τις αντιρρήσεις του Στρατηγού Διγενή, αποφάσισαν να κτυπήσουν τα τουρκικά φυλάκια. ΄Ετσι, ο Διγενής αναγκάζεται να κτυπήσει τις τουρκικές θέσεις και να διαλύσει τα τουρκικά φυλάκια. Η Τουρκία αντιδρά και με τελεσιγραφικό τρόπο αξιώνει από τις Κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας να αποσύρουν από το νησί την Ελληνική Μεραρχία. Επίσης, οι Τούρκοι θα ζητήσουν και θα πετύχουν την απομάκρυνση του Διγενή από την Κύπρο. Με την αποχώρηση της Μεραρχίας από το νησί η Κύπρος απογυμνώνεται αμυντικά και διευκολύνεται η επίτευξη των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων σε βάρος της Κύπρου.

Ο Διγενής επιστρέφει στην Αθήνα και ουσιαστικά τίθεται από το Στρατιωτικό Καθεστώς υπό παρακολούθηση και περιορισμό στο σπίτι του στο Χαλάνδρι.

Οι κίνδυνοι για το μέλλον της Κύπρου είναι εμφανείς. Η Ελληνική Χούντα, δια του Υπουργού Εξωτερικών Ξανθοπούλου/Παλαμά είχε διαβουλεύσεις με την Τουρκία στη Λισσαβόνα, τον Απρίλιο του 1971, και από τις πληροφορίες που υπήρχαν τότε προδιαγραφόταν απαράδεκτη λύση για το Κυπριακό. Παράλληλα οι σχέσεις των Κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου βρίσκονταν σε ένταση. Οι πληροφορίες αυτές ανησυχούν τον Διγενή, ο οποίος νιώθει την ανάγκη να αντιδράσει. Έτσι, την 1η Σεπτεμβρίου 1971 ο Διγενής έφθασε μυστικά στην Κύπρο, διαφεύγοντας από την επιτήρηση της Χούντας. Στην Κύπρο ο Διγενής ίδρυσε την ΕΟΚΑ Β΄.

Στις 25 Μαρτίου1972 είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, στην οποία, σε πνεύμα κατανόησης, κατέληξαν σε κάποιες συμφωνίες. Δυστυχώς, όμως, δεν προχώρησε η υλοποίηση των συμφωνηθέντων και τα γεγονότα οδήγησαν σε μια μετωπική σύγκρουση των δύο ιστορικών ηγετών. Η Κύπρος μπήκε στη δίνη μιας εμφύλιας διαμάχης με πράξεις βίας και αντιβίας, με ανατινάξεις Αστυνομικών Σταθμών και αυτοκινήτων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Διγενής εξαντλημένος και ταλαιπωρημένος απεβίωσε στο κρησφύγετό του στη Λεμεσό στις 27 Ιανουαρίου 1974. Τάφηκε στην αυλή του σπιτιού που ήταν το κρησφύγετό του. Στην κηδεία του Αρχηγού της ΕΟΚΑ παρέστησαν χιλιάδες πρόσωπα.

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, σε ειδική συνεδρία της στις 31 Ιανουαρίου 1974, ανακήρυξε τον Διγενή «άξιον τέκνον της Κύπρου διά τας εξαιρέτους υπηρεσίας τας οποίας προσέφερε προς την ιδιαιτέραν του Πατρίδα», ενώ η Ακαδημία Αθηνών απέδωσε τις οφειλόμενες τιμές.

ΠΗΓΗ: ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΑΓΩΝΟΣ ΕΟΚΑ

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Απίστευτο και όμως Κυπριστανικό


Σήμερα το απόγευμα θα έχουμε τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ των δύο "μεγάλων" ποδοσφαιρικών ομάδων της Λευκωσίας! Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας που θα καθηλώσει όλους τους Κύπριους φιλάθλους καθώς εκτός των ιδιαιτεροτήτων του, παρουσιάζει και τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον για τις δύο ομάδες.

Και ενώ όλα μέχρι εδώ είναι φυσιολογικά και θεμιτά και ωραία, από χθες το βράδυ το κράτος, η αστυνομία και όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν αρχίσει να προετοιμάζουν τον κόσμο ότι το γήπεδο ΓΣΠ και οι γύρω χώροι θα μετατραπούν σε πεδία μαχών κλπ. Μάλιστα, η πλειοψηφία των τηλεοπτικών σταθμών είχε ως πρώτο θέμα τα πιθανά επεισόδια που θα γίνουν! Ακόμη και ο Πρόεδρος Χριστόφιας έκανε δηλώσεις για τον αγώνα συνιστώντας ψυχραιμία!

Είναι γενικά αποδεκτό ότι στον αγώνα αυτό, λόγω των τελευταίων αθλητικών αποτελεσμάτων υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για επεισόδια! Τον κίνδυνο ακόμη αυξάνουν και οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές! Όμως, ο αυξημένος κίνδυνος θα έπρεπε να προβληματίζει την Αστυνομία και τα μέτρα ασφαλείας της και όχι να κινητοποιεί όλο τον κρατικό μηχανισμό και τρομοκρατεί τους φιλάθλους που θα βρεθούν απόψε στο ΓΣΠ.

Ας ελπίσουμε όλα να πάνε καλά και να διαψευστούν οι διάφορες Κασσάνδρες που βιάστηκαν να προδικάσουν τα γεγονότα. Ας είναι η τελευταία φορά που θα δωθεί τόση μεγάλη σημασία σε ένα εγχώριο αθλητικό γεγονός!

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Αναξιοποίητη η στάση της Μέρκελ

Η επίσκεψη της γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ στην Κύπρο και οι δηλώσεις της, αποκτούν εκ των πραγμάτων ιδιαίτερη σημασία, πολύ περισσότερο μετά τις γνωστές τουρκικές αντιδράσεις. Το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας πανηγυρίζουν, πως η Γερμανία υποστηρίζει την κυπριακή κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα πως, η ελληνοκυπριακή πλευρά δε χρεώνεται, διεθνώς, το κόστος για το ενδεχόμενο ναυάγιο των «δικοινοτικών συνομιλιών». Έχει και αυτό τη σημασία του. Όμως η υπόθεση είναι πιο σύνθετη:

Ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα των δηλώσεων Μέρκελ; Είναι αυταπόδεικτο, πως η Γερμανία προκειμένου να δυσκολέψει την Τουρκία στην ενταξιακή της πορεία, κρύβεται πίσω από το Κυπριακό πρόβλημα. Ούτε οι Γερμανοί ψηφοφόροι, ούτε η Γαλλία επιθυμούν την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε, οπότε η Μέρκελ ανέβασε ψηλά τον πήχη για τον Ερντογάν, θέτοντας συγκεκριμένο κριτήριο: την επέκταση της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας με την Κυπριακή Δημοκρατία.


Ποια είναι η αλήθεια;
1) Η Μέρκελ γνωρίζει πως η Τουρκία δε θα προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση, επειδή αποτελεί ουσιαστικό βήμα προς αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας (και παράλληλα, απο-αναγνώριση του ψευδοκράτους). Έτσι, υπενθυμίζοντας αυτή την κυπρογενή υποχρέωση στην Τουρκία, μειώνει την ταχύτητα της τουρκικής ευρωπαϊκής ένταξης.

2) Πέραν τούτου, πιθανόν η Γερμανία να θεωρεί εαυτόν ως ενδιαφερόμενο μέρος στην ενεργειακή πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς επίσης και στη δόμηση ενδοευρωπαϊκών συμμαχιών με τα μικρά κράτης της Ε.Ε, όπως η Κύπρος και η Μάλτα, για ζητήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Για τα κυπριακά συμφέροντα, αυτή η εξέλιξη είναι θετική, αλλά μόνο στο βαθμό που αυτή αξιοποιείται, μπορούμε να πιστώσουμε την κυβέρνηση με επιτυχία ή όχι.

Για την Κύπρο, η εκδήλωση του γερμανικού ενδιαφέροντος για το εθνικό μας θέμα, θα μπορούσε να τύχει ευρείας
αξιοποίησης. Εφόσον είναι φανερό, πως η θέση Μέρκελ για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας είναι επιφυλακτική, εξ’ ού και η επίκληση του άρθρου 10 του Πρωτοκόλλου της Άγκυρας, η κυβέρνηση όφειλε να θέσει δημόσια και ξεκάθαρα όλες τις πτυχές του Κυπριακού, που αφορούν την τουρκική εισβολή του 1974:

1) Να καταγγείλει την Τουρκία για τη συνεχιζόμενη κατοχή, και την πολιτική αλλοίωσης του δημογραφικού χαραχτήρα, μέσω του σχεδιασμένου εποικισμού των κατεχομένων και της εξαγωγής λαθρομεταναστών στα ελεύθερα μέρη.

2) Να καταγγείλει την Τουρκία για την παραβίαση των ελευθεριών των Ελλήνων προσφύγων, της διακίνησης, εγκατάστασης και ιδιοκτησίας για όλους τους Κυπρίους.

3) Να θέσει το ζήτημα της καταπίεσης των Ελλήνων εγκλωβισμένων στα κατεχόμενα.

4) Να αναδείξει την καταστροφή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τους Τούρκους.

Τέτοια δημόσια τοποθέτηση, θα δέσμευε περαιτέρω τη γερμανίδα καγκελάριο στα ελληνικά δίκαια και θα δημιουργούσε προϋποθέσεις για την έναρξη αποτελεσματικής εκστρατείας διαφώτισης για τα τουρκικά εγκλήματα στους εταίρους μας στην Ε.Ε.


Εμμονή στα... αυτογκόλ!!
Η ευκαιρία της Κύπρου για ανάδειξη των πιο πάνω αληθών πτυχών του Κυπριακού χάθηκε, και εγκλωβίστηκε στην προσήλωση των «δικοινοτικών συνομιλιών». Η αναμονή της Μέρκελ για υποχωρήσεις της Τουρκίας στο Κυπριακό (μέσω των «διαπραγματεύσεων»), είναι δώρο-άδωρο, καθώς η ίδια η διαδικασία αναβαθμίζει το ψευδοκράτος.

Η σκληρή πραγματικότητα είναι πως, ενώ ο Χριστόφιας (και ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο) εμμένει στη διαδικασία ομοσπονδοποίησης, μέσω των «δικοινοτικών συνομιλιών», δηλώσεις σαν αυτές της Μέρκελ χάνουν τη σημασία τους. Τί κι αν χρεωθεί ο Έρογλου το αδιέξοδο; Η κατοχή είναι εκεί και η διχοτόμηση εδραιώνεται!

Η απάντηση Έρογλου στις δηλώσεις Μέρκελ ήταν καθαρή: Συνομοσπονδία, με τουρκικές εγγυήσεις σε όλη την κυπριακή επικράτεια και εξωτερική & εσωτερική κυριαρχία των συνιστώντων κρατιδίων. Αυτά είναι τα αδιέξοδα της ομοσπονδίας και της «επαναπροσέγγισης», που η ελλαδοκυπριακή πλευρά αδυνατεί να αναγνωρίσει!

Σε τελευταία ανάλυση, οι πρόσφατες εξελίξεις, που αφορούν την αναδιαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην περιοχή μας, τη ρήξη Τουρκίας-Ισραήλ, την ανάφλεξη του Κουρδικού ζητήματος στα εσωτερικά της Τουρκίας και τη στάση της Γερμανίας έναντι της Τουρκίας, αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τοποθέτηση του Κυπριακού σε απελευθερωτική – αντικατοχική βάση.

Δυστυχώς όμως, η ελλειμματική μας πολιτική, η ανικανότητα των πολιτειακών μας αρχόντων, οι κουμπαριές με τους Τούρκους και τα «διπλωματικά δείπνα» με τον κατακτητή, εγκλωβίζουν τον ελληνισμό στους κανόνες, που επιβάλλει ο Σουλτάνος της Αν. Μεσογείου...


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Αύξηση σε τιμές των τροφίμων!

Πρόσφατα θεσπίστηκε ο νόμος για αύξηση του Φόρου Προστιθέμενη Αξίας (ΦΠΑ) σε τρόφιμα και φάρμακα. Όλα τα προϊόντα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία θα έπρεπε να σημειώσουν αύξηση της τάξεως του 5%! Από το ιστολόγιο αυτό έχω καταδικάσει την ενέργεια της Κυβέρνησης να αυξήσει τις τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης, μέτρο το οποίο κτυπά τη μικρομεσαία τάξη

Σκοπός του κειμένου αυτού δεν είναι να αναλυθούν τα υπέρ και τα κατά της νομοθεσίας αυτής, αλλά ούτε και τις αλυσιδωτές αυξήσεις που θα έχουμε από δω και πέρα. Απλά θέλω να αναφέρω την παρατήρηση μου ότι στις πλείστες των περιπτώσεων οι τιμές στα προϊόντα στην αγορά έχουν αυξηθεί πέραν του 5%! Καλείτε σε πρώτο στάδιο το Υπουργείο Εμπορίου που είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο των τιμών να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του καταναλωτή!

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

ΕΝΩΤΙΚΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ


Μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την αθέτηση της υπόσχεσης των Βρετανών για παραχώρηση της Κύπρου στην Μητέρα Ελλάδα, οι κινητοποιήσεις με αίτημα την Ένωση εντατικοποιήθηκαν. Οι συνεχείς αρνήσεις των Βρετανών να συζητήσουν το θέμα οδήγησε την Εθναρχία στην διοργάνωση ενός δημοψηφίσματος που διοργανώθηκε στις 15-22 Ιανουαρίου 1950. Τίτλος του δημοψηφίσματος "Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα".

Η εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Β' καλούσε σύνσωμο τον λαό να ψηφίσει για την Ένωση.

"Κυπριακέ λαέ. Του Θεού δώρον είναι η ελευθερία. Της Θείας ταύτης ευλογίας η μικρά πατρίς μας στερείται από αιώνων πολλών. Ξένος κυρίαρχος της Νήσου μας κατά την τελευταίαν εβδομηκονταετίαν παραμένει η Μεγάλη Βρεττανία. Διά την ανάκτησιν της ελευθερίας της η Κύπρος ουδέποτε έπαυσε να αγωνίζεται.
Διαμαρτυρίαι, υπομνήματα, συλλαλητήρια, πρεσβείαι, ουδόλως έτυχον της προσοχής του κυριάρχου, όστις μετεχειρίσθη παν μέσον προς κατάπνιξιν και υπονόμευσιν του εθνικού φρονήματος του Κυπριακού λαού. Και επήλθε, τέλος, ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, κατά τον οποίον μεγαλόστομοι ηκούσθησαν εκ νέου αι περί ελευθερίας και αυτοδιαθέσεως των λαών διακηρύξεις του στρατοπέδου των δημοκρατιών, εκ των ηγετών του οποίου ήσαν οι κυρίαρχοί μας Άγγλοι. Εις τον αγώνα εκείνον συνέβαλεν εκ των πρώτων η Κύπρος διά χιλιάδων στρατιωτών και του υλικού της πλούτου, ολοκαύτωμα δε κατέστη η Μήτηρ Ελλάς, διά να εξασφαλίσει διά της θυσίας της και την πρώτην και την τελικήν συμμαχικήν νίκην. Τερματισθέντος όμως του πολέμου, έπεα πτερόεντα απεδείχθησαν αι περί ελευθερίας και δικαιοσύνης επαγγελίαι της Μ. Βρεττανίας και φενάκη αι προς την Ελλάδα και την Κύπρον αφειδείς υποσχέσεις της περί μερισμού των αγαθών της νίκης. Η μέχρι τούδε στάσις της κυριάρχου δυνάμεως έχει πείσει πάντας, ότι αύτη παραμένει ασυγκίνητος προ της θελήσεως ημών, όπως ενωθώμεν μετά της Μητρός Ελλάδος... Κυπριακέ λαέ, καλείσαι όπως ηνωμένος και αδιάσπαστος επιτελέσεις και τώρα το προς την δούλην πατρίδα σου καθήκον μετ' ενθουσιασμού. Δι' Ένωσιν και μόνον Ένωσιν ηγωνίσθης επί τόσα έτη. Ένωσιν και μόνον Ένωσιν καλείσαι να επισφραγίσεις διά της ψήφου σου."
Εμπρός Κύπριοι, όλοι εις τα επάλξεις διά την μάχην του Δημοψηφίσματος, διά την εθνικήν μας αποκατάστασιν, διά την Ένωσιν με την αθάνατον Μητέρα Ελλάδα»

Όλος όμως ο λαός είχε επίγνωση του καθήκοντός του. Ακόμη και το ΑΚΕΛ στέκεται δίπλα στην Εθναρχία και υπερψηφίζει την Ένωση. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό. 215,108 από τους 224,747 ψηφοφόρους, το 97.8% δηλαδή του πληθυσμού αξιώνει την ΕΝΩΣΗ με την Ελλάδα.Μοναδικοί που απέχουν από το δημοψήφισμα κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι που ενέδωσαν στις απειλές των αποικιοκρατών. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι υπέρ της Ένωσης ψήφισαν και αρκετοί Τουρκοκύπριοι.

Αντιπροσωπεία κλήθηκε να καταθέσει τις υπογραφές του δημοψηφίσματος σε Αγγλία, Ελλάδα και ΟΗΕ. Παρ' όλα αυτά το δίκαιο αίτημα των Κυπρίων δεν εισακούστηκε και έτσι λίγα χρόνια μετά οδηγηθήκαμε στον ένοπλο αγώνα της ΕΟΚΑ.

Το τέλος του αγώνα έφερε τις οδυνηρές συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που καμμιά σχέση δεν είχαν με το δίκαιο αίτημα των Κυπρίων για Αυτοδιάθεση. Δικαίωμα που κατοχυρώνεται από τον Καταστατικό Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Μέχρι τις μέρες μας το δικαίωμα αυτό των Κυπρίων καταπατείται καθώς προωθείται για αυτούς η απαράδεκτη λύση της ΔΔΟ που καταπατεί και βασικές ανθρώπινες τους λειτουργίες.

Καλούμε την Κυβέρνηση της Κύπρου και της Ελλάδος να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σεβαστούν ή να διοργανώσουν νέο δημοψήφισμα για την Αυτοδιάθεση του λαού τους.

ΕΛΛΑΣ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΙΣ

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 2011: ΤΙ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ;


Το ιστολόγιο αυτό από τις πρώτες μέρες της ύπαρξης του (τέλος 2008) στήριξε ότι στον Παναθηναϊκό θα έπρεπε να υπάρξει ενότητα και ότι η ΠΑΕ θα έπρεπε να μεταβιβαστεί ομαλά στην ομάδα επιχειρηματιών που συγκρότησαν την Παναθηναϊκή Ενωτική Κίνηση (ΠΕΚ) τον Ιανουάριο του 2008! Υποστήριξα ακόμη την αναγκαιότητα να δωθούν χρήματα και να βρεθεί κάποιο άτομο να αναλάβει να τρέξει τα θέματα του Ερασιτέχνη, ο οποίος εδώ και χρόνια δείχνει να αργοπεθαίνει, γεγονός που αποτελεί ντροπή για την ιστορία του μεγαλύτερου συλλόγου της χώρας!

Δυστυχώς σε κάποια θέματα φαίνεται να έχω παραπλανηθεί και έκανα λάθος εκτιμήσεις. Όπως και όλος ο κόσμος του Παναθηναϊκού! Κάνοντας μια σύντομη αναφορά των γεγονότων θα προσπαθήσω να αναλύσω τι έφταιξε και βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση σήμερα και τι πιστεύω ότι πρέπει να γίνει για να σώσουμε τον Παναθηναϊκό μας!

Στο θέμα της ΠΑΕ τον τελευταίο καιρό είχαμε την αποχώρηση του Προέδρου Νικόλα Πατέρα και του εκ των βασικών μετόχων Ανδρέα Βγενόπουλου. Ο Πατέρας δήλωσε ότι αν δεν υπάρξει ενότητα και στήριξη τότε θα παραιτηθεί. Και ενώ όλοι άρχισαν να στηρίζουν την παραμονή του (Βαρδινογιάννης, Γιαννακόπουλοι, Θύρα 13) ήρθε η ανακοίνωση για αποχώρηση του Βγενόπουλου που ανάγκασε και τον Νικόλα Πατέρα σε οριστική παραίτηση! Προσωπικά πιστεύω ότι ο Πατέρας που ήθελε απλά να κερδίσει την στήριξη όλων, βρέθηκε δεμένος να επιμείνει στην παραίτηση του. Χωρίς αυτό να του δίνει άλλοθι που εγκατέληψε την ομάδα σε μια πολύ κρίσιμη καμπή! Κύριε Πατέρα, ο καλός καραβοκύρης στις φουρτούνες φαίνεται!

Ο Ανδρέας Βγενόπουλος εκτός από την έκπληξη προκάλεσε και τον θυμό προς τον κόσμο της ομάδας, καθώς η αποχώρηση του αυτή ήταν εντελώς αντίθετη με όσα διακύρηττε τόσο καιρό στον κόσμο της ομάδας! Ενώ ο Βγενόπουλος έδινε συνεντεύξεις για το πλάνο του για απόκτηση του πλεοψηφικού πακέτου της ΠΑΕ, στην κρίσιμη στιγμή την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, δείχνοντας ότι είναι πολύ λίγος για να υπηρετήσει τον Παναθηναϊκό από κάποιο διοικητικό πόστο. Υπενθυμίζουμε ότι παρά τις δεσμεύσεις του από τον Ιανουάριο του 2008 για την οικονομική ενίσχυση του Ερασιτέχνη. Ελπίζω έστω και την υστάτη να δώσει τα λεφτά που υποσχέθηκε στον Ερασιτέχνη, αν θέλει να μετριάσει τις δικαιολογημένες αντιδράσεις προς το πρόσωπο του.

Σημαντικό πρόβλημα υπάρχει και με το αγωνιστικό κομμάτι της ομάδας, η οποία από πρωταθλήτρια που ήταν άρχισε να δείχνει σημάδια αποσύνθεσης! Σε αυτό το κομμάτι εκτός από τους ποδοσφαιριστές και την τεχνική ηγεσία, μεγάλη ευθύνη φέρει και ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Γιάννης Βαρδινογιάννης, γιατί υπό την ηγεσία του άφησε την ομάδα με Πρόεδρο βιτρίνα (Κωνσταντόπουλος) και διότι ο προγραμματισμός που έγινε αντί να ισχυροποιήσει παραπάνω την ήδη δυνατή ομάδα, την αποσυντόνισε. Μάλιστα, προχώρησε λίγο παραπάνω πετώντας το μπαλάκι στον Νικόλα Πατέρα μετά την έναρξη του πρωταθλήματος!

Ευθύνη φέρουν και οι αδερφοί Γιαννακόπουλοι, οι οποίοι ήταν από την αρχή γνώστες των γεγονότων του καλοκαιριού και παρά το γεγονός ότι όλοι έβλεπαν λάθος χειρισμούς αυτοί σιωπούσαν και στήριζαν τους χειρισμούς Βαρδινογιάννη! Το χειρότερο από όλα ήταν ότι ο Δημήτρης Παύλου Γιαννακόπουλος μπήκε σε ευθεία διαμάχη με τον κόσμο της ομάδας, στέλνοντας εξώδικα γεγονός που έβαζε λάδι στην φωτιά και αύξανε τον διχασμό στην ομάδα! Ευτυχώς για τον σύλλογο, η καλαθοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού έχει τα λιγότερα προβλήματα από όλα τα τμήματα του συλλόγου και δείχνει και πάλι έτοιμη να κατακτήσει τίτλους, γεγονός που πρέπει να το πιστώσουμε στους Γιαννακόπουλους!

Όπως αποδεικνύεται για την κατάσταση τεράστια ευθύνη έχουν όλοι οι μεγαλομέτοχοι της ΠΑΕ. Και η ιστορία της ομάδας ζητά εξηγήσεις από όλους! Όμως, η ιστορία και η ζωή συνεχίζεται και ο σύλλογος πρέπει να κοιτάξει και το μέλλον του. Ένα μέλλον που πρέπει να είναι αντάξιο της πλούσιας ιστορίας του! Το 2011 μας βρήκε με την πετοσφαιρική ομάδα ανδρών και γυναικών και το τμήμα υδατοσφαίρισης να αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα! Δυσοίωνα είναι όπως προανάφερα και τα δεδομένα στο ποδοσφαιρικό τμήμα!

Ξανακάνω κάλεσμα στον κόσμο της ομάδας να σώσουμε τον Παναθηναϊκό μας (κείμενο 5 Δεκεμβρίου 2010)! Το μέλλον του συλλόγου είναι στα χέρια του τεράστιου κόσμου της! Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να σώσουμε την ομάδα της καρδιάς μας!

ΕΛΛΑΣ - ΕΥΡΩΠΗ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ!

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Η αναδιαμόρφωση των συμμαχιών, οι επιπτώσεις στο παγκόσμιο σκηνικό και η εκμετάλλευση των εμπλεκομένων συμφερόντων από τον Ελληνισμό.

Πραγματοποιήθηκε στις 14.12.2010 στην Αθήνα, συνέδριο που διοργάνωσαν από κοινού το "RIEAS" (Ινστιτούτο Ερευνών για Ευρωπαικών και Αμερικανικών Σπουδών) (www.rieas.gr) και το ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.(Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Αναλύσεων), (www.elkeda.gr), με θέμα την μελλοντική δομή και το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Ενώπιον ενός ακροατηρίου αποτελούμενου κατά βάσιν από διπλωμάτες και ειδικούς σε θέματα ασφάλειας, οι εισηγητές κάλυψαν ολόκληρο το φάσμα του κεφαλαίου ''ασφάλεια'', με ιδιαίτερη έμφαση στις ελληνικές και σε προέκταση, τις ευρύτερες ευρωπαϊκές προτεραιότητες.

Επιγραμματικά, τα πορίσματα – συμπεράσματα του συνεδρίου, ήταν τα ακόλουθα:

«1. Ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό σύστημα συλλογικής ασφάλειας, θα είναι πλέον το μεγάλο ζητούμενο στον κόσμο, αφού η ρευστότητα και οι ήδη υφιστάμενες απειλές θα ενταθούν, με κυρίαρχες την τρομοκρατία, την πρόσκτηση πυρηνικών δυνατοτήτων από τριτοκοσμικά αυταρχικά καθεστώτα και τις πάσης φύσεως ασύμμετρες απειλές.

2. Τα ελλείμματα στη συλλογική ασφάλεια αντανακλούν ιδιαίτερα στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, περιοχές ζωτικές για τα δύο ελληνικά κράτη (Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία). Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να δραστηριοποιηθούν, να εισάγουν στην ατζέντα τους το κεφάλαιο ''ασφάλεια'' και να αξιοποιήσουν, με πρωτοβουλίες, κάθε δυνατότητα που παρέχουν ΕΕ και ΝΑΤΟ, αλλά και με το Ισραήλ (με το οποίο η Κύπρος προέβη σε συμφωνία για ΑΟΖ) και η Ρωσία.

3. Η Τουρκία, εμποτισμένη από έναν παθολογικό νεο-ηγεμονισμό, που επενδύεται επιστημονικοφανώς από το δόγμα Νταβούτογλου, με την συμπεριφορά της, επιφέρει αστάθεια, στη Βαλκανική όσο και στην ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία συνιστά απειλή για Ελλάδα (Αιγαίο-Θράκη) και ημικατεχόμενη Κύπρο, αλλά και αρνητικό παράγοντα για την ευρύτερη ασφάλεια και σταθερότητα.

4. Στο προς επεξεργασία μοντέλο συλλογικής ασφάλειας στην Ευρώπη, η Ρωσία πρέπει να έχει λόγο και συνεισφορά. Οι προτάσεις της Μόσχας για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας εμπεριέχουν στοιχεία ρεαλισμού, όπως πχ στα περί αντιπυραυλικής ασπίδας. Με την ενεργό συμμετοχή της Ρωσίας, οι αντιπυραυλικές δυνατότητες Ευρώπης και ΝΑΤΟ μπορούν να προεκταθούν προς την κεντρική Ασία, εστία ασύμμετρων απειλών και ακραίου ισλαμικού φονταμενταλισμού. Το εγχείρημα θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα ενιαίο και λειτουργικό σύστημα ασφαλείας για ολόκληρη την Ευρασία.

5. Η στενή συνεργασία ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας και η επακόλουθη σταθερότητα, θα ευνοήσει Ελλάδα και Κύπρο, αφού αυτές δεν θα οφείλουν να ''παίρνουν θέση'' σε διενέξεις που δεν συμφέρουν τελικά κανέναν. Οι προκλήσεις ασφαλείας είναι πλέον κοινές, σε ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον. Ελλάδα και Κύπρος χρειάζονται σταθερότητα και παραγωγικές συμμαχίες, απέναντι σε ό,τι τις απειλεί (πχ τουρκικός αναθεωρητισμός, λαθρομετανάστευση).»

Τα πιο πάνω, έρχονται πιστεύω να ενισχύσουν σημαντικά την άποψη, ότι δεν αργεί η μέρα που δυτικοί θα αντιληφθούν την ανάγκη για χάραξη μιας κοινής "αντι-μουσουλμανικής" πολιτικής, που θα συνιστά άμυνα, έναντι των επιθετικών προθέσεων ενός "ισλαμικού άξονα" που στρέφεται κατά των "απίστων" Χριστιανών. Μια έξαρση στην "παγκόσμια θρησκευτική διαμάχη" δεν είναι οπωσδήποτε κάτι που θα μας χαροποιούσε, ιδιαίτερα γιατί ο Ελληνισμός, λόγω και της γεωγραφικής του θέσης, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Εφόσον όμως είναι κάτι το αναπόφευκτο (κυρίως λόγω του ισλαμικού φονταμενταλισμού και της κρίσης που παράγει το διογκούμενο ρεύμα λαθρομετανάστευσης), οφείλουμε, ως Ελληνισμός, να είμαστε προετοιμασμένοι. Επιβάλλεται δηλαδή, να προβούμε στις κατάλληλες εκείνες ενέργειες που θα διασφαλίσουν τα εθνικά μας συμφέροντα (π.χ. σύναψη νέων συμμαχιών, οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ανασύσταση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Κύπρου-Ελλάδας, πάταξη της λαθρομετανάστευσης κ.α.).

Εννοείται ότι στην περίοδο των κοσμογονικών αλλαγών, της αναδιαμόρφωσης των συμμαχιών και των γεωπολιτικών συμφερόντων, ειδικά στην ευαίσθητη περιοχή μας (των ενεργειακών πηγών), δεν μπορεί να υπάρχει βιασύνη για "κλείσιμο" στα Εθνικά θέματα. Είναι η πιο ακατάλληλη εποχή (εν μέσω της Οικονομικής κρίσης που μαστίζει και αποδυναμώνει την Ελλάδα), για να διαπραγματευθούμε και να διαφυλάξουμε με σθένος και πειστικότητα τα ζωτικά Εθνικά συμφέροντα.

Παρά την δεινή θέση στην οποία βρίσκεται ο Ελληνισμός, θα πρέπει (άμεσα) να αναθεωρήσει και την πολιτική του καλού παιδιού, που έχει αποδειχθεί πόσο επιζήμια ήταν. Επιβάλλεται δηλαδή, η εγκατάλειψη της πολιτικής της επαναπροσέγγισης με την Τουρκία (με πάγωμα της ενταξιακής της πορείας), η εγκατάλειψη της επιδίωξης της ρατσιστικής λύσης, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στο Κυπριακό και η μηδενική ανοχή στις προκλήσεις των Σκοπίων και των Αλβανών.

Συμπερασματικά, για να εκμεταλλευτεί ο Ελληνισμός τα εμπλεκόμενα συμφέροντα προς όφελος του, θα πρέπει να δράσει τώρα, στην νέα εποχή των ρευστών "εθνικών συμφερόντων" και των "αναδυόμενων συμμαχιών". Μόνον έτσι υπάρχει η πιθανότητα, να βγει νικητής και ενισχυμένος, από τον πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντίον του οι γνωστοί και άγνωστοι εχθροί του, χωρίς οικονομικά βαρίδια και εξαρτήσεις. Για να μπορεί να εκμεταλλευτεί τον αμύθητο πλούτο που κρύβεται στις Ελληνικές θάλασσες και στο Ελληνικό υπέδαφος και να ξεκινήσει μια πορεία Εθνικής ανάκαμψης.

Με την ευκαιρία, εύχομαι σε όλους, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Με εκτίμηση,

Πανίκος Ελευθερίου

Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Κάλεσμα ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.


ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Για άλλη μια φορά μας «εξέπληξε» ο «πρόεδρος» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Δημήτρης Χριστόφιας προβαίνει συνεχώς σε νέα ολισθήματα. Βαδίζοντας σταθερά στον Λενινιστικό – Σταλινικό φασισμό με το ψευτοκομμουνιστικό Ακέλ έχει καταλύσει την Δημοκρατία στην Κύπρο και ξεπουλά σε κάθε ευκαιρία την Πατρίδα μας στον εχθρό.

Μιλώντας την παρελθούσα Δευτέρα στο συνέδριο της κομματοκρατούμενης, ομοσπονδιακής, ξεπουλημένης, αντιφοιτητικής ΠΟΦΕΝ για άλλη μια φορά ο «πρόεδρος» προκάλεσε με τις απεχθείς δηλώσεις του. Έπραξε το αδιανόητο. Επικαλούμενος την έκφραση «ένα σου ένα μου» εξίσωσε την προκλητική στάση της Τουρκίας στα κατεχόμενα όπου οι κατοχικές δυνάμεις απαγόρευσαν την τέλεση της προγραμματισμένης λειτουργίας της Γεννήσεως στον Άγιο Συνέσιο, στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο, με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στον καλαθοσφαιρικό αγώνα μεταξύ του ΑΠΟΕΛ και της Μογγολικής Καρσίγιακα.

Ο κ. Χριστόφιας και το σινάφι του ενστερνιζόμενοι την θέση της Τουρκίας ανάγει τα επεισόδια στον αγώνα σε casus belli. Έχουμε μάλιστα ακούσει πολλάκις από εκπροσώπους του Ακέλ ότι τα συγκεκριμένα γεγονότα ήταν υποκινούμενα και εξυπηρετούσαν πολιτικές σκοπιμότητες(όταν η κρατική ομάδα καίει Ελληνικές σημαίες και αναρτά αντεθνικά πανό αυτό αποτελεί «μεμονωμένο περιστατικό»). Φαίνεται ότι κάποιοι θίγονται περισσότερο όταν η «βία» προκαλείται κατά της τουρκίας παρά της Ελλάδος. Ουδείς εξ αυτών που σήμερα βγαίνουν και κατηγορούν τον ΑΠΟΕΛ δεν είπαν τίποτα όταν οι οπαδοί της ομόνοιας βιαιοπραγούσαν εναντίων του Έθνους.

Η κατάσταση αυτή μας έχει πλέον κουράσει. Θέλουμε Πρόεδρο που να μάχεται για τα δίκια και τα συμφέροντα μας και όχι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του εχθρού. Για χιλιοστή φορά καλούμε τον Δ. Χριστόφια να παραιτηθεί από το αξίωμα του προέδρου και να επανέλθει επιτέλους η Δημοκρατία στην Κύπρο.

Έλληνα.

Εσύ που δεν ανέχεσαι άλλο αυτό το ξεπούλημα. Που έχεις κουραστεί με το καθεστώς Χριστόφια. «Αντιφρονούντα». Μη μένεις άλλο θεατής. Το ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ. σε καλεί την Τρίτη 4/1/11 η ώρα 18:00 να δώσεις βροντερά το παρών σου στην διαδήλωση διαμαρτυρίας που διοργανώνει η Πρωτοβουλία Εθνικής και Κοινωνικής Παρέμβασης έξω από το Προεδρικό μέγαρο με αφορμή τις νέες προκλητικές δηλώσεις του «προέδρου» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βάζουμε τέλος στο ξεπούλημα και την υποταγή.

Έλληνες ανυπότακτοι.

Γιγαντώστε την φωνή σας μαζί με τους Αυτόνομους, Αντιομοσπονδιακούς, Ελεύθερους ανθρώπους. Όχι στο ξεπούλημα της Πατρίδας μας.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΙ – ΩΡΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2011


Καλή χρονιά και καλή λευτεριά σε όλους τους Έλληνες!