Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ...

Με αφορμή το ετήσιο μνημόσυνο του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου την ερχόμενη Κυριακή στο Μαχαιρά, ο καθένας μπορεί να προβληματιστεί για τα διαχρονικά μηνύματα της θυσίας του. Και αυτό, επειδή ο Γρηγόρης Αυξεντίου υπήρξε διακεκριμένος στρατιώτης της ΕΟΚΑ, ο «αγαπημένος» μας ήρωας. Μα και επειδή ο Αυξεντίου, όπως και άλλοι αγωνιστές (ο Μάτσης, οι Κάρυος, Παπακυριακού, Σαμάρας και Πίττας, οι απαγχονισθέντες, κ.α), γνώριζαν την ώρα του θανάτου τους, και όμως δεν ενέδωσαν. Δεν παραδόθηκαν οι μεν και έπεσαν μαχόμενοι, οι δε απαγχονίστηκαν, αφού μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων, ψυχικά ελεύθεροι, και ηθικά εξυψωμένοι.

Η θυσία των αγωνιστών της θρυλικής ΕΟΚΑ άφησε ως εθνική παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές των Ελλήνων Κυπρίων, την άγραφη εντολή να αγωνίζονται για την ιστορική δικαίωση της πατρίδας τους. Δυστυχώς, η διχόνοια που ακολούθησε του αγώνα της ΕΟΚΑ, το τουρκοκυπριακό πραξικόπημα του 1963 και η τουρκική εισβολή του 1974, είχαν ως αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Κύπρου και τον κίνδυνο του μόνιμου αφελληνισμού στα κατεχόμενα εδάφη.

Αλήθεια, ποια είναι τα μηνύματα των καιρών, που εκπέμπουν οι μνημονευθέντες ήρωες της ΕΟΚΑ; Ποια είναι η σύγχρονη ευθύνη του Κυπριακού Ελληνισμού; Και τέλος, ποιο είναι το περιοχόμενο της έννοιας του Πατριωτισμού;

Όταν οι μελλοθάνατοι όδευαν στην αγχόνη, τους κατακυρίευε βαθιά συγκίνηση, και οι χριστιανικοί ψαλμοί και ο ελληνικό εθνικός ύμνος συνοδευε τα χείλη τους, τη σκέψη τους και την καρδιά τους. Γιατί; Επειδή ήταν ψυχικά Ελεύθεροι, έτοιμοι να αφήσουν την πρόσκαιρη ζωή, για τα επουράνια αγαθά και την αιώνια δόξα. Οι ήρωες του 1955-59 προσέφεραν τη ζωή τους, επειδή διαπαιδαγωγήθηκαν και έζησαν με υψηλά ιδανικά, εκπληρώνοντας το ηθικό χρέος προς το Σύνολο και την Πατρίδα.

Η ηθική κατάπτωση του σύγχρονου Έλληνα Κύπριου, απότοκο του καταναλωτισμού, της ιδεολογικής σύγχυσης, της εμμονής στις επίγειες απολάυσεις και της κομματικοποίησης, αναπόφευκτα επιδρά στις πτυχές της εθνικής μας ταυτότητας και του Πατριωτισμού μας.

Όταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου εξεστόμιζε το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ στους κατακτητές, δεν πέθαινε με το χαμόγελο στα χείλη για την ξενδιάντροπη Ομοσπονδία των ενδοτικών, αλλά για την Ελλάδα. Επειδή μόνο η Ένωση εξέφραζε την πραγματική έννοια της Ελευθερίας, της Αυτοδιάθεσης. Είναι ανόητο, και ύβρις απέναντι στους μνημονευθέντες ήρωες της ΕΟΚΑ, όταν οι Κύπριοι πολιτικάντηδες στο όνομα των αγώνων του Ελληνισμού, καταλήγουν ότι η μόνη λύση του Κυπριακού είναι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία!

Ως Έλληνες Κύπριοι, έχουμε καθήκον να διαφυλάξουμε την εθνική μας ταυτότητα, επειδή η εθνική μας συνείδηση, είναι η πυξίδα των Κυπρίων στους κινδύνους της παγκοσμιοποίησης, αλλά και των σύγχρονων κοινωνικών ανακατατάξεων. Πώς ο νεοέλληνας θα θυσιαστεί, θα προσφέρει και την ίδια του τη ζωή, εάν παραστεί ανάγκη, για την προάσπιση της πατρώας γης, όταν αμφιταλαντεύεται για υπαρξιακά ζητήματα της εθνικής του ταυτότητας; Και ποιο είναι το μέλλον των παιδιών μας, όταν εμείς εμφυτεύουμε στην κυπριακή κοινωνία (μέσω της Παιδείας, της Μεταναστευτικής Πολιτικής, ή άλλως πως) τους σπόρους της πολυπολιτισμικής θύελλας;

Η έννοια του Πατριωτισμού των Ελλήνων Κυπρίων, πέραν του σεβασμού των Νόμων της Πολιτείας, εμπεριέχει την καλλιέργεια της εθνικής μας ταυτότητας και των πολιτισμικών μας δεσμών με την Ελλάδα. Ως εκ τούτου, η απόρριψη της Ομοσπονδοποίησης της Πατρίδας μας είναι συστατικό στοιχείο του Πατριωτικού Καθήκοντος. Επειδή η Ομοσπονδία είναι φόρμουλα ανθελληνική, και διχοτομική που νομιμοποιεί τον εκτουρκισμό των κατεχόμενων μας εδαφών.

Η διχοτόμηση, δεν πρέπει να αποτελεί επιλογή στη συνείδηση των Κυπρίων. Η πλήρης Απελευθέρωση των κατεχόμενων ελληνικών μας εδαφών και η εφαρμογή του Δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης στους ιστορικά δικαιούχους είναι, σε τελευταία ανάλυση, το ηθικό και ιστορικο εθνικό χρέος των Ελλήνων.

Αυτό είναι, πιστεύω, το μήνυμα της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου...

Παναγιώτης Π.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝΑΞΙΟΙ: ΟΙ «ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ» ΧΑΖΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟ«ΚΥΠΡΙΟΥΣ» ΚΑΙ Ο ΤΑΛΑΤ ΑΛΩΝΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Η γνωστή πλέον «Δικοινοτική Πρωτοβουλία Ειρήνης - Ενωμένη Κύπρος», που αριθμεί 37 οργανώσεις-μέλη, σε συναντήσεις της με τους Πρόεδρο Χριστόφια και τον κατοχικό Ταλάτ, ενημερώθηκε για την πορεία των συνομιλιών και δήλωσε ότι στηρίζει τις εν λόγω προσπάθειες που στοχεύουν στην Ομοσπονδοποίηση της Κύπρου. Μετά τη συνάντηση ο εκπρόσωπος των τ/κ οργανώσεων, Σενέρ Ελτζίλ τόνισε την ανάγκη «να υψώσουμε τη φωνή μας περισσότερο από τις δυνάμεις που δεν θέλουν λύση, για να ακουστεί η φωνή των Κυπρίων υπέρ της λύσης»(!!). Και καλά ρε Τουρκαλά, ποιοι είσαστε εσείς που θέλετε λύση και καταδικάζετε τους Έλληνες αντιομοσπονδιακούς που ζητούν την εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;
Καταδίκασαν ποτέ αυτές οι ψευδοεπαναπροσεγγιστικές οργανώσεις τον κατοχικό στρατό ή την παρανομία του ψευδοκράτους; Οι Τ/κύπριοι – μέλη της πιο πάνω πλατφόρμας είναι ή δεν είναι φορείς δελτίου ταυτότητας του ψευδοκράτους; Ζήτησαν την επιστροφή της κατάστασης στη Νομιμότητα; Όχι! Εξυπηρετούν μια χαρά την τουρκική προπαγάνδα περί «διάθεσης για εξεύρεση λύσης» στα πλαίσια της Διχοτομικής Ομοσπονδίας. Πού βρίσκουν το θάρρος οι επαναπροσεγγιστές Τ/κύπριοι να ζητούν και τα ρέστα; Από κάτι ενέργειες σαν και αυτές του Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος με αντιπροσωπεία του ΔΗΣΥ, είχε σήμερα στα κατεχόμενα συνάντηση με το κόμμα «Ελευθερίας και Μεταρρύθμισης», υπό τον ηγέτη του Τουργκάι Αβτζί. Όπως είναι φυσικό, και οι δυο πιπίλισαν, την καραμέλα της Ομοσπονδίας.
Και ενώ οι «δικοί μας» χαϊρεντίζονται με τους Τουρκαλάδες, ο Ταλάτ ασκεί άριστα την επικοινωνιακή πολιτική αναβάθμισης του ψευδοκράτους: αφού παρέθεσε γεύμα στους αντιπροσώπους των πέντε Μονίμων Μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) στο «Προεδρικό» του, μετέβη στην Ιταλία για επίσημες συναντήσεις με αξιωματούχους (τον Υπ. Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι και με βουλευτές) και σε ομιλία του στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων κατηγόρησε την ελληνική πλευρά ως αδιάλλακτη. Ακόμα, στις 25 Φεβρουαρίου ο Ταλάτ θα μεταβεί στην Ιταλία...
Τα δυο πιο πάνω φαινόμενα, αποτελούν τις δυο όψεις του ιδίου νομίσματος: τη συνειδησιακή αναγνώριση του ψευδοκράτους αφ’ενός (με την επαναπροσεγγιστική προπαγάνδα των δικοινοτικών οργανώσεων και τις συναντήσεις των κομματαρχών μας με τα τ/κυπριακά κόμματα, που είναι θεσμοί του ψευδοκράτους) και αφ΄ετέρου τη διεθνή αναγνώριση της «Τ.Δ.Β.Κ», με την επικοινωνιακή πολιτική του Ταλάτ στο εξωτερικό.
Σε μια άλλη εξέλιξη, ο πρόεδρος τη Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, θα επισκεφθεί την Κύπρο, μετά από πρόσκληση του ΔΗΣΥ, το διήμερο 21-22 Φεβρουαρίου. Η περίοδος χάριτος για τον Α. Σαμαρά, όσον αφορά το Κυπριακό, έχει τελειώσει. Ναι μεν στο παρελθόν εξέφρασε αξιοπρεπή στάση στο Μακεδονικό, καθώς και στο σχ. Ανάν, αλλά τα και τα δυο αυτά ζητήματα είναι μέχρι σήμερα ζωντανά. Ποια είναι η θέση Σαμαρά ως προς την επιδιωκόμενη μορφή λύσης του Κυπριακού; Και πόσο «αδερφικό» κόμμα είναι ο ΔΗΣΥ, που στηρίζει λύσεις τύπου Ανάν, ενώ το 2004 κατέγγελε διεθνώς την Κυπριακή Δημοκρατία για «δημοκρατικά ελλείμματα» κατά την προ-δημοψηφισματική περίοδο;
Τα ελλαδικά κόμματα, έχουν εξίσου ευθύνη για την πορεία της κυπριακής υπόθεσης. Οπωσδήποτε αυτή την περίοδο προέχει η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και η δυσχερής κατάσταση των δημοσίων οικονομικών, όμως η κατρακύλα Χριστόφια οφείλεται και στην ελλαδική ανοχή.
Η εθνική ενότητα και συνοχη, την οποία οι πολιτικοί συχνά επαγγελίζονται, δεν επιτυγχάνεται με την ένοχη σιωπή στην ομοσπονδιακή προπαγάνδα των Ναινέκων, αλλά με την εκ βάθρων αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής, μέσα από πανεθνική Διάσκεψη, όχι μόνο κομμάτων, αλλά και ομάδων πολιτών και οργανώσεων!
Αυτά ας αναλογιστεί ο κ. Σαμαράς, ενώ θα καταθέτει το στεφάνι στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και στα Φυλακισμένα Μνήματα...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Υ.Γ. Πρόσφατα ο κομμουνιστής Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας απέκτησε το καινούριο Προεδρικό αυτοκίνητο, μάρκας Mercedes σειράς S class. Πέραν των 100 χιλιάδων ευρώ η (αφορολόγητη) αξία του! Είναι οικονομικό, τελευταίας τεχνολογίας, αρκούντως γρήγορο, ενώ δεν είναι θωρακισμένο...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΟΣ»

Το 1827 η Ελληνική Επανάσταση μπήκε σε νέα φάση. Μετά τις πρώτες νίκες των Ελλήνων (που καλλιέργησαν το ιδεολογικό κίνημα του Φιλελληνισμού), ακολούθησαν οι εσωτερικές συγκρούσεις με αποκορύφωμα τους δυο εμφυλίους πολέμους. Ως εκ τούτου, η προσωρινή ελληνική κυβέρνηση, αμέλησε να λάβει προστατευτικά μέτρα και ο Αιγυπτιακός στρατός πάτησε το πόδι του στην Πελοπόννησο και συνέντριψε τα ελληνικά στρατεύματα σε όλες τις κατά παράταξη μάχες. Τότε ο Θ. Κολοτρώνης, ήταν ο πρώτος Έλληνας στρατηγός που εφάρμοσε στην πράξη τη θεωρία του κλεφτοπολέμου: συνεχής φθορά του εχθρού, με αποφυγή της κατά παράταξην μάχης. Σε αυτή τη νέα φάση της Επανάστασης, οι Πελοποννήσιοι προξένησαν σημαντικές φθορές στον τουρκοαιγυπτιακό στρατό.
Ο Ιμπραήμ, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ελληνικές επιτυχίες, εκμεταλλεύθηκε τη φτώχεια, τον υποσιτισμό και τις άθλιες συνθήκες επιβίωσης του μαχόμενου ελληνισμού, προσφέροντας τα προσκυνοχάρτια («ράι μπουγιουρντιά») στους λιπόψυχους, που έκλιναν προς την υποταγή. Και πραγματικά, το προσκύνημα εξαπλώθηκε σα μίασμα κολλητικό και η Επανάσταση δεχόταν θανάσιμα πλήγματα. Πέραν των μεμονωμένων περιπτώσεων «προσκυνήματος», πολλοί οπλαρχηγοί δέχονταν το προσκυνοχάρτι, έπειτα από προσφορά χρηματικών αμοιβών, συμπαρασύροντας ολόκληρες ομάδες πληθυσμού ή και περιοχές στην υποταγή.
Ο οπλαρχηγός Δημήτριος Νενέκος, προσκύνησε τον Ιμπραήμ από το 1826. Το 1827 έγινε «μπέης» με διαταγή του Ιμπραήμ, αφού προηγουμένως ο Νενέκος είχε πολεμήσει εναντίον ελληνικών στρατευμάτων για καταστολή της Επανάστασης. Η πίστη του Νενέκου στον Ιμπραήμ, έκανε τον τελευταίο να τον επαινεί και να τον χαϊδεύει μπροστά στους Τούρκους επισήμους...
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απάντησε στην τρομοκρατία του Ιμπραήμ με το σύνθημα «Τσεκούρι και Φωτά στους Προσκυνημένους». Πραγματικά, με σκληρά μέτρα, ο Γέρος του Μοριά συγκράτησε το λαό της Πελοποννήσου από την ατίμωση και την προδοσία:
Όσα ελληνικά χωριά αρνούνταν την επανένταξη στο ελληνικό στρατόπεδο, δέχονταν τις αιφνιδιαστικές επιθέσεις των αγωνιστών.
Σε όλο τον Μοριά οι πρωτεργάτες του προσκυνήματος συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν. Άλλοι, απαγχονίζονταν για παραδειγματισμό...
Τον Οκτώβριο του 1827, με τη ναυμαχία του Ναβαρίνου και την καταστροφή του τουρκοαιγυπτιακού στόλου από τον αγγλο-γαλλο-ρωσσικό, οι προϋποθέσεις για την Σύναψη της Συνθήκης της Ελληνικής Ανεξαρτησίας ξεκαθαρίζουν οριστικά. Πάντοτε όμως υπό τον έλεγχο των «Προστάτιδων Δυνάμεων», αυτών που λίγο-πολύ μας προστατεύουν και εγγυώνται την ανεξαρτησία μας μέχρι σήμερα...
Σε μια άλλη εποχή, κατάπτωσης του εθνικού, αγωνιστικού και ηθικού φρονήματος, διατελούμενοι όμως υπό τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος δηλώνει στον Ελληνικό Ραδιοσταθμό Λονδίνου: «οι απευθείας συνομιλίες δεν επαναρχίζουν με τους καλύτερους οιωνούς μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και του Τουρκοκύπριου ηγέτη, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ διότι υπάρχει έλλειψη ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο...». Απαξιώ να σχολιάσω!
Δε μας χ... ρε Στεφάνου!!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Υ.Γ. Ο Δημήτριος Νενέκος εκτελέστηκε το 1828, μετά από διαταγή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΔΕΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: Απομόνωση του Χριστόφια, ή δικαίωση της Ομοσπονδίας;

Η χθεσινή απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΔΕΚ για έξοδο από την κυβέρνηση Χριστόφια, εγκυμονεί νέες εξελίξεις τόσο για το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, όσο και για το Κυπριακό καθ’εαυτό.

Πρώτα, πρέπει να σημειωθεί η ορθότητα της απόφασης από κομματικής άποψης, καθώς η πρόταση του κ. Γ. Ομήρου στην Κ.Ε υποστηρίχθηκε σχεδόν καθολικά. Άρα, το κόμμα προχωρά συσπειρωμένο και έτοιμο να αντιπολιτευθεί το καθεστώς Χριστόφια. Έπειτα, για λόγους ιστορίας, να λεχθεί ότι η ΕΔΕΚ απόχώρησε και από την κυβέρνηση Κληρίδη το 1999, όταν ο τελευταίος αθέτησε τη δέσμευσή του για έλευση των πυραύλων S-300, μπρος στις πιέσεις των αγγλοαμερικανών και στην εισαγωγή του σχεδίου Χάνει, που έλαβε σάρκα και οστά ως σχ. Ανάν, 3 χρόνια αργότερα. Τέλος, το γεγονός ότι η ΕΔΕΚ εγκαταλείπει συνειδητά τη νομή της εξουσίας, επικαλούμενη εθνικούς λόγους, και ειδικότερα τις παραχωρήσεις Χριστόφια προς Ταλάτ, μας αναγκάζει να της αναγνωρίσουμε το ηθικό υπόβαθρο της απόφασης και το πατριωτικό κριτήριο.

Οι συνέπειες για την εθνική υπόθεση της Κύπρου, από την αποχώρηση ενός κόμματος της τάξης του 6-8% είναι καταλυτικές: ο Χριστόφιας απώλεσε κάθε κομματική νομιμότητα για συνέχιση του αδιέξοδου «δικοινοτικού διαλόγου» με τον κατοχικό Ταλάτ, δεδομένου ότι το ΔΗΚΟ ούτως ή άλλως διαφωνεί σε σοβαρά ζητήματα στο Κυπριακό, ενώ αναστατώνεται εσωτερικά μετά την απόφαση της ΕΔΕΚ για αποχώρηση από την Κυβέρνηση. Επίσης, ο ΔΗΣΥ, κινούμενος εκ του ασφαλούς πλέον, αντιπολιτεύεται τον Χριστόφια, προκειμένου να κερδίσει εντυπώσεις από τις δυσμενείς εξελίξεις στο Κυπριακό και στην οικονομία. Εν ολίγοις, το ΑΚΕΛ μένει μόνο, να υποστηρίξει την πολιτική Χριστόφια, η οποία απέτυχε παταγωδώς. Το ΑΚΕΛ και ο Χριστόφιας απομονώθηκαν, λόγω της αλαζονείας τους και της αυθαιρεσίας τους.

Ειδικότερα, το ΔΗΚΟ, βλέπει ως ορόσημα για το θέμα της αποχώρησης την εκλογή Έρογλου στα κατεχόμενα τον Απρίλιο (το de facto ναυάγιο των συνομιλιών, δεν θα δίνει πλέον λόγους αποχώρησης) και κυρίως τις βουλευτικές εκλογές του χρόνου. Επίσης, σημαντικό ρόλο θα παίξει αν θα αυξηθούν τα υπουργεία του ΔΗΚΟ, αφού 2 υπουργεία μένουν ακέφαλα. Τέτοιο ενδεχόμενο θα διευρύνει την εκλογική δύναμη του ΔΗΚΟ, ενός κόμματος που παραδοσιακά ανατροφοδοτείται με το πελατειακό σύστημα. Αυτά τα δεδομένα θα τα σταθμίσει εκτός από τον «ευέλικτο» Κάρογιαν, και η «σκληροπυρηνική ομάδα» στο ΔΗΚΟ...

Εντούτοις, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, όσο μια απλή έξοδος από την κυβέρνηση, ή οι δηλώσεις και αντιδηλώσεις από ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ. Συγκεκριμένα, η ΕΔΕΚ προβάλλει ως σύνθημα και αντιπολιτευτική καμπάνια το τρίπτυχο παραχωρήσεων «έποικοι-εκ περιτροπής προεδρία-σταθμισμένη ψήφος». Η ΕΔΕΚ, προτού οικειοποιηθεί κομματικά τον πατριωτισμό των Ελλήνων Κυπρίων, θα πρέπει να αναρωτηθεί κατά πόσον οι παραχωρήσεις Χριστόφια αποτελούν κεκτημένο του ΑΚΕΛ ή της ομοσπονδιακής πολιτικής που ακολουθείται γενικότερα. Και εξηγούμαι:

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία στη βάση της πολιτικής ισότητας αποτελεί το πλαίσιο συμφωνίας του Εθνικού Συμβουλίου, δηλαδη του συνόλου των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η εκ περιτροπής προεδρία, η σταθμισμένη ψήφος και άλλες εγκληματικές παράμετροι συμπεριλαμβάνονταν στις ΟΜΟΦΩΝΕΣ προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1989 προς τον σφαγέα της Κύπρου, Ντεκτάς (που είχε ως φυσική συνέπεια τις ομοσπονδιακές ιδέες Γκάλι το 1992). Επίσης, η παραμονή εποίκων συμπεριλαμβάνονταν πάντα στις «τουρκοκυπριακές ανησυχίες».

Επιπλέον η ΕΔΕΚ καταδίκασε τις τουρκικές προτάσεις Ταλάτ του Ιανουαρίου ως απαράδεκτες καθώς και την επίσκεψη του Μπαν Κι Μουν στο «προεδρικό Ταλάτ». Συμφωνούμε, αλλά τα πιο πάνω γεγονότα είναι προϊόντα της γενικότερης ομοσπονδιακής τακτικής, την οποία ο Χριστόφιας, ειδικότερα, έλαχε να ασκεί. Τέλος, η περίφημη συμφωνία της 8ης Ιουλίου, η οποία έγινε σημαία για το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ και τους Οικολόγους, δεν αναφέρεται σε τίποτε άλλο, παρά στη Διζωνικότητα της Ομοσπονδίας, με βάση την πολιτική ισότητα (δηλαδή την εξίσωση της ελληνικής πλειοψηφίας του 82% με την τουρκική μειοψηφία του 18%). Αυτές οι κομματικές δυνάμεις υπέβαλαν στην πολιτική επικοινωνία του μ. Τάσσου Παπαδόπουλου το γελοίο σύνθημα «Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο»!!

Με αυτά δε θέλω να μειώσω τη σημασία της εξόδου της ΕΔΕΚ από το καθεστώς Χριστόφια, ούτε και να δικαιολογήσω τις δεδηλωμένες παραχωρήσεις του ε/κύπριου «κοινοτάρχη». Επεσήμανα την ευθύνη και της ΕΔΕΚ στο αποτέλεσμα των ελληνικών εκπτώσεων, αλλά και προκαταλαμβάνω τα γεγονότα και συγκεκριμένα τις αλλαγές στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό: Η απόφαση της ΕΔΕΚ θα έχει βαρύνουσα σημασία, μέσα από τη διαχείριση του αντιπολιτευτικού της ρόλου, και την ενδεχόμενη συνεργασία με άλλες κοινωνικές και πολιτικές αντι-ανανικές ομάδες ή κόμματα. Οφείλει μέσα από τα συλλογικά της όργανα να κάνει την υπέρβαση και να αποφανθεί στον ελληνικό κυπριακό λαό ότι η Ομοσπονδία ισοδυναμεί με διχοτόμηση και συγκυριαρχία των Τούρκων στο «ελληνικό συνιστών κρατίδιο». Μόνο με την κατάθεση πατριωτικών προτάσεων που υποδεικνύουν την τοποθέτηση του Κυπριακού σε αντικατοχικές - απελευθερωτικές βάσεις θα εξέλθει η ελληνική πλευρά από το διπλωματικό αδιέξοδο.

Διαφορετικά, εάν η ΕΔΕΚ εμμείνει στην αναφορά υπέρ Ομοσπονδιακής λύσης εμπαίζει τον Κυπριακό Ελληνισμό, δικαιώνει την Ακελική προπαγάνδα ότι «η Ομοσπονδία είναι η μόνη λύση», αφοπλίζει ιδεολογικά τους εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες Κύπριους και στρουθοκαμηλίζει απέναντι στον κίνδυνο της οριστικής διχοτόμησης. Όχι μέσω της αποδοχής ομοσπονδιακής λύσης, αλλά από την άρνηση της Απελευθέρωσης...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Οδός Ισταμπούλ-Δήμος Λάρνακας

Στις 22 Ιανουαρίου 2009 η Παναθηναϊκή και Ελληνική Φωνή κατήγγειλε την ύπαρξη οδού στον Δήμο Λάρνακας με την ονομασία Ισταμπούλ. Πιο συγκεκριμένα σε αυτό εδώ το ιστολόγιο γράφτηκε το ακόλουθο κείμενο:

Οδός Ινσταμπούλ



Σε πρόσφατη μου επίσκεψη σε γνωστό μου στην Λάρνακα με μεγάλη αγανάκτιση διαπίστωσα ότι υπάρχει οδός Ινσταμπούλ στον ΑΚΕΛοκρατούμενο αυτό δήμο. Αυτό είναι μια συνέχεια από το εμετικό πανό που ανάρτησαν και κατά το παρελθόν οι οπαδοί της Ομόνοιας και διερωτόμαστε πραγματικά αν έχουν οποιαδήποτε σχέση τα δύο αυτά συμβάντα....

Αλήθεια κύριοι στις δημοτικές αρχές της Λάρνακας, γιατί μισάτε κάθε τι Ελληνικό και επεδεικνύετε τόση λαγνεία για τα Τουρκικά; Γνωρίζεται κύριοι ότι η Βασιλεύουσα του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού λεηλατήθηκε και οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν το 1453 από τους Τούρκους; Αν δεν σας λέει κάτι αυτό να σας θυμήσω ότι κάτι παρόμοιο έγινε και στην Κύπρο το 1974. Αρκετoί δημότες σας υπήρξαν και αυτοί πρόσφυγες. Γνωρίζετε ότι το όνομα της Κωνσταντινούπολης αλλάχθηκε όπως και τα ονόματα όλων των χωριών στην βόρεια Κύπρο; Θα αρχίσεται να τα χρησιμοποιείτε και αυτά. Αλήθεια οι Δημοτικοί Σύμβουλοι των αυτοαποκαλούμενων "πατριωτικών" κομμάτων ΔΗΣΥ και ΕΥΡΩΚΟ γιατί δεν αντέδρασαν στο θέμα αυτό. Γιατί δεν έκανα εκδηλώσεις διαμαρτυρίας αφού γνώριζαν την ονομασία αυτή. Εκτός και αν η ονομασία δόθηκε σε συνεδρία του δημοτικού συμβουλίου εν απουσία τους.

Θα λάβουμε ποτέ τις απαντήσεις που θέλουμε;
Μετά από αυτό αναγνώστες του ιστολογίου μας αλλά και εγώ προσωπικά αποστείλαμε επώνυμες επιστολές διαμαρτυρίας προς το Δημοτικό Συμβούλιου του Δήμου Λάρνακας ζητώντας την αλλαγή του ονόματος της συγκεκριμένης οδού. Μάθαμε ακόμη από κάτοικο της οδού ότι προ πενταετίας περίπου οι γείτονες έκαναν επίσης διαβήματα για αλλαγή της εμετικής αυτής ονομασίας. Ούτε οι κάτοικοι αλλά ούτε και οι αναγνώστες του ιστολογίου αυτού έλαβαν την οποιαδήποτε απάντηση από τον Δήμαρχο Λάρνακας.

Πριν λίγες μέρες έτυχε να περνάω και πάλι από την συγκεκριμένη περιοχή και είδα με έκπληξη ότι η οδός εξακολουθεί να ονομάζεται με το προκλητικό αυτό όνομα και ο Δήμος Λάρνακας συνεχίζει να αγνοεί τις επιστολές διαμαρτυρίας που δέχεται από τους πολίτες του.

Μετά από όλα αυτά υπάρχει σκέψη για διοργάνωση εκδήλωσης διαμαρτυρίας από ομάδα πολιτών που αντιδρά στην ύπαρξη αυτού του ονόματος. Θα σας ενημερώσουμε στο άμεσο μέλλον για τις λεπτομέριες αυτής της διαμαρτυρίας.

Μέχρι τότε ο καθένας μπορεί να στείλει επιστολές διαμαρτυρίας στο ηλεκτρονικό ταχυδρομίο του Δήμου Λάρνακας στο municipality@larnaka.com .

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Δικοινοτικές συνομίλιες και πραγματικότητες

Στις 20 Ιουλίου 1974 έγινε το πρώτο σκέλος της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Λίγες βδομάδες μετά (14 Αυγούστου) πραγματοποιήθηκε το δεύτερο και τελικό στάδιο της, με αποτέλεσμα το 40% περίπου του Κυπριακού εδάφους να τελεί υπό τουρκική κατοχή μέχρι και τις μέρες μας.

Από τότε μέχρι και σήμερα η Τουρκία εκτός από την κατοχή της βόρειας Κύπρου, προσπαθεί να αλλάξει τον δημογραφικό χαρακτήρα του τόπου με τον συνεχίζομενο επικοισμό. Ακόμη απαγορεύει την εγκατάσταση και την εκμετάλλευση της περιουσίας των νομίμων κατοίκων της περιοχής αυτής. Παράλληλα βλέπουμε και ένα οικοδομικό οργασμό πάνω σε περιουσίες Ελλήνων.

Έκτοτε όλοι οι μέχρι σήμερα Προέδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας συμφωνούν ότι στην Κύπρο το 1974 έγινε μια βίαιη εισβολή και ο βόρειο τμήμα της υφίσταται συνεχιζόμενη κατοχή. Την ίδια γνώμη έχουν και τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.. Παρ΄όλα αυτά ο εκάστοτε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας συνομιλεί κατ' επανάληψη με κάποιο Τουρκοκύπριο και όχι με τον πραγματικό ένοχο ο οποίος είναι το τουρκικό κράτος.

Το πρόβλημα της Κύπρου είναι πρόβλημα παράνομης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής και όχι πρόβλημα διαφοράς με την τουρκική μειονότητα του τόπου. Και μέσα από τις συνομιλίες με τον κάθε Τουρκοκύπριο έχουμε υποβιβασμό του προβλήματος σε δικοινοτική διαφορά.

Αλλά ακόμη και αν είχαμε δικοινοτική διαφορά οι συνομιλίες θα έπρεπε να γίνονται μαζί με ένα νόμιμο εκπρόσωπο της μειονότητας. Αντίθετα οι συνομιλίες γίνονται με τον εκάστοτε "πρόεδρο" του ψευδοκράτους, κάτι που σημαίνει αναβάθμιση του εκτρώματος αυτού καθώς αναγνωρίζεται ως ηγέτης ο αρχηγός του και έχουμε ταυτόχρονα επικύρωση των "εκλογών" του.

Ακόμη είναι δεδομένο ότι ο εκάστοτε ψευδοηγέτης είναι στρατιωτάκι της Άγκυρας και ταυτόχρονα αποτελεί το καλύτερο άλλοθι της για τα εγκλήματα που κάνει ενάντια της Κύπρου από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι και σήμερα.

Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να σταματήσει αυτό το θέατρο του παραλόγου και να ζητήσει -έστω και τώρα- να κάτσει στο τραπέζι ο πραγματικός ένοχος που είναι το τουρκικό κράτος.

ΥΓ. Βεβαιώνω τους αναγνώστες του ιστολογίου ότι το πιο πάνω κείμενο αποτελεί πραγματικά δική μου και ότι δεν συντονίζει κανένας τα όσα λέω...

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

ΠΟΣΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ»;

Η επίσκεψη του Γ.Γ του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στα κατεχόμενα και η συνάντηση του με τον κατοχικόΤαλάτ στο «Προεδρικό» είναι η κορυφή του παγόβουνου της δυσμενούς θέσης της ελληνικής πλευράς. Πολλά γράφτηκαν και λέχθηκαν προ της έκτακτης επίσκεψης του κ. Μπαν (με την παράλληλη ανακοίνωση συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ στο Κεφάλαιο της Διακυβέρνησης), όσο και μετά την παράνομη επίσκεψη του Γ.Γ του ΟΗΕ στο «Προεδρικό».
Ο κ. Μπαν, την προηγούμενη Δευτέρα, υπό τη φρούρηση των ένστολων και ένοπλων στρατιωτών της «Τ.Δ.Β.Κ» (υπό τις διαταγές του Τούρκου Διοικητή των κατοχικών στρατευμάτων, Ζορλού), μετέβη με συνοδεία αξιωματούχων του ΟΗΕ στις κατεχόμενες ελληνικές περιοχές. Στη συνέχεια, του στρώθηκε κόκκινο χαλί και έγινε επίσημα δεκτός από τον «Πρόεδρο» Ταλάτ στο «Προεδρικό Μέγαρο», υπό τον ίσκιο των σημαίων της Τουρκίας και της «Τ.Δ.Β.Κ». Αφού δέχθηκε το χαιρετισμό από το τουρκικό στρατιωτικό απόσπασμα, παρακάθησε σε επίσημο γεύμα με τους πολιτειακούς αξιωματούχους του ψευδοκράτους.
Το ασφαλές συμπέρασμα που εξάγεται είναι απλό και αναπόφευκτα ισοπεδωτικό: η διεθνής αναγνώριση της «Τ.Δ.Β.Κ» είναι συστατικό στοιχείο της διαδικασίας ομοσπονδοποίησης της Κύπρου. Όποιος δεν το βλέπει είναι αγιάτρευτα τυφλός: Ολόκληρο το πατριωτικό-αντιομοσπονδιακό μπλοκ εδώ και δεκαετίες προειδοποιεί για τις συνέπειες της ομοσπονδιακής τακτικής που ακολουθείται και όμως καταδικάζεται με την ταμπέλα του σωβινισμού και της ακρότητας. Να’ τα λοιπόν που τα βρήκαμε μπροστά μας.
Το ΑΚΕΛ δηλώνει πως «διαψεύστηκαν όσοι προέβλεπαν αρνητικές εξελίξεις λόγω της επίσκεψης του Μπαν Κι Μουν», ενώ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος αναφέρεται στην «επιτυχία της επίσκεψης του κ. Μπαν, επειδή τονίζεται η κυπριακή ιδιοκτησία των συνομιλιών και της λύσης». Μα καλά, πού ζούνε οι άνθρωποι; Και τί έχουν στο μυαλό τους όταν προβαίνουν σε τετοιες γελοίες δηλώσεις; το ακελικό ακροατήριο; Ε, δεν είμαστε τα κομματικά τους πρόβατα, αλλά αξιοπρεπείς Έλληνες, Κύπριοι πολίτες και απαιτουμε σοβαρές απαντήσεις για τα ρεζιλίκια και την κατάντια της πολιτικής μας ηγεσίας.
Όσο για τους άλλους, τους δήθεν απορριπτικούς του ΔΗΚΟ της ΕΔΕΚ και τους Οικολόγους, καλά τα λένε εκ των υστέρων και κάνουν σόου στα εθνικά αισθητήρια των Ελλήνων. Μια χαρά απολαμβάνουν το μέλι της εξουσίας, αλλά ταυτόχρονα «φωνάζουν» για τις υποχωρήσεις Χριστοφια. Ε, λοιπόν γιατί δεν αποχωρείτε από την κυβέρνηση και να αδειάσετε τον Χριστόφια; Έτσι, θα καταρρεύσουν και οι «δικοινοτικές συνομιλίες», επειδή ο Πρόεδρος θα χάσει το πολιτικό – κομματικό έρεισμα (τη νομιμοποιητική βάση την έχασε προ πολλού...).
Η στάση τους αντικατοπτρίζει τον στρουθοκαμηλισμό της κυπριακής ηγεσίας τις τελευταίες δεκαετίες: από το 1977 ο Κύπριος Πρόεδρος συναντάται με τον εκάστοτε κατοχικό ηγέτη. Ακόμα και μετά την ανακύρηξη του ψευδοκράτους το 1983. Υποβιβάσαμε το κράτος μας σε κοινότητα, τους δίνουμε ρεύμα για να φωταγωγούν τον αλυσοδεμένο μας Πενταδάκτυλο και ο Ταλάτ προσέρχεται στην οικία Ζεριχούν με τα διακριτικά του ψευδοκράτους στη λιμουζίνα του. Και ουδείς ενοχλείται... Αυτή είναι η υποκρισία της ηγεσίας μας. Γιατί λοιπόν ξαφνιαστήκατε τώρα και διαμαρτύρεστε που μετέβη ο Μπαν Κι Μουν στα κατεχόμενα;
Εσείς δεν αφήνετε τα οδοφράγματα ανοικτά για να περνούν οι Ε/κύπριοι στα κατεχόμενα και να κάνουν shopping therapy; Εσείς δεν παροτρύνετε τις κομματικές σας νεολαίες να συνεστιάζουν με τις παράνομες τ/κυπριακές κομματικές φατρίες στη κατεχόμενη ελληνική μας γη; Εσείς δεν κάνετε τα κλειστά μάτια για όλους τους εκ των κατεχομένων παράνομους μετανάστες, συμβάλλοντας στην αλλοίωση του δημογραφικού χαραχτήρα της Κύπρου;
Ασφαλώς στο κοινό τριμερές ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ-Μπαν Κι Μουν δεν έγινε αναφορά στον παράνομο στρατό κατοχής, την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων Κυπρίων και στα τουρκικά εγκλήματα πολέμου του 1974. Επειδή κανένας κρατικός μας αξιωματούχος δεν ζήτησε να αναφερθούν, ούτε και διεκδικούνται στις «κυπριακής ιδιοκτησίας» συνομιλίες.
Ντροπή σε όλους σας...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Υ.Γ: Η νέα «διαπολιτισμική – δικοινοτική» εκπομπή του ΡΙΚ έχει ως τίτλο «Ayni gokyuzu altinda - Κάτω απο τον ίδιο ουρανό». Η στήλη προτείνει στο διευθυντή του ΡΙΚ, όπως η νέα εκπομπή να προβάλει την τουρκική αεροπορία που αλώνιζε τον «κοινό ουρανό» το 1974, τους βομβαρδισμούς της Λευκωσίας και τη ρίψη των Τούρκων αλεξιπτωτιστών. Επειδή όμως τέτοιο ενδεχόμενο θα διατάρασσε τις «δικοινοτικές σχέσεις», θα το πούμε εμείς, που βλέπουμε τα πράγμτα καθαρά και ελεύθερα:

Της Κυπρου οι Ουρανοί είναι Γαλανοί,
ήταν και θα μείνουνε για ΠΑΝΤΑ Ελληνικοί!!

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΡΑΜΣ: ΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.

Οι αντιδράσεις της κυπριακής κυβέρνησης και η ακολουθητέα πολιτική διαχείριση

Η τελεσίδικη απόφαση του Βρετανικού Εφετείου, που αφορά την υπόθεση Όραμς, δικαιώνει τις αξιώσεις του Μελέτη Αποστολίδη για κατεδάφιση της παράνομης οικίας των Βρετανών σφετεριστών, την καταβολή αποζημιώσεων για τη στέρηση της περιουσίας του, και την παράδοση της γης στο νόμιμο ιδιοκτήτη της. Η νομική αυτή εξέλιξη επιφέρει καταλυτικές πολιτικές συνέπειες στο Κυπριακό. Δεν αποτελεί όμως από μόνη της τη μεθοδολογία λύσης του Κυπριακού. Και οπωσδήποτε πρέπει να τύχει της ορθής πολιτικής διαχείρισης. Αναπόφευκτα όμως, η κατάληξη της υπόθεσης Αποστολίδη Vs Όραμς, επαναπροσδιορίζει τη φύση του Κυπριακού στις ορθές του βάσεις και αναδεικνύει τη νομική πτυχή του εθνικού μας θέματος: τη δυνατότητα αποκατάστασης της Δικαιοσύνης!

Βασικός άξονας των σκέψεών μου για αξιοποίηση των νομικών δρώμενων γύρω από το περιουσιακό, και συγκεκριμένα των νομικών επιτυχιών Ελλήνων Κυπρίων προσφύγων είναι η σταδιακή απαγκίστρωση από τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και όλου του συσσωρευμένου προηγούμενου «κεκτημένου» της τουρκικής πλευράς: Απαγκίστρωση δηλαδή από τις ελληνικές υποχωρήσεις που αφορούν την παραχώρηση συνταγματικών υπερπρονομίων στην τουρκική μειονότητα, και τη νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής του 1974, όπως είναι η πολύ περιορισμένη επιστροφή Ελλήνων προσφύγων στις λεηλατημένες εστίες τους, η παραμονή χιλιάδων εποίκων και ο εκτουρκισμός του κατεχόμενου βορρά. Παράλληλα, θα πρέπει να επιδιωχθεί, μέσα από μακροχρόνιο πανεθνικό σχεδιασμό η τοποθέτηση του Κυπριακού στη βάση της Απελευθέρωσης από τον Αττίλα. Η νομική πτυχή του Κυπριακού και ειδικότερα η αξιοποίηση υποθέσεων όπως αυτής του Αποστολίδη, αποτελούν την ειρηνική μέθοδο αποκατάστασης του Δικαίου και των βασικών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι δηλαδή η ειρηνική οδός της Απελευθέρωσης!

Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου όμως, ούτε θέλει να ακούσει για απεγκλωβισμό από τη Δ. Δ. Ομοσπονδία. Ούτε και διαβλέπει μέσα από την υπόθεση Αποστολίδη το όραμα της Απελευθέρωσης. Σε ερώτηση στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Στεφάνου κατά πόσο η κυβέρνηση παροτρύνει τους πρόσφυγες να ακολουθήσουν το δρόμο του Μελέτη Αποστολίδη, αυτός απάντησε πως «όλα πρέπει να τα φιλτράρουμε μέσα από το στόχο της λύσης του Κυπριακού, στα πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα». Και συνέχισε με το εκπληκτικό: «Δεν κάνει καλό στην υπόθεση της Κύπρου η δημόσια συζήτηση, περί αξιοποίησης της υπόθεσης» (η δημοκρατία του καθεστώτος Χριστοφια σε όλο της το μεγαλείο!).

Ερμηνεία: όχι, η κυβέρνηση δεν παροτρύνει τους υπόλοιπους Έλληνες πρόσφυγες, επειδή ο στόχος μας είναι η Ομοσπονδοποίηση της Κύπρου!

Όπως είναι φυσικό, η θέση της Κυβέρνησης Χριστόφια συμπίπτει με αυτήν του ψευδοκράτους: ο Εκπρόσωπος του Ταλάτ, Χασάν Ερτσακιτζά δήλωσε ότι το περιουσιακό μπορεί να διευθετηθεί στο πλαίσιο μιας συνολικής λύσης του Κυπριακού και όχι με ατομικές υποθέσεις.

Δηλαδή κ. Στεφάνου, οι Έλληνες να προσφεύγουν στην Τουρκική Επιτροπή Αποζημιώσεων που εδρεύει στα κατεχόμενα;;

Δηλαδή κ. Στεφάνου, την οικονομική αποζημίωση των προσφύγων να την επωμιστεί το ελληνικό συνιστών κρατίδιο της Ενωμένης Ομόσπονδης Κύπρου;; επειδή αυτό προέβλεπε το σχ. Ανάν, και αυτό προβλέπουν οι προτάσεις Ερντογάν-Ταλάτ...

Την απάντηση στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο τη δίνει αντί εμού ο Ντεκτάς στην Κiprisli: «σε περίπτωση που συνεχιστεί η συζήτηση του Περιουσιακού στη βάση της απόφασης Οραμς, αυτό σημαίνει κατάργηση της «Τ.Δ.Β.Κ.», κάτι το οποίο δεν είναι αποδεκτό».

Σε σχετική ερώτηση για την υπόθεση Όραμς, ο ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ του ΟΗΕ Αλεξάντερ Ντάουνερ, δήλωσε πως ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης αυτού του θέματος είναι μέσα από τις δικοινοτικές συνομιλίες και πως η διαχείρισή του εκτός του πλαισίου των διαπραγματεύσεων θα είναι πολύ δύσκολη. Ο Ντάουνερ ξεχνά πως υπηρετεί τον ΟΗΕ. Εμείς όμως, που δεν ξεχνάμε το συμβολικό και διεθνή ρόλο που πρέπει να έχει ο ΟΗΕ απαντούμε στο Ντάουνερ πως η δικαστική απόφαση ισχυροποιεί τη διεθνή νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και τονώνει το δικαίωμα των νόμιμων ιδιοκτητών να αποφασίζουν για την περιουσία τους, και όχι ο κάθε Χριστόφιας, Ταλάτ ή Ντάνουερ...

Αυτές ήταν οι αντιδράσεις και τα σχόλια των «εμπλεκομένων» στο Κυπριακο όσον αφορά την υπόθεση Όραμς. Αν και η θέση της κυβέρνησης αποδεικνύει την ανικανότητα της να διαχειριστεί το εθνικό μας θέμα, πεποίθησή μου είναι ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και όλα τα πολιτικά κόμματα, αδυνατούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, μετά από την σημαντικότατη εξέλιξη Αποστολίδη-Όραμς. Επειδή, όπως προανέφερα η μόνη οδός ορθής διαχείρισης τέτοιων εξελίξεων, είναι η χάραξη νέας, πανεθνικής στρατηγικής Απελευθέρωσης και απαγκίστρωσης από τα καταστραφικά και διχοτομικά πλαίσια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Παρόμοια ευκαιρία είχε η ελληνική πλευρά με την αποκάλυψη, προ τετραμήνου, των τουρκικών εγκλημάτων πολέμου του 1974, όμως αδιαφόρησε για ουσιαστική διαφώτιση και απόδοση ευθυνών στην Τουρκία.

Βεβαίως, η μεγαλύτερη ευκαιρία είχε δοθεί το 2004, μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Η εμμονή στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ισοδυναμεί με την ασέβεια στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την υποτίμηση της νοημοσύνης μας.

Η πανεθνική στρατηγική, πέραν του απεγκλωβισμού από την Ομοσπονδία, πρέπει να διακηρύξει την εμμονή του ελληνικού έθνους να προστατέψει την Κύπρο, μέσα από την αμυντική θωράκιση της Μεγαλονήσου μας, την αποτροπή της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε., την εκστρατεία διαφώτισης της διεθνούς κοινής γνώμης για την καταπάτηση των δικαίων του Ελληνισμού της Κύπρου και την ενθάρρυνση των Ελλήνων προσφύγων στα εγχώρια και διεθνή δικαστήρια προς αποκατάσταση των περιουσιακών και ατομικών τους δικαιωμάτων.

Υποθέσεις όπως αυτές του Αποστολίδη είναι κομβικής σημασίας για το εθνικό μας θέμα. Οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό πρέπει να προσαρμόζονται στα νομικά κεκτημένα της ελληνικής πλευράς, και όχι το αντίθετο. Αυτό είναι το ουσιαστικό διακύβευμα και η διά ειρηνικών μέσων τοποθέτηση του Κυπριακού στη βάση της Απελευθέρωσης.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Υ.Γ. Το σχόλιο από την «Καθημερινή» της Κυριακής: «Αν έβαζαν τον Χριστόφια να χειριστεί την υπόθεση Όραμς,... θα τους έδινε εκ περιτροπής ιδιοκτησία»!!

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ


Σύμφωνα με δηλώσεις του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ κυρίου Άντρου Κυπριανού που έγιναν στο ιστολόγιο μας, υπάρχει σχέδιο για απαγωγή του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Χριστόφια από εξωγήινους που κατοικούν στον πλανήτη Άρη και οι οποίοι είναι αντίθετη στην λύση και την επανένωση της Κύπρου.

Πέρα από την πλάκα μόνο τα ανωτέρω δεν μας έχουν πει οι υποστηρικτές του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και μόνο με σατιρική διάθεση μπορεί να αντιμετωπίσει ο καθένας αυτή την συνεχή συνωμοσιολογία που προσπαθεί να μεταφέρει στον κυπριακό λαό ο Άντρος Κυπριανού και τα υπόλοιπα στελέχη του κομμουνιστικού κόμματος Κύπρου.

Αρχικά τα εκφραστικά όργανα του ΑΚΕΛ κατήγγειλαν προσπάθειες ανατροπής του Προέδρου της Δημοκρατίας και συνέχισαν μιλώντας μέσα από το επίσημο βήμα της Βουλής για δήθεν κάλεσμα φυσικής εξόντωσης του από εχθρούς της λύσης!!!

Στις 4 Αυγούστου 2009 έγραψα σχετικά :
Διαβάσαμε την Κυριακή 26 Ιουλίου 2009, τον πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας Χαραυγής και μας δημιουργήθηκαν απορίες σχετικά με αυτό. Το πρωτοσέλιδο αυτό δημοσίευμα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι "φυλλάδια φασιστικών οργανώσεων μιλούν για ανατροπή του Προέδρου Χριστόφια ... μιλά ακόμη για συνδέσεις με γόνους ΕΟΚΑ βητατζίδικων στοιχείων ... υπάρχουν επώνυμοι που εκφράζονται δημόσια ενάντια στην Δζ Δκ Ομοσπονδία ... η ιδεολογία που ασπάζονται είναι εκείνη του ναζισμού"

Η εφημερίδα Χαραυγή όμως και ο αρθρογράφος Νεόφυτος Νεοφύτου δεν αναφέρουν κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει τις σοβαρότατες καταγγελίες τους. Άραγε ο δημοσιογράφος της εφημερίδας κατέθεσε στην αστυνομία τα στοιχεία αυτά ως όφειλε; Ο Γενικός Εισαγγελέας από την στιγμή που υπάρχουν δημόσιες καταγγελίες για ανατροπή του Προέδρου δεν έπρεπε να επέμβει και να πάρει καταθέσεις σχετικά με το θέμα; Ο δημοσιογράφος δεν θα έπρεπε να μιλήσει με ονόματα για όσα αναφέρει; Γιατί κανένα κόμμα δεν καταδίκασε τις ομάδες αυτές μετά το δημοσίευμα αν υπάρχουν;

Ακόμη και αν όντως υπάρχουν αυτές οι ομάδες γιατί γίνεται προσπάθεια να συνδέσουν τους αντιομοσπονδιακούς πολίτες με την ομάδα αυτή; Ποια φοιτητική, μαθητική, αθλητική ή στρατιωτική αντιομοσπονδιακή ομάδα ασπάζεται τον ναζισμό ή μίλησε για ανατροπή του Προέδρου; Μήπως πρόκειται για τις Γκαιμπελιστικές-Σταλινιστικές μεθόδους που χρησιμοποιεί συχνά-πυκνά το ΑΚΕΛ;

Μήπως το δημοσίευμα έχει ως μόνο στόχο την προσπάθεια φίμωσης των αντιομοσπονδιακών φοιτητών που σημείωσαν εκπληκτική άνοδο σε όλες τις περιοχές που κατέρχονται σε εκλογές; Μήπως είναι προσπάθεια συσπείρωσης των ΑΚΕΛικών ψηφοφόρων; Ή μήπως πρόκειται για σπασμωδικές κινήσεις για να καλυφθούν τα λάθη που κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόσο στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού όσο και με τις συλλήψεις αντιφρονούντων πολιτών...

Ο καθένας πλέον μπορεί να κρίνει το πόσο αληθεύει το δημοσίευμα της Χαραυγής και για ποιους πραγματικούς λόγους έχει γραφτεί. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η Κυβέρνηση και τα όργανα της είτε βλέπουν φαντάσματα, είτε έχουν χάσει τελείως την μπάλα!
http://enwtikos-13.blogspot.com/2009/08/blog-post_04.html
Τελευταίο κρούσμα συνωμοσιολογίας από το κυβερνών κόμμα ήταν οι δηλώσεις του Άντρου Κυπριανού και πάλι, ο οποίος ανάφεραι ότι υπάρχει ένα συντονιστικό όργανο που δίνει οδηγίες και υποκινεί όσους αντιπολιτεύονται τον Πρόεδρο Χριστόφια. Περιττό να αναφέρω ότι ούτε αυτή την φορά το ΑΚΕΛ έχει δώσει στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ισχυρισμό του.

Σαν πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας αναμένουμε από τα στελέχη του ΑΚΕΛ να μας παρουσιάσουν τα στοιχεία που να αποδεικνύουν όλοι αυτή την συνωμοσιολογία που προσπαθούν να μεταδώσουν και η οποία έχει ως στόχο να κάνει ήρωα τον Χριστόφια ή να απολογηθούν στον Κυπριακό λαό για τον πνευματικό βιασμό που του κάνουν κατ΄επανάληψη τους τελευταίους μήνες.

ΥΓ. Όντως ο Πρόεδρος είναι αρεστός στον Διεθνή Παράγοντα. Τόσο αρεστός που τον έφτυσε ο Μουν και ήρθε παρά την αντίθετη επιθυμία του και πήγε και επίσημη επίσκεψη στο ψευτοπροεδρικό των κατεχομένων. Και εις ανώτερα...