Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

9η Ιουλίου 1821



«- Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!
Σφάξε μας ούλους τζι’ ας γενή το γαίμαν μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντας κοπή καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το ‘νιν αντάν να τρώ’ την γην τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται.
Είσαι πολλά πικραντερός, όμως αν θεν να σφάξης,
σφάξε τους λας που πολεμούν αλλού αρματωμένοι.
Εμάς με σιέρκα όφκαιρα γιατί να μας πειράξης,
πούμαστον δίχως άρματα, τζι’ είμαστον νεπαμένοι;»»

Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός "9η Ιουλίου 1821, εν Λευκωσία"

Αυτούς τους στίχους αποδίδει στον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό ο μεγάλος ποιητής μας Βασίλης Μιχαηλίδης στο ποίημα που περιγράφει τον απαγχονισμό του Αρχιεπισκόπου από τους Οθωμανούς κατακτητές της Κύπρου. Ο απαγχονισμός του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού έγινε μετά από σουλτανικό διάταγμα με στόχο τον αφοπλισμό της Κύπρου και η αποτροπή των Κυπρίων να λάβουν μέρος στην επανάσταση των ομοεθνών τους που άρχισε στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός υπήρξε ιδρυτής του Παγκυπρίου Γυμνασίου, σχολείο το οποίο έδωσε στην Κύπρο αρκετούς ήρωες που θυσιάστηκαν μαχόμενοι για την απελευθέρωση και την Ελληνικότητα της Κύπρου και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Η ιστορία τον έχει καταγράψει και αυτό στον μεγάλο κατάλογο των αγωνιστών για την Ελληνικότητα της Κύπρου...