Να απολογηθούμε για την οικογένεια Μέτσιου Πρόεδρε;

Τίτλοι τέλους για την οικογένεια Μέτσιου
ΤΗΣ ΝΤΙΑΣ ΧΑΪΛΗ

Δολοφονήθηκαν άνανδρα μέσα στο σπίτι τους

Γράφτηκε χθες το απόγευμα, 35 χρόνια μετά, ο τραγικός επίλογος για την οικογένεια Μελή και Μαρίας Μέτσιου από τη Λάπηθο. Τάφηκαν στην προσφυγιά, μακριά απο τη Λάπηθο.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ
Για να κρύψουν το έγκλημά τους, τους έθαψαν πρόχειρα στην αυλή του σπιτιού τους κάτω από την αγαπημένη τους λεμονιά.

Ο Μελής και η Μαρία, 43 χρονών και τα δυο παιδιά τους, η Παναγιώτα 10 χρονών και ο Κύπρος 12 χρονών, δολοφονήθηκαν από του Τούρκους εισβολείς μέσα στο σπίτι τους στη Λάπηθο, στις 6 Αυγούστου 1974. Τα λείψανά τους εντοπίστηκαν σε πρόχειρο τάφο, που έσκαψαν οι δολοφόνοι τους, κάτω από μια λεμονιά στον κήπο του σπιτιού τους και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.
Η κηδεία τους τελέστηκε από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου, στον Άγιο Δομέτιο. Της εξοδίου ακολουθίας προέστη ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος. Εκ μέρους της Κυβέρνησης παρέστη ο Υπουργός Δικαιοσύνης Λουκάς Λουκά, ενώ επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Δήμαρχος Λαπήθου Άθως Ελευθερίου.
Τα δυο παιδιά της οικογένειας Μέτσιου, ο Κύπρος και η Παναγιώτα, ήταν άρρωστα και αντιμετώπιζαν κινητικά προβλήματα, γι’ αυτό διέμεναν σε ειδική στέγη του Ερυθρού Σταυρού στην Κερύνεια. Με τους γονείς τους έμεναν κάθε Αύγουστο στη διάρκεια των θερινών διακοπών. Τα παιδιά στις αρχές του Αυγούστου όπως κάθε χρόνο μεταφέρθηκαν στο πατρικό τους σπίτι για να περάσουν τις διακοπές τους με τους γονείς τους. Στις 6 Αυγούστου 1974, οι Τούρκοι κατέλαβαν τη Λάπηθο. Ο Μελής και η Μαρία, όμως, δεν εγκατέλειψαν το χωριό τους, είτε γιατί προτιμούσαν να παραμείνουν, είτε γιατί δεν βρήκαν μέσο διαφυγής, αφού δεν είχαν δικό τους αυτοκίνητο. Κάποιες πληροφορίες φέρουν τον Μελή να πήγε μέχρι τη Μόρφου για να αναζητήσει τρόπο διαφυγής, αλλά δεν τα κατάφερε.
«Με δύο άρρωστα παιδιά δεν είχε πολλές επιλογές», είπε στον επιμνημόσυνο λόγο που εκφώνησε ο Δήμαρχος Λαπήθου Άθως Ελευθερίου. «Έμεινε», πρόσθεσε ο κ. Ελευθερίου, «στο σπίτι του με την οικογένειά του. Οι Τούρκοι εισβολείς εκεί διέπραξαν το στυγερό έγκλημα. Δολοφόνησαν όλη την οικογένεια. Δεν σεβάστηκαν ούτε την ηλικία των παιδιών, ούτε την ασθένειά τους και τους σκότωσαν άνανδρα μαζί με τους γονείς τους μέσα στο σπίτι τους. Για να κρύψουν την εγκληματική τους ενέργεια, τους έθαψαν πρόχειρα στην αυλή του σπιτιού τους κάτω από την αγαπημένη τους λεμονιά».
«Το χώμα που ο ίδιος ο Μελής καλλιεργούσε και πότιζε, έμελλε να σκεπάσει τα άψυχα σώματα του ιδίου, της συζύγου και των δυο παιδιών τους. Η λεμονιά που ο ίδιος φύτεψε και ανέστησε, έμελλε να τους χαρίζει τον ίσκιο και την ευωδιά των λεμονανθών της, αφού κανένας από τους οικείους του δεν μπορούσε να πλησιάσει για να εναποθέσει έστω και ένα λουλούδι στον τάφο τους», κατέληξε ο κ. Ελευθερίου.
Χωριανοί είχαν ακούσει πυροβολισμούς από το σπίτι της οικογένειας. Δυο από αυτούς κατάφεραν να πάνε στο σπίτι κι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα μακάβριο θέαμα. Τα άψυχα σώματα των τεσσάρων είχαν πεταχτεί στην αυλή κι από πάνω τους είχε τοποθετηθεί πρόχειρα λίγο χώμα. Από το βιαστικό θάψιμο, μέλη των σωμάτων τους προεξείχαν και μαρτυρούσαν τι είχε προηγηθεί. Αργότερα κάποιοι φρόντισαν και τους έθαψαν, πιο βαθιά αυτή τη φορά, στο ίδιο περίπου σημείο. Κάτω από μια λεμονιά που είχαν στον κήπο τους. Το κακό μαντάτο της δολοφονίας των τεσσάρων αθώων αμάχων, οι συγγενείς τους το πληροφορήθηκαν μετά τη δεύτερη εισβολή από εγκλωβισμένους Λαπηθιώτες που εκδιώχθηκαν από τους Τούρκους. Για το λόγο αυτό η οικογένεια δεν ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων αλλά των πεσόντων.

Η ανακάλυψη του τάφου
Το 2002, οι Τούρκοι έποικοι, που καταπατούν το σπίτι της οικογένειας Μέτσιου, σκάβοντας την αυλή, ανακάλυψαν τα οστά τους, τα οποία και παρέδωσαν στις τουρκοκυπριακές αρχές που αργότερα τα παρέδωσαν στη διερευνητική επιτροπή για τους αγνοουμένους.

Πηγή: η Σημερινή

Ο Πρόεδρος Χριστόφιας κατά το συνέδριο των αποδήμων είπε ότι πρέπει να απολογηθούμε στους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Να απολογηθούμε για την οικογένεια Μέτσιου κύριε Χριστόφια;