Στις 21 Απριλίου 1967 ομάδα αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού κατέλαβε την εξουσία της Ελληνικής Δημοκρατίας εξορίζοντας την μέχρι τότε πολιτική ηγεσία της χώρας. Παρέμειναν στην εξουσία μέχρι τον Νοέμβριο του 1973 όταν άλλη ομάδα αξιωματικών τους ανέτρεψε και συνέχισε την δικτατορική δράση τους. Η δράση της δικτατορίας είχε άμεσο αντίκτυπο και στον Κυπριακό Ελληνισμό. Θα προσπαθήσω να αναφέρω τα κύρια σημεία της επίδρασης της Χούντας στην Κύπρο και να εξηγήσω τα δικά μου συμπεράσματα.Αρχικά η ομάδα στρατιωτικών με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Γεώργιο Παπαδόπουλο εκμεταλλευόμενη την πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα κατέλαβε την εξουσία προφασιζόμενη τον επερχόμενο κομμουνιστικό κίνδυνο. Οι Κύπριοι όταν έμαθαν για αυτό αντέδρασαν κάποιοι αρνητικά και κάποιοι θετικά. Η επίσημη Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου έστειλε συγχαρητήρια επιστολή στον δικτάτορα Παπαδόπουλο. Αντίθετα ο Στρατηγός Διγενής συμβούλεψε τους συνδέσμους αγωνιστών και τα εθνικόφρωνα σωματεία να μην προχωρήσουν σε αυτή την ενέργεια. Σημαντικό ποσοστό των εθνικοφρώνων όμως χάρηκε με την ανάληψη της εξουσίας από τους στρατιωτικούς πιστεύοντας ότι η Ένωση ήταν πιο κοντά. Στάση εχθρική προς την Χούντα κράτησε και το ΑΚΕΛ αρχικά.
Ο Στρατηγός Διγενής μάλιστα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα και ζήτησε από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο η Ελληνική Μεραρχία που βρισκόταν στην Κύπρο να ήταν άμεσα κάτω από τον δικό του έλεγχο και ανεξάρτητη από την Χούντα. Ο Βασιλιάς, ο οποίος ενέκρινε το Πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, όμως απέρριψε το αίτημα του Γεώργιου Γρίβα.
Την πρώτη περίοδο της Χούντας, οι ηγέτες της έλεγαν ότι στόχος τους ήταν η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Αυτό έβρισκε σύμφωνη και την Κυπριακή Βουλή που ομόφωνα ψήφισε ότι στόχος των Κυπρίων είναι η Ένωση (26/6/1967). Την 9η Αυγούστου 1967 ο δικτάτορας Παπαδόπουλος πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο όπου τον υποδέκτηκε σύσσωμη η Κυπριακή ηγεσία με μοναδική εξαίρεση τον Δρ. Βάσο Λυσσαρίδη.
Τον Σεπτέμβριο το φιάσκο της Χούντας στις συνομιλίες στον Έβρο οδήγησε τον δικτάτορα Παπαδόπουλο σε στροφή σχετικά με τις θέσεις του στο Κυπριακό. Στις 15 Νοεμβρίου 1967 κάτω από περίεργες συνθήκες συνέβηκαν τα γεγονότα της Κοφίνου με αποτέλεσμα η Χούντα των Αθηνών να κάνει δεκτό το αίτημα της Τουρκίας για απομάκρυνση της Ελληνικής Μεραρχίας και του Στρατηγού Γεώργιου Γρίβα Διγενή από την Κύπρο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αφήσει την άμυνα της απόρθητης μέχρι τότε Κύπρου να μείνει γυμνή και έφερε σε ανοικτή πλέον ρήξη τον Διγενή με τους Συνταγματάρχες. Για αυτό τον λόγο και τον είχαν υπό περιορισμό στο σπίτι του όταν επέστρεψε στην Αθήνα. Προηγήθηκε τρομοκρατική επίθεση σε αεροπλάνο στο οποίο είχε κλείσει θέση ο Διγενής.
Κατά την περίοδο που βρισκόταν στην Αθήνα ο Στρατηγός Διγενής κατέστρωσε σχέδιο για ανατροπή της Χούντας και επιστροφή στην εξουσία του Βασιλιά Κωνσταντίνου ο οποίος και είχε εξοριστεί από τους Συνταγματάρχες. Στο σχέδιο αυτό συμμετείχαν παλιοί συμπολεμιστές του αλλά και Κύπριοι φοιτητές. Μεγάλος μέρος του οπλισμού που θα χρησιμοποιούσε η αντιχουντική ομάδα του Διγενή αποστάληκε από την Κύπρο. Η προσπάθεια αυτή όμως δεν είχε επιτυχία καθώς έγινε -χωρίς να γίνει γνωστό πως- αποκάλυψη και αρκετά στελέχη της οργάνωσης συνελήφθηκαν.
Ενώ τα πράγματα συνεχίστηκαν σε αυτό τον ρυθμό, τον Αύγουστο του 1972 η Χούντα απέλασε την ηγεσία της Ομοσπονδίας Εθνικών Φοιτητικών Ενώσεων Κυπρίων. Αιτία της απέλασης αυτής υπήρξε η προτροπή του συνεδρίου της Ο.Ε.Φ.Ε.Κ. για επιστροφή των δημοκρατικών θεσμών στην Ελλάδα. Την ηγεσία της οργάνωσης τότε αποτελούσαν αποκλειστικά ενωτικοί-γριβικοί φοιτητές.
Του πιο πάνω γεγονότος προηγήθηκε η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου από τον Αλέκο Παναγούλη. Σύμφωνα με αρκετές πηγές στην απόπειρα αυτή βοήθησαν και αρκετοί Κύπριοι.
Τον Νοέμβριο του 1973 είχαμε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στα οποία και συμμετείχαν αρκετοί Κύπριοι φοιτητές που βρίσκονταν στην Αθήνα. Τα γεγονότα αυτά εκμεταλλεύτηκε ο Ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης ο οποίος ανέτρεψε τον Παπαδόπουλο και συνέχισε αυτός από τον ρόλο του δικτάτορα. Ο Ιωαννίδης ήταν γνωστό σε όλους εκείνη την εποχή ότι έτρεφε μεγάλο μίσος απέναντι στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Μετά τον θάνατο του Διγενή ο δικτάτορας Ιωαννίδης προσπάθησε και κατάφερε να φέρει κάτω από τον έλεγχο του την ΕΟΚΑ Β' και περίμενε κάποια πρόκληση από τον Μακάριο για να προχωρήσει σε ανατροπή του. Η ευκαιρία που έψαχνε δόθηκε όταν ο Μακάριος απαίτησε από την δικτατορία να απομακρύνει άμεσα από την Κύπρο όλους τους Ελλαδίτες αξιωματικούς. Έτσι τον Ιούλιο του 1974 διέταξε τους Ελλαδίτες αξιωματικούς να ανατρέψουν τον Μακάριο, με την συνέχεια γνωστή.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι η Χούντα τόσο του Παπαδόπουλου, όσο και του Ιωαννίδη έκανε μεγάλα εγκλήματα στην Κύπρο. Ο Παπαδόπουλος αν και αρχικά μίλησε για Ένωση ουδέποτε πίστεψε πραγματικά σε αυτή. Ταυτόχρονα η απόφαση του να αποσύρει την Ελληνική Μεραρχία έδωσε το δικαίωμα στον τουρκικό στρατό να κάνει "περίπατο" 7 χρόνια αργότερα. Ο Ιωαννίδης παραπλάνησε μεγάλο ποσοστό ενωτικών Κυπρίων και τους χρησιμοποιήσε για να εκπληρώσουν το μίσος του απέναντι στον Μακάριο. Μια απλή ανάγνωση των αμερικανικών αρχείο της εποχής αποδεικνύουν ότι ούτε ο Ιωαννίδης πίστεψε ποτέ στην Ένωση.
ΥΓ. Το κείμενο αυτό είναι αποκλειστικά για την Κύπρο. Δεν ασχολήθηκα με άλλους τομείς της δικτατορίας όπως για παράδειγμα ο περιορισμός ελευθεριών στην Ελλάδα.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΜΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ!
10 σχόλια:
mia aporia.o vasilias kwnstantinos stin periptosi pou enekrine to pra3ikopima kai aperipse to aitima tou g.griva pios o logos o grivas na anatrepsei tin xounta me skopo na parei tin e3ousia o vasilias?
Είναι γεγονός ότι ο Βασιλιάς εξαπατήθηκε και έδωσε την έγκριση του στους Συνταγματάρχες για να κάνουν το πραξικόπημα την 21η Απριλίου. Όμως, στην συνέχεια ο Βασιλιάς ήρθε σε ανοικτή ρήξη με τους δικτάτορες και μάλιστα στις 13 Δεκεμβρίου 1967 αποπειράθηκε να ανατρέψει τον Δικτάτορα Παπαδόπουλο. Το Αντιπραξικόπημα του Κωνσταντίνου είχε ως αποτέλεσμα και την εκδίωξη του από την Ελλάδα. Μετά από αυτό η Χούντα εδραιώθηκε και έγινε πανίσχυρη.
Στο θέμα της ΕΛΔΥΚ-Μ (Μεραρχία), όντως ο Βασιλιάς αρνήθηκε από τον Διγενή τον πλήρη έλεγχο της. Αυτό ήταν απόφαση του Κωνσταντίνου όμως ή του δικτάτορα Παπαδόπουλου που έλεγχε το στράτευμα και από τα πρώτα βήματα του ήταν η αποστολή αξιωματικών της εμπιστοσύνης του στην Κύπρο; Η κοινή λογική είναι το δεύτερο.
Ο Στρατηγός Γεώργιος Γρίβας Διγενής ουδέποτε έκρυψε τα φιλοβασιλικά του αισθήματα. Εξάλλου, τότε η Ελλάδα ήταν βασιλευόμενη δημοκρατία. Έτσι, η επιστροφή του Βασιλιά εκτός από την απομάκρυνση του επικίνδυνου στρατιωτικού καθεστώτος, θα ήταν και η επαναφορά της Ελλάδας στην συνταγματική της νομιμότητα.
ΥΓ. Το γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος εξαπατήθηκε από τους αξιωματικούς του πραξικοπήματος, δεν σημαίνει ότι δεν έχει και αυτός το δικό του μερίδιο ευθύνης για τα γεγονότα!
η δικτατορια μολις ηρθεν στην εξουσια ιχεν στοχν και την ενωση αλλα δηστυχως οι ηγετες της κυπρου αντι να την δεχτουν σαν εθνικο κεντρο μακαριος διγενης σαν φιλοβασιλικοι την πολεμησαν με αποκορυφωμα τα γεγονοτα της κοφινου σαν προβοκατσια για να δημιουργησουν κριση οπως το 1974 ...ενω αποκορυφωμα λυσσαριδης και λοιποι με τον παναγουλη να οπλιζεται στην κυπρο να σκοτωση τον παπαδοπουλο....μηνξεχνουμεν ενδεικτικα το κυπελλο μεγαλης ελλαδας με τον ασλανιδη ενδειξη πως αντικριζαν την κυπρο στην ελλαδα....
Αν είχαν ως στόχο την Ένωση ή όχι το δείχνουν τα γεγονότα. Με την απόσυρση της Μεραρχίας δείχνουν και τις πραγματικές τους διαθέσεις! Τα περί Ενώσεως ήταν απλά λόγια από τους Χουντικούς για να μην έχουν περαιτέρω εσωτερικές αντιδράσεις. Πάντως τα όσα ανιστόρητα αναφέρεις δεν θα ανατρέψω εγώ, γιατί το έχει κάνει ήδη η ιστορία και τα έργα των συνταγματαρχών!
η μεραρχια απεσυρθη γιατι ηταν προβοκατσια του μακαριου βασιλια..... μην ξεχνας οτι παπακωστας μακαριος σιζοπουλος την θεωρουσαν κατοχικη δυναμη...
στο βιβλιο του αθανασιου ο αγνωστος πολεμος αθηνων λευκωσιας τα αναλυει οτι καποιοι στην ελλαδα και κυπρο εξηπηρετωντας τα σχεδια των παλαιοπολιτικων μεθοδευαν κριση στα ελληνοτουρκικα για να πεσει η δικτατορια...
Δεν ξέρω αν ο Βασιλιάς είχε εμπλοκή στα γεγονότα της Κοφίνου. Αυτό που αποδεικνύει το βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου για τα γεγονότα της Κοφίνου και η βιογραφία του Γεώργιου Γρίβα Διγενή από τον Λεωνίδα Λεωνίδου, είναι ότι για τα γεγονότα της Κοφίνου η ευθύνη βαραίνει τόσο τον Μακάριο και τον Γιωρκάτζιη όσο και την Χούντα που ήταν σε γνώση της και είχαν την έγκριση της τα γεγονότα.
Το βιβλίο του Αθανασίου, αναφέρει ότι λίγες μέρες πριν τα γεγονότα της Κοφίνου, ο Καραμανλής σε συνάντηση του με άνθρωπο του βασιλιά είπε ότι "η Χούντα θα έχει μια μεγάλη δοκιμασία για κάποια εθνική συμφορά στην Κύπρο". Αυτό ίσως να σημαίνει ότι και αυτός ήξερε τι θα ακολουθούσε. Αυτό όμως δεν αναιρεί όσα έγραψα στην προηγούμενη τοποθέτηση μου!
σαν προσφυγας μερικα ερωτηματα θα ηθελα να ψαχτουν οπως η αναφορα του πρωιν κυβερνητικου εκπροσωπου στις μαρτυριες του ρικ οτι στην αποστολη βωβιδη σε βασιλια καραμανλη για το θεμα της επιστολης σε γκιζικη υπαρχει απορητη απαντηση του καραμανλη ….επισης στις μαρτυριες υπαρχει αναφορα του αζινα οτι η επιστολη εσταλη με προτροπη των πολιτικων με την προτροπη τωρα ειναι η ωρα σου αρχιεπισκοπε …… να ρωτηθει ο αζινας τι εννοουσεν …….η αλλη εκδοχη του φακελου υπαρχει στο βιβλιο του αθανασιου ο αγνωστος πολεμος αθηνων λευκωσιας…..φιλε πιστευω οτι γεγονοτα μανσουρας κοφινου επιστολη σε γκιζικη ειναι το ιδιον εργον αποσκοπουσα σε πολιτικες αλλαγες μεσω κρισης γ παπανδρεου παπαδοπουλος δεν την πατησα ενω ο ιωαννιδης την πατησεν μαζι και η κυπρος….... η μεραρχια ηρθεν δηθεν για να ελεγχει και απο την αλλη κατηγορουν την χουντα οτι την απεσυρεν αν ηταν ετσι δεν θα την απεσυρεν αλλα θα την ειχεν για να ανατρεψη πιο ευκολα τον μακαριο……ακομα ο χριστοφιδης σε συνεντευξη στον δ ανδρεου ειπε οτι σις 16 ιουλιου του ειπε μην φοβασε αντρεα που εισαι αθηνα και την χουντα θα την ανατρεψω που το ηξερε μηπως ηταν στο σχεδιο μεσω κρισης ανατροπη του ιωαννιδη με επλοκη στρατηγων μακαριου βασιλια πολιτικων………
Δημοσίευση σχολίου