Όταν οι υβριστές της ΕΟΚΑ γράφουν την ιστορία (β')

Συνέχεια του κειμένου που δημοσιεύτηκε στις 24/12/2008.

Η επαρχιακή ομάδα του ΑΚΕΛ Λεμεσού αρνείται την δημιουργία μνημείου στο αρχηγείο της ΕΟΚΑ και κρησφύγετο του Αρχηγού Διγενή και παραδέχεται ότι η απόφαση αυτή δεν στηρίζεται σε πολεοδομικά αλλά σε ιδεολογικά κριτήρια!!! Η απαράδεκτη αυτή πράξη δυστυχώς βρίσκει και άλλα κόμματα σύμφωνα.

Αντιγράφοντας από την επίσημη ιστοσελίδα της φοιτητικής οργάνωσης του ΑΚΕΛ βρίσκουμε τα ακόλουθα:
Το 1955 η ηγεσία της Δεξιάς, επιδιώκοντας να περάσει ο αγώνας στα χέρια της, στρέφεται προς τον ένοπλο αγώνα αναθέτοντας την αρχηγία στο Γρίβα, φανατικό αντικομμουνιστή. Το Δεκέμβρη του 1955, το ΑΚΕΛ και οι οργανώσεις του, τέθηκαν εκτός νόμου από τους Άγγλους. Τα χρόνια αυτά, με διαταγές του Γρίβα δολοφονήθηκαν μια σειρά από στελέχη της Αριστεράς, κατηγορούμενοι άδικα για «προδοσία του αγώνα της ΕΟΚΑ». Η αιτία όμως ήταν άλλη: ήταν ΑΚΕΛιστές! Ο εμφύλιος πόλεμος αποφεύχθηκε χάρη στην επιλογή του ΑΚΕΛ να απαντήσει στις δολοφονίες με παλλαϊκές κινητοποιήσεις.

Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕΛ κύριος Κολοκασίδης μετά την κατάθεση στεφάνου από τον Χριστόφια στο μνημείο του Σταυραετού του Μαχαιρά ισχυρίστηκε ότι το ΑΚΕΛ τιμά τους ήρωες εννοώντας ότι δεν τιμά τον αγώνα του 55. Πιο συγκεκριμένα δήλωσε:
«Από το Μάιο του 1957 η ολομέλεια της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, ξεκαθάρισε, ότι η απόδοση τιμής σε ανθρώπους που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου, είναι ένα θέμα που δεν συνδέεται με την πολιτική εκτίμηση για τα ζητήματα τακτικής στην περίοδο του αντιαποικιακού αγώνα. Ως εκ τούτου, το ΑΚΕΛ πάντα τιμούσε τη μνήμη των ηρώων της ΕΟΚΑ».

Συνεχίζεται...