Όταν οι υβριστές της ΕΟΚΑ γράφουν την ιστορία

Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια την ηγεσία του ΑΚΕΛ και τους διορισμένους από αυτή και αυτοαποκαλούμενους ως σοφούς, να μιλάνε για την αναγκαιότητα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.

Για τις δηλώσεις του επικεφαλή της επίτροπής αυτής των σοφών έχω γράψει σε προηγούμενο κείμενο μου. Μπορείτε να ανατρέξετε εδώ.

Σε αυτό το κείμενο δεν θα αναφέρω τίποτα σχετικά με την χρόνια απουσία από τα μνημόσυνα και τους εορτασμούς της 1ης Απριλίου από την ηγεσία του ΑΚΕΛ. Θα παρουσιάσω μόνο κείμενα σχετικά με την άποψη του "κόμματος του λαού" για τον Αγώνα του 1955-59. Ας ανατρέξουμε για την γνώμη που διατύπωσε κατά καιρούς το ΑΚΕΛ και τα παρακλάδια του για τον τελευταίο μεγάλο αγώνα του σύγχρονου ελληνισμού:

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ κατά την τετραετή ένοπλη δράση του αγώνα έκανε αρκετές ενέργειες ενάντια στον αγώνα και τους αγωνιστές. Ενεργούσε σε τέτοιο βαθμό που το βρετανικό BBC συγχάρηκε τους κομμουνιστές(!!!) για την στάση τους.
(εκπομπή 29 Αυγούστου 1956) «μέ φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχισιν της εκεχειρίας και την ειρήνευσιν πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθησιν των επιθυμιών του λαού».

Ακολουθούν μερικά δείγματα από την δράση του ΑΚΕΛ κατά την έναρξη του αγώνα και αποδεικνύουν την μετέπειτα στάση του.

Η 2α Ολομέλεια του ΑΚΕΠ (Κομμουνιστικόν Κόμμα Κύπρου) κατά την σύνοδόν της (13 Ιανουαρίου 1955) εψήφισε και ανεκοίνωσε εις προκήρυξίν της προς τον Κυπριακόν λαόν («Ν. Δημοκράτης» 15 Ιανουαρίου 1955) κατακρίνει την «ανταρτικήν δραση» και «καλεί τον λαόν να εντείνη στο έπαρκον την επαγρύπνηση τον και να φυλαχθή από οποιαδήποτε μορφής τυχοδιωκτικές περιπέτειες...». Τον Απρίλιον του ιδίου έτους δυναμώνει ο απελευθερωτικός άγων της ΕΟΚΑ τον οποίον οι κομμουνισταί αποκηρύσσουν καθαρώς:

«Το ΑΚΕΛ και η ΠΕΟ προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στον εθνικό αγώνα του Κυπριακού λαού. Η αποκήρυξη των δυναμωτικών εκρήξεων από το ΑΚΕΛ και την ΠΕΟ αφαιρεί από τα χέρια των ξένων Κυριάρχων μας το πρόσχημα για ένταση των καταπιεστικών μέτρων»...

«Δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να κρυβόμαστε στο σκοτάδι της νύκτας για να ρίχνουμε δυναμίτες και άλλες εκρηκτικές ύλες. Μ' αυτό δεν κατορθώνουμε τίποτε άλλο παρά να οπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου για να μας κτυπήση πιο αποτελεσματικά. Αντίθετα με τον ανοικτό, ειρηνικό, παλλαϊκό, ενιαίο αγώνα, αφοπλίζουμε το χέρι του ξένου κυριάρχου από του να μας κτυπήσει και τον αναγκάζουμε σε υποχώρηση».

(«Ν. Δημοκράτης» 6 Απριλίου 1955)

Η Κεντρική Γραμματεία του ΑΚΕΛ (Σεπτέμβρης 1955) ακόμη κάλεσε τους Κυπρίους «να σαμποτάρουν τον έρανον υπέρ των πολιτικών κρατουμένων» και στη συνέχειαν κατεδίκασε: «την εισφοράν, διότι τα χρήματα, προωρίζοντο δια την αγοράν όπλων της εγκληματικής ΕΟΚΑ».
Και τα πιο πάνω είναι ένα μικρό δείγμα για τα πιστεύω του ΑΚΕΛ σε σχέση με τον ηρωϊκό αγώνα του 1955. Γιατί παρά τα κατά καιρούς λόγια περί λανθασμένης εκτίμησης εν τούτοις εξακολουθούν ακόμη και στις μέρες μας να υβρίζουν τον αγώνα είτε άμεσα μέσω των εκφραστικών τους οργάνων είτε έμμεσα μέσω κάποιων δημοσιογραφίσκων.

Στην συνέχεια θα παρουσιάσω στοιχεία που με επιβεβαιώνουν σε όσα έγραψα παραπάνω για την θέση του ΑΚΕΛ σχετικά με τον αγώνα.

Η ΕΔΟΝ στο κείμενο της ΤΟ ΑΚΕΛ ΚΑΙ Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των αγωνιστών της ΕΟΚΑ σαν αντικομμουνιστές. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει το μεγαλείο του αγώνα εκείνου, ότι κακώς έγινε και ότι ήταν κυρίως αντικομμουνιστικός και ταξικός και όχι εθνικοαπελευθερωτικός. Και όλα αυτά βέβαια λόγω των ισχυρισμών για αντικομμουνιστικών αισθημάτων του Αρχηγού Διγενή. Δεν αναφέρει σε κανένα σημείο όμως ότι υπήρξαν σαφή εντολές από τον Αρχηγό ότι δεν ενοχλούμε κανένα αν δεν έρθει απέναντι μας. Προφανώς αγνοούν και την ένταξη στον αγώνα μελών του κόμματος τους. Στο ίδιο κείμενο προσπαθούν να δικαιολογήσουν τους υβριστικούς χαρακτηρισμούς που δόθηκαν για τον αγώνα από το ΑΚΕΛ αλλά και για την αποκάλυψη της ταυτότητας του Αρχηγού από τον ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη.

Στην εφημερίδα Χαραυγή εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ βλέπουμε την προσπάθεια να ταυτιστεί ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ με αυτό της τουρκικής τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ. Ο καθένας μπορεί να δει την σύγκριση αυτή στο κείμενο με τίτλο Το ΑΚΕΛ χτίζει και δυναμώνει τη γέφυρα φιλίας με τους Τουρκοκύπριους.
Ποιο συγκεκριμένα στο άρθρο αυτό αναφέρει
"Τα γεγονότα και ο τραγικός απολογισμός από τις βιαιοπραγίες των εθνικιστών της ΕΟΚΑ και της ΤΜΤ δεν κατάφεραν να σπάσουν την αλυσίδα της ελληνοτουρκικής φιλίας, παρά μόνο να ενδυναμώσουν τον αγώνα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Το ΑΚΕΛ αποτίει φόρο τιμής την Κυριακή στους Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Κώστα Μισιαούλη. Είναι, λοιπόν, πατριωτικό καθήκον του κάθε προοδευτικού και Αριστερού ανθρώπου που αντιμάχεται τον εθνικισμό και το σοβινισμό να δώσει το «παρών» του για να μπορέσουμε όλοι από κοινού να στείλουμε μήνυμα σε όσους απορρίπτουν τη λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας πως κανένας αγώνας δεν χάθηκε“.

Στην εφημερίδα Ριζοσπάστης, εκφραστικό όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος αλλά και αδερφού κόμματος του ΑΚΕΛ μπορεί να διαβάσει κάποιος στο άρθρο με τίτλο ΚΥΠΡΙΑΚΟ-Η ΕΟΚΑ και η ένοπλη δράση (β') τα ακόλουθα:
"...Σε μια εποχή που ο κόσμος συγκλονιζόταν από τα αντιιμπεριαλιστικά - αντιαποικιακά κινήματα, η ΕΟΚΑ αποτελούσε την παραφωνία τους. Πάλευε δήθεν ενάντια στους Αγγλους αποικιοκράτες αλλά δεν είχε την παραμικρή πολιτικο - ιδεολογική συγγένεια με το διεθνές αντιαποικιακό κίνημα, κανενός είδους πρόγραμμα κοινωνικών αλλαγών, κανένα χαρακτηριστικό που να της προσδίδει μια προοδευτικότητα έστω και θολή...". Εκτός της αμφισβήτησης του εθνικοαπελευθερωτικού χαρακτήρα του αγώνα ο Ριζοσπάστης χαρακτηρίζει τον αγώνα κυρίως ως αντικομμουνιστικό.

Συνεχίζεται...

ΥΓ. Από αυτά τα άτομα περιμένουμε να κάνουν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και να αλλάξουν τα βιβλία της ιστορίας μας. Ας αναλογιστεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι υπόλοιποι συνεργάτες του ότι τα αξιώματα που κατέχουν τα οφείλουν στον αγώνα της ΕΟΚΑ.