ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΞΩΣΗ
Μαρία του πόνου και της θέλησης
της Χρύσας Τζανή
Η Μαρία με υποδέχθηκε σε ένα σκοτεινό, ψυχρό δωμάτιο, σε μια μάλλον ανήλια μονοκατοικία της Αγλαντζιάς.
Η μητέρα της μπήκε πρώτη κι άναψε απαλά ένα χαμηλό φως. Το κλιματιστικό έδειχνε 22 βαθμούς, εκείνη κουλουριασμένη κάτω από τα σκεπάσματα κι εγώ, πριν αρχίσω να τουρτουρίζω, έψαχνα λόγια να τη ρωτήσω. Ευγενικό πλάσμα, περήφανο. Έχουμε την ίδια ηλικία και μου μιλούσε στον πληθυντικό. Έχουμε την ίδια ηλικία, σκεφτόμουν, κι εγώ στέκω στα δυο μου πόδια κι εκείνη παλεύει κλινήρης με την αρρώστια. Περήφανα και με προσδοκίες, όσο της επιτρέπει η αρρώστια. «Θέλω να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου, μα εκεί που την παίρνω, μου δίνει μια δυνατή σφαλιάρα και πέφτω δυνατά χτυπώντας κάτω και μετά πάλι όλα από την αρχή. Τον Ιούλιο θα κλείσω τα 25 μου και ακόμα τίποτα δεν πέτυχα όλα αυτά χρόνια, παρά μόνο να μπαινοβγαίνω στα νοσοκομεία επιβαρύνοντας την οικογένειά μου… Ελπίζω να μπορέσω να κάνω και το μεταπτυχιακό μου στην ψυχολογία για να μπορώ και εγώ να προσφέρω κάτι σε τούτη την κοινωνία.. Να μπορώ να φανώ χρήσιμη κάπου…», έγραψε το καλοκαίρι στο προσωπικό της μπλογκ.
Σπάνια αρρώστια
Η Μαρία Δημητρίου πάσχει από τη νόσο του Μπεχτσέτ. Μια σπάνια, εκφυλιστική, αυτοάνοση ασθένεια που εμφανίζεται περίπου σε κάθε 15 ανθρώπους ανά 100.000. Το δεύτερο παιδί μιας πενταμελούς οικογένειας, άρχισε να έχει έντονους πονοκεφάλους από 11 χρονών. Στην αρχή δεν έδωσαν πολλή σημασία, μέχρι που οι πονοκέφαλοι συνοδεύτηκαν από εμετούς και λιποθυμίες και σταδιακή απώλεια όρασης στο αριστερό μάτι. Γύρισε διάφορους γιατρούς, ιδιώτες και κυβερνητικούς, σε Κύπρο και εξωτερικό, ώσπου στα 15 της διαγνώστηκε με τη νόσο. Σύντομα η ασθένεια άρχισε να την πλήττει παντού, οι πονοκέφαλοι έγιναν συχνότεροι κι έρχονταν πια μαζί με θρομβώσεις, προβλήματα στο στομάχι, στα έντερα, στους πνεύμονες, στα νεφρά.
Πλέον, η Μαρία έχει επιληπτικές κρίσεις, αναιμία, ρευματοειδή αρθρίτιδα, σκλήρυνση κατά πλάκας και τη νόσο του Crohn. Εκτός από την πλήρη απώλεια όρασης στο αριστερό μάτι, η Μαρία έχει και μειωμένη όραση στο δεξί μάτι, μερική απώλεια ακοής, μειωμένη γεύση και οσμή, μειωμένη ούρηση, υδρονέφρωση, ταχυκαρδίες, χρόνια εγκεφαλίτιδα. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα παίρνει μορφίνη για να αντέξει τους πόνους, αφού τα παυσίπονα δεν της αρκούν.
Έχει εξεταστεί από γιατρούς σε Ελλάδα, Αγγλία και ΗΠΑ, χωρίς να δει σημαντική βελτίωση. Έχει κάνει πολλές παρακεντήσεις, τοποθέτησε δύο φορές βαλβίδα στον εγκέφαλο για να αποσυμπιέζεται, της αφαίρεσαν δύο όγκους από τον εγκέφαλο κ.ά., και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Παρά τα προβλήματα όμως, κατάφερε και πήρε πτυχίο Ψυχολογίας από το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, φιλοδοξώντας μελλοντικά να προχωρήσει και σε μεταπτυχιακές σπουδές.
Η έξωση
Η κατάσταση της Μαρίας επιδεινώθηκε τον περασμένο Αύγουστο, όταν η μαγνητική τομογραφία έδειξε πως οι κύστες που είχε από το 2005 στην κοιλιά, τις οποίες κανείς γιατρός δεν ανέλαβε να χειρουργήσει, υπό τον φόβο των επιπλοκών στο χειρουργείο, πλήθυναν και μεγάλωσαν, με αποτέλεσμα να γίνουν μορφώματα. Η νεαρή κοπέλα χρήζει τώρα άμεσης επέμβασης, την οποία όλοι οι γιατροί που τους είδαν, σε Κύπρο, Ελλάδα και Αγγλία, αρνήθηκαν να κάνουν, με αποτέλεσμα να πρέπει να μεταβεί το συντομότερο δυνατόν στην κλινική Mayo, στις ΗΠΑ, η οποία ειδικεύεται στις σπάνιες παθήσεις. Η οικογένειά της, ωστόσο, δεν έχει το εισόδημα για να στηρίξει την αποστολή και την επέμβαση. Η μητέρα της, η κ. Κούλα, έκλεισε το κομμωτήριο που διατηρούσε για να είναι κοντά στην κόρη της στις συχνές κρίσεις που την έπιαναν. Και ο 26χρονος γιος της οικογένειας εργάζεται για να ξεπληρώσει τα χρέη που άφησε στο όνομά τους ο πατέρας τους, όταν τους εγκατέλειψε, πριν τρία χρόνια, έχοντας πρώτα γράψει την εταιρεία στο όνομα του γιου και της μάνας. Έτσι, αυτή τη στιγμή, η μητέρα έχει χρέη από την εταιρεία 400.000 ευρώ, ο γιος 300.000 ευρώ και τρέφονται όλη από τη μειωμένη σύνταξη του καρκινοπαθή παππού της οικογένειας. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η οικογένεια απειλείται τώρα και με έξωση από το σπίτι της, αφού, μετά από αγωγή τράπεζας για μη πληρωμένα προς αυτήν χρέη, το δικαστήριο κήρυξε, πριν από λίγες μέρες, πτώχευση στη μητέρα.
Μόνοι κι αβοήθητοι
«Δεν έχουμε ένα ίδρυμα πόνου στην Κύπρο», αναφέρει η μητέρα, κ. Κούλα Μιχαήλ, που ζήτησε βοήθεια από το υπουργείο Υγείας, αλλά βρήκε την πόρτα κλειστή, με τον ανώτερο λειτουργό να της απαντά κυνικά στο αίτημά της πως «όλοι θέλουν να πάνε Αμερική…». Η μόνη τους ελπίδα πια, μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον ίδιο τον υπουργό και η βοήθεια του κόσμου, αφού ήδη έχουν ανοιχτεί λογαριασμοί στις τράπεζες για τη βοήθειά τους. «Η Μαρία θέλει να ηρεμήσουν οι πόνοι της. Θέλει έστω και λίγη ζωή, αλλά ποιοτική ζωή», μας λέει για την κόρη της, που μου απάντησε λακωνικά στο ερώτημα «τι κάνεις;», «ζω».
Mια άγνωστη ασθένεια που πλήττει τη Μ. Ανατολή
Νόσος που είχε πρωτοπαρατηρηθεί από τον Ιπποκράτη, η ασθένεια Αδαμαντιάδη-Behcet περιγράφηκε πρώτη φορά το 1930 από τον Έλληνα οφθαλμίατρο Βενέδικτο Αδαμαντιάδη και εφτά χρόνια αργότερα, από τον Τούρκο δερματολόγο Hulusi Behcet, στους οποίους οφείλεται το όνομά της (το γεγονός ότι συνήθως φέρει το όνομα μόνο του Behcet αποτελεί σημείο διεθνικής διένεξης των επιστημόνων). Πρόκειται για μια νόσο πολυσυστηματική και περιλαμβάνει αρχικά τρία παράλληλα συμπτώματα, την υποτροπιάζουσα ραγοειδίτιδα, έλκη στο στόμα και έλκη των έξω γεννητικών οργάνων. Επιπλέον, συνοδεύεται συνήθως από προσβολή του δέρματος, των αρθρώσεων και των αγγείων, του κεντρικού νευρικού, του γαστρεντερικού και του αναπνευστικού συστήματος και των νεφρών. Η αιτιολογία της παραμένει άγνωστη, αν και φαίνεται να οφείλεται σε ανοσοπαθολογικούς παράγοντες. Είναι δε πιο συχνή σε χώρες της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και στην Ιαπωνία, όπου συναντάται σε 14 άτομα ανά 100.000, ενώ στην Τουρκία τα περιστατικά αυξάνονται αντίστοιχα στα 370. Στην Αγγλία αντιθέτως ο επιπολασμός της είναι 0,64/100.000. Πλήττει περισσότερο τους άνδρες και τις ηλικίες 15-25 ετών.
INFO Οι αριθμοί λογαριασμού για συνεισφορά στη Μαρία Δημητρίου, προκειμένου να πραγματοποιήσει την επέμβαση στις ΗΠΑ, είναι οι εξής: Τράπεζα Κύπρου αρ. λογαριασμού CY65 0020 0107 0000 0000 0213 6300 στο όνομα Demetriou Maria - Νέα ΣΠΕ Αγλαντζιάς αρ. λογαριασμού CY14OO7O42100000000020162227 στο όνομα Δημητρίου Μαρία - Ελληνική Τράπεζα αρ. λογαριασμού CY43 0050 0112 0001 1210 5459 1900 στο όνομα DIMITRIOU MARIA. |
ΠΗΓΗ: ΠΟΛΙΤΗΣ
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Όπως είναι φανερό μετά από την άρνηση βοήθειας από το κράτος, η Μαρία χρειάζεται την βοήθεια όλων μας για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα υγείας που την ταλαιπωρεί. Ας δώσει ο καθένας μας όση οικονομική βοήθεια μπορεί.
ΥΓ. Αν η Μαρία ήταν "πολιτικός πρόσφυγας" σίγουρα θα είχε καλύτερη αντιμετώπιση από το κράτος. Σωστά κύριε Συλικιώτη και κύριε Πατσαλίδη;
9 σχόλια:
Χμ χμ ναι! Χμ ναι! Είναι και η άτυχη Μαρία τώρα, ναι! Που δεν τη βοηθάει κανείς, ναι!
Καλά ρε παιδιά, γιατί φταίει μόνο ο Σιλικιώτης κι' ο Πατσαλίδης και όχι και η φιλόπτωχος εκκλησία μας με τον αφορολόγητο κουμπαρά της; Πού είναι το φιλανθρωπικό της έργο κλπ κλπ;
Και η εκκλησία έχει τις ευθύνες της, που δεν συνεισφέρει σε αυτή την υπόθεση...
Όμως εγώ βλέπω το κράτος να δίνει 30 εκ. ευρώ για τα παχυλά επιδόματα των αλλοδαπών και αγνοεί επιδεικτικά τους πολίτες του που έχουν πραγματικό πρόβλημα.
Τώρα μιλάμε για τη Μαρία ή για τα παχυλά επιδόματα των πολιτικών προσφύγων που πληρώνει το κράτος;
Αν είναι έτσι, γιατί να μην μιλήσουμε και για τους παχυλούς μισθούς των ρασοφόρων πάσης θέσεως, που κι' εκείνους τους πληρώνει το κράτος;
Συμφωνώ ότι και εδώ υπάρχει θέμα. Όπως υπάρχει θέμα και με τους μισθούς και συντάξεις βουλευτών, υπουργών κλπ.
Ενώ σε περιπτώσεις σαν της Μαρίας δεν δίνεται τίποτα! Αλλά το να ειρωνεύεσαι το σοβαρό πρόβλημα υγείας ενός συνανθρώπου σου που μένει αβοήθητο(με ψευδώνυμο Κινέζος)δείχνει το επίπεδο και τον σκοπό των παρεμβάσεων σου...
Ναί!
Ειρωνεύτηκα τον αρθρογράφο που χρησιμοποιεί το δράμα ενός άλλου για να πλήξει κομματικούς του αντιπάλους. Το ίδιο έκανες κι' εσύ. Άρπαξες την μαρία από τα μαλιά και σαν σύγχρονος λαιστρυγόνας την έριξες τσουβάλι πάνω σε ένα πολιτικό δήθεν πρόβλημα για να πλήξεις κομματικούς σου αντιπάλους. Είναι ξεκάθαρο ότι ούτε που νοιάζεστε για την άτυχη Μαρία. Νοιάζεστε μόνο για την ευκαιρία που βρήκατε λόγω της άτυχης Μαρίας.
Γι' αυτό υπογράφω Κινέζος, Αλβανό τουρίστα και . . . Ουγκαντανός
Εγώ δεν ανήκω σε κάποια κομματική παράταξη για να έχω κομματικούς αντιπάλους. Ούτε και επιζητώ μέσω του ιστολογίου να κερδίσω οποιοδήποτε πολιτειακό αξίωμα.
Όπως μαρτυρεί και η αρθρογράφος του "Πολίτη", η οικογένεια ζήτησε την βοήθεια του κράτους. Όμως το κράτος την αγνόησε. Για αυτό τον λόγο και γίνεται η κριτική έναντι του κράτους. Προφανώς εσύ πιστεύεις ότι η κυβέρνηση έχει το "αλάθητο του Πάπα" και πρέπει να είναι υπεράνω κάθε κριτικής...
Πότε ζήτησε τη βοήθεια του κράτους;
Από ποιό τμήμα;
Με ποιό τρόπο;
Τί της απάντησαν;
Θα απολογηθείτε όταν σύντομα της απαντήσουν θετικά; Ή θα βγείτε κι' από πάνω ότι τάχατες τάχατες, εσείς αναγκάσατε το κράτος να βοηθήσει; Ή ότι τάχα είναι λίγη η βοήθεια; Θα της καλύψουν όλα τα έξοδα, σου το εγγυούμαι.
Από την εκκλησία ζήτησαν βοήθεια;
Τί της απάντησαν;
Γιατί δεν το αναφέρανε κι' αυτό στην . . . αρθρογράφο του πολίτη;
Αντιγράφω από το κείμενο:
«Δεν έχουμε ένα ίδρυμα πόνου στην Κύπρο», αναφέρει η μητέρα, κ. Κούλα Μιχαήλ, που ζήτησε βοήθεια από το υπουργείο Υγείας, αλλά βρήκε την πόρτα κλειστή, με τον ανώτερο λειτουργό να της απαντά κυνικά στο αίτημά της πως «όλοι θέλουν να πάνε Αμερική…».
Για τα υπόλοιπα να ρωτήσεις την αρθρογράφο του "Πολίτη". Εκτός και αν έγινε και ο "Πολίτης" εφημερίδα αντιπολίτευσης τώρα! Eπειδή είστε ικανοί να μας το πείτε και αυτό...
Ποιός ήταν ο ανώτερος λειτουργός;
Δημοσίευση σχολίου