Η γιορτή της Σημαίας

Η παραμονή της επετείου του «ΟΧΙ», 27η Οκτωβρίου, ορίστηκε ως η ημέρα τιμής και γιορτής της Ελληνικής Σημαίας. Η γαλανόλευκη, είναι το ιερότερο σύμβολο του Έθνους μας, καθώς αποτελεί την ταυτότητα των Πανελλήνων, το σκοπό της θυσίας των ηρώων μας για την Εθνική Ελευθερία της Πατρίδας μας. Αν και οι Έλληνες είμαστε διάσπαρτοι σ’όλο τον κόσμο, άλλοι για σπουδές, άλλοι στην ξενιτιά και άλλοι στις σκλάβες πατρίδες, η κοινή εθνική μας ταυτότητα, προσδίδει στον Ελληνισμό την ελπίδα για την αναγέννηση, πολιτισμική, πολιτική, οικονομική, κλπ. Γι΄αυτό το λόγο, για να μή ξεχνούμε ποιοι είμαστε, η διατήρηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης, της παράδοσης και της πανελλήνιας εθνικής ταυτότητας, αποτελεί το υπόβαθρο για τη μελλοντική πορεία των Ελληνων.

Οι εννέα οριζόντιες λωρίδες της ελληνικής σημαίας αντιστοιχούν στη φράση Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α ((5 κυανές) Ή ΘΑ-ΝΑ-ΤΟΣ (4 λευκές). Άνω αριστέρα σχηματίζεται ο λευκός σταυρός, που ξεκάθαρα συμβολίζει το χριστιανικό θρήσκευμα της Ελλάδος. Ο τύπος και τα χρώματα της εθνικής σημαίας καθιερώθηκαν τον Ιανουάριο του 1822 στην Α΄Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου, και το Μάρτιο του ίδιου χρόνου, το Εκτελεστικό Σώμα (Κυβέρνηση), όρισε τρεις τύπους σημαιών: μια σημαία ξηράς, και δύο θαλάσσης (για το πολεμικό & για το εμπορικό ναυτικό. Αργότερα,το 1828, η σημαία του εμπορικού ναυτικού, εξομοιώθηκε με εκείνη του πολεμικού, επειδή αναγνωρίστηκε η προσφορά των εμπορικών πλοίων στον Αγώνα της Επανάστασης). Η σημαία ξηράς έχει τετράγωνο σχήμα, κυανό, και φέρει το λευκό σταυρό σε ολόκληρη την επιφάνεια.

Λογω των πολιτειακών μεταβολών, στην εθνική σημαία επροστίθετο άλλοτε η βαυαρικός θυρεός (επί Όθωνα 1833-1862) και άλλοτε το στέμμα (1863-1924 & 1935-1967).

Κατά τη σύγχρονη περίοδο της παγκοσμιοποίησης, των εθνοτικών & μεταναστευτικών προσμίξεων και της ιδεολογικής σύγχυσης που προκαλεί η αναρχοαριστερά, το μοναδικό ανάχωμα του Ελληνισμού για την αντιμετώπιση των γεωπολιτικών και κοινωνικών προκλήσεων, είναι η διατήρηση της εθνικής συνείδησης και ταυτότητας. Η επίσημη ελληνική σημαία, παρ’όλο που η ιστορία της είναι μικρή (από το 1822 έως σήμερα) συμβολίζει τους Αγώνες των Ελληνων για Εθνική Ελευθερία. Η τρισχιλιετής ιστορία του Ελληνικού Έθνους, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου αποτελεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Κύπρος, συμπυκνώνει αμέτρητα παραδείγματα αλτρουισμού και αυτοθυσίας των Ελλήνων για την προάσπιση των πανθρώπινων ιδανικών και ελευθεριών.

Οι Έλληνες της Κύπρου, συναισθανόμενοι το εθνικό βάρος που μας αναλογεί για τη διατήρηση της ελληνικής συνείδησης αυτού του τόπου, δε θα υποκύψουμε στις έξωθεν πιέσεις, που μέσω των εγχώριων «πολιτικών βισμάτων» προωθούν τη ψευδοταυτότητα του Νεο-Κύπριου. Ούτε πρόκειται να αντικαταστήσουμε τη γλυκειά μας γαλανόλευκη με την ομοσπονδιακή γελοιογραφία του Ανάν.

Η ψυχή των Κυπρίων θα ησυχάσει μόνο όταν ολοκληρωθούμε εθνικά. Μόνο όταν η Γαλανόλευκη υψωθεί στα κατεχόμενα πολεμικά κάστρα του πατέρα Πενταδάκτυλου. Μόνο όταν η Κύπρος Ενωθεί ολόκληρη με το μητρικο ελληνικό εθνικό κορμό.

Τότε μόνο θα ελευθερωθουν οι ψυχές των νεκρών-αθανάτων ηρώων του Γένους...


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ