Φυγοστρατία: το μεγαλείο της κυπριακής φλωροκοινωνίας

Με αφορμή τις συζητήσεις στη Βουλή για την έγκριση του κυβερνητικού νομοσχεδίου με τίτλο: ''Νόμος που Ενοποιεί και Αναθεωρεί τους Περί Εθνικής Φρουράς Νόμους του 1964 έως 2008'', ο προβληματισμός γύρω από το αυξανόμενο κύμα φυγοστρατίας των στρατεύσιμων νέων, είναι απαραίτητος. Ήδη, τον Κυπριακό Τύπο, έχει απασχολήσει πολλάκις το ζήτημα, καθώς το Υπουργείο Άμυνας συνειδητοποίησε το μέγεθος του προβλήματος, γι΄αυτό και επεχείρησε και στο παρελθόν την τροποποίηση του Περί Εθνικής Φρουράς Νόμου.

Το ζήτημα της φυγοστρατίας δεν είναι αυστηρα στρατιωτικό, αλλά είναι και προϊόν της κατάπτωσης των ηθικών αξιών της κοινωνίας μας. Παράλληλα, είναι και πολιτικό-ψηφοθηρικό αντικείμενο, καθώς η μείωση της θητείας αποτελούσε προεκλογικό χαρτί στα κομματικά επιτελεία. Συμπυκνώνει όλα τα αρνητικά στοιχεία της Πολιτείας και της κοινωνίας μας, έχοντας ως απότοκο την οικονομικοκεντρική εικόνα της κατανάλωσης, του γρήγορου κέρδους, της ιδιοτέλειας... Αυτά είναι τα γνωρίσματα του σύγχρονου Κύπριου, που αποτελεί εικόνα και ομοίωση της πολιτικής του ηγεσίας, που «αγωνίζεται για την Ελευθερία της Κύπρου»: Ψέματα από τις μαμάδες των κανακάρηδων και Υποκρισία από τους ψηφοαλιευτές πολιτικούς!

Ναι, αποτελεί υποκρισία εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας η δήθεν έγνοια της για την υγιή στράτευση. Επειδή το δικό της τραγικό παράδειγμα, αποτελεί υπόδειγμα συμπεριφοράς του σύγχρονου Κύπριου, ο οποίος αντιμετωπίζει το κράτος ως αντικείμενο εκμετάλλευσης και αντίστοφα, το ζήτημα της στράτευσης ως απώλεια 2 χρόνων από τη φοιτητική ή επαγγελματική του πορεία. Η σύγχυση αποτελεί τη μοναδική πυξίδα ζωής των νέων, χωρίς αρχές και συλλογκές αξίες, αφού αυτές τσαλαπατήθηκαν από τα νεοκυπριακά σύνδρομα της τουρκοεπαναπροσέγγισης.

Η φυγοστρατία είναι η κατάληξη της ηθικά πτωτικής πορείας μας: σε κοινωνικό επίπεδο, είναι σε όλους μας γνωστό η μάστιγα του ρουσφετιού στο Υπουργείο Άμυνας, της ευνοϊκής μετάθεσης, της παραγραφής της ποινής φυλάκισης ή άλλων διευκολύνσεων. Σε εκλογικά επικοινωνιακό επίπεδο, η πρόταση για μείωση της θητείας από τους υποψήφιους Χριστόφια και Κασουλίδη, οπωσδήποτε δημιούργησε τη ψυχολογική εντύπωση πως η Εθνική Φρουρά «καθυστερεί τους νέους από τις σπουδές τους». Συν τοις άλλοις, η συγκεκριμένη πρόταση εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για τη σωστή λειτουργία των Μονάδων (ειδικά τους θερινούς μήνες, που οι στρατιώτες της σειράς απόλυσης χρησιμοποιούν την άδεια τους, ενώ οι νεοσύλλεκτοι ακόμα παραμένουν στα ΚΕΝ). Επίσης, προκειμένου να τεθεί σε λειτουργία, προϋποθέτει το κλείσιμο δεκάδων στρατοπέδων και φυλακίων στη Γραμμή Κατάπαυσης του Πυρός... Έχουμε πραγματικά αυτή την πολυτέλεια;

Επιπλέον, καταλυτικό παράγοντα στην απώλεια εκτίμησης του θεσμού της Εθνικής Φρουράς, που οδηγεί τους στρατεύσιμους να μαζεύουν τα τρελόχαρτα των ψυχίατρων, είναι η συνεχής προπαγάνδα περί αποστρατικοποίησης της Κύπρου. Πιο συγκεκριμένα, η εμπειρία του σχεδίου Ανάν, κλόνισε την πειθαρχία όχι μόνο των κληρωτών, αλλά κυρίως των Μονίμων στελεχών του στρατού, που προβληματίζονταν για την απώλεια της δουλειάς τους, εφ΄όσον οι Ανανικές πρόνοιες για την Ασφάλεια της «Ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας» υπογράμμιζαν την άμεση ΔΙΑΛΥΣΗ της Εθνικής Φρουράς!! Ο ακελικός οδοστρωτήρας «ΕΞΩ ΟΛΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΝΗΣΙ» τσαλακώνει την ελληνική μας εθνική συνείδηση, καλλιεργώντας τη ψευδοεπαναπροσεγγιστική κουλτούρα των Νεοκυπρίων.

Τέλος, αιτία, αλλά ταυτόχρονα και αιτιατό της παρηκμασμένης εικόνας της Εθνικής Φρουράς, είναι η κατάσταση των Εφέδρων, που οι ίδιοι απαξιώνουν με την απείθαρχη στάση τους τη στολή του Έλληνα στρατιώτη. Από την άλλη όμως, αυτή η συμπεριφορά, αντικατοπτρίζει τις ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές αναπαραστάσεις που έχει ο έφεδρος πλέον, κοινωνός της Κυπριακής Πολιτείας, από τους ίδιους τους συμφεροντολόγους πολιτικάντηδες.

Για την επίλυση του ζητήματος της Φυγοστρατίας, η νομικοτεχνική επεξεργασία και έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο του σχετικού νομοσχεδίου, είναι μεν απαραίτητη, όχι όμως αρκετή... Η φυγοστρατία θα εκλείψει, όταν το εκπαιδευτικό σύστημα καλλιεργεί την εθνική συνείδηση στα Ελληνόπουλα της Κύπρου, αντί τις κουταμάρες της ελληνοτουρκικής φιλίας. Όταν οι Έλληνες μαθητές ξαναπάρουν στα χέρια τους τα τετράδια με το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» και ξανανοιώσουν τον πόνο της προσφυγιάς των παπούδων και των γιαγιάδων τους.

Όταν η πολιτική μας ηγεσία, διαφωτίζει τη εσωτερική και διεθνή κοινή γνώμη για τα τουρκικά εγκλήματα κατά του Ελληνισμού, τότε η νέοι της Κύπρου θα αναπτύξουν το πατριωτικό αίσθημα και τη συνείδηση του Χρέους απέναντι στην Ιστορία και στην αιματοβαμμένη μας Πατρίδα.

Όταν η μάνα μας Ελλάδα, επαναφέρει την Κύπρο στη σκέψη και στη δράση της, όταν πετάξουν και πάλι τα ελληνικά F-16 στους γαλανούς κυπριακούς αιθέρες, όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός διατυπώσει στο Σουλτάνο της Μεσογείου την αποφασιστικότητα του Έθνους να προστατεύσει την Κύπρο.

Τότε μόνο θα λυθεί πραγματικά το πρόβλημα της φυγοστρατίας!!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ