Ανακοίνωση ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε σε εξευτελιστικές και επικίνδυνες παραχωρήσεις οι οποίες σε μερικά χρόνια μπορεί να μας στερήσουν ακόμα και την Ελληνική μας ύπαρξη. Χωρίς να το καταλάβουμε, σιγά σιγά εμπεδώνει στη συνείδηση του λαού την επερχόμενη λύση και όταν θα είναι σίγουρη πως περνά από δημοψήφισμα τότε και μόνο τότε θα μας την παρουσιάσει.

Εδώ και δύο χρόνια στήνεται ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός ο οποίος προσπαθεί να μας «μαλαθκιάνει» όπως λέμε στην καθομιλουμένη. Να μας «μαλαθκιάνει» ως προς τον τρόπο που βλέπουμε μια σωστή λύση και τις απαιτήσεις που πρέπει να έχουμε ως πρόσφυγες, ως εκτοπισμένοι, ως θύματα και όχι σαν θύτες. Καταρχήν γίνεται μια προσπάθεια κατάργησης του αντικατοχικού αγώνα, ονομάζοντας αυτούς που πλησιάζουν στα οδοφράγματα χωρίς ταυτότητες αλλά με σημαίες, ακραίους, επικίνδυνους και σοβινιστές. Δεν είναι τυχαία η εξαφάνιση του ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ. Σήμερα η κυβέρνηση Χριστόφια προσπαθεί να μας περάσει την ίδια πρόταση αλλά με άλλη σειρά των λέξεων. Ξεχνώ και δεν αγωνίζομαι.

Τυχαία δεν είναι φυσικά η υιοθέτηση νέων λέξεων στο επαναπροσεγγιστικό μας λεξιλόγιο. Η λέξη απελευθέρωση αντικαταστάθηκε με την λέξη επανένωση. Μια όμορφη λέξη η οποία κρύβει όμως τεράστιες παγίδες. Δεν υιοθετήθηκε τυχαία αυτή η λέξη, καταρχήν και ο ποιο αφελής αν καθίσει να σκεφτεί γιατί να πρέπει να αντικατασταθεί η λέξη απελευθέρωση, θα καταλάβει πως υπάρχει κάποια λογική πίσω από αυτή την κίνηση. Τι εννοούσε η πλευρά μας με την λέξη απελευθέρωση; Φυσικά τα αυτονόητα. Δηλαδή κατάργηση των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής , το γνωστό ( μέχρι πρότινος ) τετράπτυχο, πρόσφυγες, έποικοι, αγνοούμενοι και περιουσίες. Αποχώρηση δηλαδή των εποίκων,επιστροφή όλων των προσφύγων, όλων των ελληνικών περιουσιών και διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων. Μαζί βέβαια με την κατάργηση όλων των υπολοίπων συνεπειών του εγκλήματος του 1974. Ε λοιπόν αυτή η λέξη καταργήθηκε για αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί δυστυχώς κανένα από τα πιο πάνω δεν πρόκειται να επιλυθεί. Άρα η λέξη λύση ( κατά τον κύριο Χριστόφια ) δεν αποσκοπεί στην απελευθέρωση της Κύπρου αλλά στην επανένωση. Μια λέξη που εμείς θεωρούμε επικίνδυνη.

Ο κύριος Χριστόφιας έχει ήδη δεχτεί μια λύση δύο ξεχωριστών κρατίδιων. Είναι προφανές ότι από αυτό καταργείται το δικαίωμα επιστροφής όλων των ελληνικών περιουσιών. Προχωρώντας, βλέπουμε ότι η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχτεί πολύ απλά και χωρίς καμία πίεση την παραμονή 50 000 εποίκων. Όσο αφορά την επιστροφή όλων των προσφύγων, αυτό συμπεραίνεται από τα πιο πάνω πως δεν μπορεί να αποτελέσει πλέον στόχο της σημερινής κυβέρνησης. Αφού εκτός του γεγονότος πως ο κύριος Χριστόφιας δέχτηκε την παραμονή των εποίκων (οι οποίοι είναι προφανές που κατοικούν από το 74 μέχρι και σήμερα), δέχτηκε επίσης τα συνιστώντα κρατίδια τα οποία είναι προφανές ότι στερούν το δικαίωμα στους πρόσφυγες να επιστρέψουν, αφού έτσι θα έχουμε αλλοιώσει το χαρακτήρα του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου.

Για το θέμα των αγνοουμένων δεν έγινε ακόμα καμία κουβέντα. Από αυτό συμπεραίνουμε πως δεν είναι μέσα στην ατζέντα των συνομιλιών, γιατί ίσως θα χαλάσει το «καλό κλίμα» το οποίο υπάρχει μεταξύ των μελλοντικών εκ περιτροπής προέδρων.

Επανένωση, αφού ο κύριος Χριστόφιας αποφάσισε πως πλέον δεν διεκδικούμε τα πιο πάνω, έπρεπε να εφεύρει ένα καινούριο όρο. Με αυτή τη λογική κατέληξε στην πιο πάνω λέξη (επανένωση). Μια λέξη η οποία με τη λογική του απλού ανθρώπου μπορεί να καταλήξει στο πιο κάτω συμπέρασμα ως προς το τι σκέφτεται ο κύριος Χριστόφιας. Έχουμε δύο κράτη, τμήματα, κρατίδια, κοινότητες ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το που κάποτε ήταν ενωμένες και τώρα τις ξαναενώνουμε. Δεν υπάρχει δηλαδή καμία άλλη εκκρεμότητα μεταξύ τους. Δεν είναι κατεχόμενο το βόρειο τμήμα της Κύπρου παράνομα. Είναι ένα μη ενωμένο κομμάτι με το υπόλοιπο τμήμα το οποίο με τη λύση θα επανενωθεί. Δεν αναφέρεται όμως πουθενά αν θα επανενταχθεί. Αυτή είναι η ουσία και ο ρόλος της επικίνδυνης αυτής λέξης. Αν θα επανενταχθεί, σημαίνει πως θα συνεχίσει να λειτουργεί η Κυπριακή Δημοκρατία και πλέον θα ισχύει η κυριαρχία της σε όλη την Κύπρο και στο κατεχόμενο πλέον τμήμα, έτσι αυτόματα θα καταργείται το ψευδοκράτος. Όμως επειδή ο σκοπός δεν είναι αυτός αλλά η παρθενογένεση ενός νέου ομόσπονδου κράτους το οποίο θα έχει ως θυγατρικές τη νόμιμη μέχρι στιγμής Κυπριακή Δημοκρατία και το παράνομο μέχρι στιγμής ψευδοκράτος. Γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται η λέξη επανένωση.

Δεν είναι τυχαίο επίσης το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια αλλάξαμε και τα αξιώματα του κράτους. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν είναι πλέον πρόεδρος αλλά Ελληνοκύπριος ηγέτης (βάζοντάς μας έτσι στη λογική πως αυτός που θα εκλέγουμε θα είναι ο ηγέτης της μισής Κύπρου, της Νότιας Κύπρου ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το). Επίσης ο μέχρι πρότινος κατοχικός ηγέτης νομιμοποιείται παίρνοντας τον τίτλο του Τουρκοκύπριου ηγέτη (που θα διοικεί και εκατόν χιλιάδες εποίκους). Τώρα μπορεί κάποιος να θέσει το εξής ερώτημα...τελικά ποιος είναι ο κατοχικός και ποιος ο νόμιμος ηγέτης αυτού του τόπου; Γι’ αυτό το λόγο ήρθε και η αποδοχή της εκ περιτροπής προεδρίας να λύσει και αυτό το πρόβλημα.

Κύπρος 2030 σε μια έκθεση παιδιού στο δημοτικό σχολείο: «Ο παππούς μου, μου είπε πως έχει γεννηθεί σε μια πόλη που λέγεται Κερύνεια. Είχε ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα και μια μεγάλη σημαία γαλάζιο με άσπρο στην αυλή, πάνω σε ένα μεγάλο ιστό. Όταν ερχόταν το καλοκαίρι, έρχονταν τα αδέλφια του από μια κοντινή περιοχή που ονομαζόταν Καρπασία και έκαναν μαζί διακοπές απολαμβάνοντας τις όμορφες παραλίες της Κερύνειας. Εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω που είναι αυτή η Κερύνεια αφού ρωτάω συνέχεια το δάσκαλο μου που βρίσκεται η Κερύνεια και αυτός μου απαντάει, GIRNE Μαρία μου GIRNE.

Η ιστορία όμως δεν γράφτηκε ακόμα, είναι στα χέρια μας να την ανατρέψουμε...

Με το ΔΡΑΣΙΣ – Κ.Ε.Σ αγώνας στην πράξη

42 χρόνια συνέπειας, λόγων και πράξεων