Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ευαγόρας Παλληκαρίδης


Ο ήρωας της ΕΟΚΑ Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1938 στο χωριό Τσάδα της επαρχίας Πάφου. Υπήρξε άριστος μαθητής στο σχολείο και από πολύ μικρός έδειχνε τις εθνικές του ανησυχίες.

Πρώτο μεγάλο δείγμα της ανδρείας του υπήρξε ήταν στα 15 χρόνια όταν επ' ευκαιρίας της στέψης της Βασίλισσας στην Βρετανία συμμετείχε στις διαδηλώσεις που έγιναν και υπέστειλε την βρετανική από το Γυμνάσιο στην Πάφο.

Στην συνέχεια υπήρξε από τους πρωτοστάτες των διαδηλώσεων εναντίον της δίκης των 13 κρατουμένων σχετικά με την μεταφορά όπλων στις 25 Ιανουαρίου με το πλοιάριο "Αγ. Γεώργιος".

Τον Απρίλιο του 1955 εντάχθηκε στην δύναμη της ΕΟΚΑ και έλαβε μέρος σε αρκετές επιχειρήσεις της.Στις 17 Νοεμβρίου 1955 συνελήφθηκε για την προσπάθεια του να προστατεύσει συμμαθητή του που είχαν δεμένο και κτυπούσαν δύο Αγγλοι στρατιώτες. Κατηγορήθηκε και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση μέχρι την δίκη που θα γινόταν στις 6 Δεκεμβρίου.

Μια μέρα πριν την προγραμματισμένη δίκη του ο Ευαγόρας έφυγε αντάρτης για τα βουνά αφήνοντας μήνυμα στος συμμαθητές του. Το γράμμα του έγραφε:

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.

Θ' αφήσω αδέρφια, συγγενείς,
τη ΜΑΝΑ, τον ΠΑΤΕΡΑ,
μεσ' στα λαγκάδια πέρα,
και τις βουνοπλαγιές.

Ψαχνοντας για τη λευτεριά,
θα 'χω παρέα ΜΟΝΗ,
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές.

Τώρα κι' άν είναι χειμωνιά,
θαρθεί το καλοκαίρι,
τη Λευτεριά να φέρει,
σε πόλεις και χωριά.

Μα δεν μπορώ να καρτερώ.

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
Να βρώ τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά.

Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,
θα μπω σ' ένα παλάτι,
το ξέρω - θαν' απάτη,
δε θάναι αληθινό.

Μεσ' στο παλάτι θα γυρνώ
ώσπου να βρω τον θρόνο
βασίλισσα μια μόνο
θα κάθεται σ' αυτόν.

Κόρη πανώρια, θα της πω,
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου,
Μονάχ' αυτό ζητώ.


Συνελήφθηκε ξανά τον Δεκέμβριο του 1956 και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους "πολιτισμένους" Βρετανούς αποικιοκράτες. Εκτελέστηκε δι' απαγχονισμού τα μεσάνυκτα της 13ης Φεβρουαρίου στον χώρο που βρίσκονται σήμερα τα φυλακισμένα μνήματα.

Η θυσία του τον άφησε αθάνατο στην μνήμη του κάθε Έλληνα της Κύπρου και έγραψε το όνομα του με τα πιο χρυσά γράμματα στο Πάνθεον της πλούσιας Ελληνικής ιστορίας.

Δυστυχώς όμως ο Έλληνας της Κύπρου σήμερα βλέπει να μην υπάρχουν "Ευαγόρες" που να πολεμάνε με όλη τους την ψυχή για την ελληνικότητα του τόπου. Βλέπει δοσίλογους να πηγαίνουν να αφήνουν μεγάλα χρηματικά ποσά στις ψαροταβέρνες και τα καζίνο του Αττίλα.
Ανησυχία προκαλεί και το γεγονός ότι η πολιτική μας ηγεσία δεν κατανοεί καθόλου ότι ο Ευαγόρας δεν πολέμησε ούτε για ομοσπονδία αλλά ούτε και για εκ περιτροπής προεδρία. Ο Ευαγόρας πολέμησε για την Ελλάδα και για την Ένωση. Και αυτό δεν θα το διαγράψει καμμιά ιστορία που θα προσπαθήσετε να φτιάξετε.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!