Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Oξεία καταγγελία του Συλλόγου Βετεράνων Κύπρου: Ανθελληνικό το περιεχόμενο βιβλίου Γιαννιώτη συγγραφέα!


Σάλος για το μυθιστόρημα «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» του Βασίλη Γκουρογιάννη για την τουρκική εισβολή του 1974.

Σάλος έχει προκληθεί στην Ελλάδα και στην Κύπρο από το βιβλίο - μυθιστόρημα «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» του Γιαννιώτη (από την Γρανίτσα του Δήμου Μολοσσών) Βασίλη Γκουρογιάννη, που αναφέρεται στον πόλεμο της Κύπρου το 1974.

Σύμφωνα με οξεία καταγγελία του Συλλόγου Βετεράνων Κύπρου «τόσο οι διάλογοι μεταξύ των Ελλήνων Βετεράνων, όσο και οι αφηγήσεις τους, έχουν κύριο χαρακτηριστικό τους την χυδαιότητα και την βωμολοχία, σε τόσο μεγάλο βαθμό και έκταση, ώστε να πείθεται ο αναγνώστης...

ότι το επίπεδο τους είναι όχι μόνο εξαιρετικά χαμηλό αλλά και ελεεινό. Αναφερόμενοι στους πεσόντες συμπολεμιστές τους, λένε περιφρονητικά για τα ιερά λείψανα τους: «...τα κοψίδια των καταδρομέων...», ενώ σε άλλες σελίδες η καθαρή βλασφημία χρωματίζει ...δυναμικά! τις εκφράσεις τους».
Μέσα από διάφορες συζητήσεις και αφηγήσεις μελών του Συλλόγου και του Προέδρου (πριν από την κωμική αυτοκτονία του), μαθαίνουμε ότι ο Ελληνικός Στρατός που βρέθηκε στην Κύπρο το 1974, «ήταν ντουμάνι στην πρέζα, στα χάπια και στα ναρκωτικά. Βίαζαν Τουρκάλες και σκότωναν αμάχους Τουρκοκύπριους. Και ενώ ήταν δειλοί και φοβισμένοι στον πόλεμο, συγχρόνως ήταν και εγκληματίες πολέμου και πολλά άλλα, ικανά για να εξισώσουν τον θύτη με το θύμα»!
Από το βιβλίο πληροφορούμαστε ότι ... ο Ελληνικός Στρατός έκανε εθνοκαθαρση στη Μακεδονία και την κατέκτησε(!), ότι ...πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στην Μικρασιατική καταστροφή και να πάψουμε να την λέμε μέγιστη Εθνική συμφορά(!), ότι ...ο Διονύσιος Σολωμός ήταν τελικού σταδίου αλκοολικός, φιλάργυρος, φιλόδικος, εβραίος και εγωμανής και πολλά άλλα ...τροφοδοτικά της εθνικής μας υπερηφάνειας!
Στην καταγγελία εκφράζεται η πεποίθηση «ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που θα δούμε το εν λόγω ανθελληνικό βιβλίο, που παραχαράσσει φρικτά κάθε αλήθεια, να γεμίζει τις βιβλιοθήκες των σχολείων, με σκοπό να αποτελέσει για τις επόμενες γενιές των παιδιών μας, δια της μεθόδου των λογοτεχνικών αναλύσεων, την κύρια, αν όχι αποκλειστική, πηγή ιστορικών πληροφοριών για τον πόλεμο στην Κύπρο το 1974 και για όσους συμμετείχαν σ' αυτόν».

Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Τα μέλη του Συλλόγου (οι βετεράνοι πολεμιστές) ταξιδεύουν στην Κύπρο, όπου στην Τουρκοκρατούμενη Κυρήνεια συναντούν (χωρίς να το ξέρουν προηγουμένως οι ίδιοι, εκτός από το διοικητικό συμβούλιο) Τούρκους βετεράνους πολεμιστές της Κύπρου του 1974!
Αυτούς, τους Τούρκους, δεν τους ονομάζει εισβολείς, κατακτητές, φονιάδες αμάχων, βιαστές, πολεμοχαρείς και άρπαγες, όπως τους Έλληνες. Στο ταξίδι τους αυτό, που το οργάνωσαν τα διοικητικά συμβούλια των Συλλόγων τους συνοδεύονται από καθηγητές Παν/μίου της Ιστορίας.
Οι καθηγητές παρακολουθούν αυτή την ...απρόοπτη συνάντηση των "πρώην" εχθρών, καταγράφουν τις συνομιλίες τους που γίνονται σε Αγγλικά, Ελληνικά και Τούρκικα και έτσι προκύπτει, κατά τον συγγραφέα, η ...πραγματική αλήθεια(!) για το τι συνέβη στην Κύπρο το 1974, την οποία πλέον αποτυπώνουν ως την πραγματική και αδιαμφισβήτητη Ιστορία.

Το διαβάσαμε στο εξαιρετικό ιστολόγιο Epirus-Ellas.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου


Σήμερα ο Ελληνισμός γιορτάζει μια μεγάλη μέρα της τεράστιας ιστορίας του. Μιας μέρας που έκανε για άλλη μια φορά όλους τους Έλληνες περήφανους σαν λαό. Και σε αυτή την χρυσή σελίδα της ιστορίας μας οι Κύπριοι έδωσαν μαζικά το παρόν τους δίνοντας το αίμα τους για να βοηθήσουν την Μητέρα Πατρίδα.

Την 28η Οκτωβρίου 1940 στις 3 τα ξημερώματα, ο Πρέσβης της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι, έδωσε τελεσίγραφο στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά, με το οποίο του ζητούσε η Ελλάδα να αφήσει τα στρατεύματα της Ιταλίας να περάσουν ανενόχλητα και να τους παραχωρηθούν κάποια στρατηγικά σημεία της χώρας. Το τελεσίγραφο αυτό υπήρξε συνέχεια του βομβαρδισμού του αντιτορπιλικού Έλλη που έγινε στις 15 Αυγούστου 1940 κατά τους εορτασμούς στην Τήνο.

Παρά το γεγονός ότι το καθεστώς Μεταξά εκλέγηκε πραξικοπηματικά και είχε κάποιους ιδεολογικούς δεσμούς με το καθεστώς του Μουσολίνι στην Ιταλία, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας αναλογιζόμενος το αίσθημα και την επιθυμια των Ελλήνων απέρριψε την πρόταση των Ιταλών με την φράση "Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο". Παράλληλα ο Ιωάννης Μεταξάς με διάγγελμα του μέσω ραδιοφώνου κάλεσε τον λαό να αντισταθεί για να διατηρηθεί η ακεραιότητα και η ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το διάγγελμα αυτό έκλεισε με τον παρακάτω τρόπο:
"Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας της οποίας μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλο το Έθνος θα εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά μας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών."
Και οι Έλληνες του 1940 έδειξαν ότι ήταν αντάξιοι των προγόνων τους. Αντιστάθηκαν για να υπερασπιστούν τα ιερά χώματα της Ελλάδας και τους δικούς τους ανθρώπους. Πολέμησαν ηρωϊκά αναγκάζοντας εχθρούς και συμμάχους να θαυμάζουν τον ηρωϊσμό του Έλληνα στρατιώτη. Κατά τον πόλεμο με την πάνοπλη Ιταλία όχι μόνο αντιστάθηκε αλλά κατάφερε να απελευθερώσει και τα σκλαβωμένα ελληνικά χωριά της Βορείου Ηπείρου. Τελίκα μετά από πολύμηνες μάχες ο στρατός μας υπέκυψε όταν δέχθηκε επίθεση και από την δεύτερη στρατιωτική υπερδύναμη την Γερμανία που εισέβαλε από τα βόρεια της Μακεδονίας.


ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ
ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ