Εορτασμός της Εθνικής Επετείου, εξελίχθηκε σε παρέλαση υποψηφίων Ανανικού κόμματος

Θλίβομαι πραγματικά για την θλιβερή κατάληξη που είχε η ετήσια συνεστίαση των Ασσιωτών, που έγινε σε κέντρο δεξιώσεων στην Δρομολαξιά με την ευκαιρία της Εθνικής Επετείου της 25^ης Μαρτίου του 1821. Στην ίδια εκδήλωση, οι διοργανωτές αποφάσισαν να βραβεύσουν τους ποδοσφαιριστές και συντελεστές της φετινής επιτυχίας του Εθνικού. Ως εδώ καλά και ήμουν έτοιμος να χειροκροτήσω. Όταν όμως είδα ότι οι βραβεύσεις εξελίχθηκαν σε παρέλαση των υποψηφίων του Δημοκρατικού Συναγερμού (για να παραδώσουν δήθεν, τα τιμητικά διπλώματα σε είκοσι περίπου ποδοσφαιριστές, χρειάστηκαν καμιά δεκαριά υποψήφιοι), τότε φύλαξα την διάθεση μου για χειροκρότημα του Εθνικού Άσσιας (για το γήπεδο).

Παρακολουθούσα άναυδος, μη μπορώντας να αντιδράσω για να εμποδίσω αυτόν τον εξευτελισμό της επετείου της 25^ης Μαρτίου ( ταυτόχρονα και του επιτεύγματος της ομάδας του Εθνικού). Στο τέλος υπερίσχυσε (δυστυχώς) η "λογική", που με έκανε να προτιμήσω την διατήρηση της ψυχικής ηρεμίας της οικογένειας και των συγγενικών μου προσώπων. Εκ των υστέρων όμως… σκέφτομαι ότι δεν έπρεπε να μείνω απαθής. Τους άξιζε να πάρω το μικρόφωνο και τα πω, ακριβώς όπως τα συνέταξα εν βρασμώ ψυχής: «Αγαπητοί χωριανοί, συγνώμη για την παρέμβαση, είναι όμως επιβεβλημένη. Γιατί δεν μπορώ να μείνω απαθής και θεατής σε αυτό το θέατρο του παραλόγου. Αρνούμαι να δεχθώ αδιαμαρτύρητα τον εξευτελισμό. Αρνούμαι να σιωπήσω όταν η Επέτειος της 25^ης Μαρτίου, η Επέτειος της Εθνικής Παλιγγενεσίας έχει μετατραπεί σε εκδήλωση προβολής υποψηφίων βουλευτών, του κόμματος του πιο φανατικού υποστηρικτή του γνωστού σας σχεδίου Ανάν. Του κόμματος του αμετανόητου Νίκου Αναστασιάδη και των φανατικών υποστηρικτών του. Αρνούμαι να δεχθώ να χειροκροτήσω τους υποψηφίους βουλευτές του συγκεκριμένου κόμματος που εργάζεται μεθοδικά για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα σημαίνει Τούρκο Πρόεδρο, εκ περιτροπής Προεδρία, παραμονή Τούρκων εποίκων κ.α. Αρνούμαι να ανεχθώ τους δήθεν εθνικόφρονες που παριστάνουν τους εθνικόφρονες σε εορτασμό της Εθνικής επετείου, την στιγμή που το κόμμα τους επιμένει να επιδιώκει την συγκεκριμένη "τουρκοφόρα λύση". Αρνούμαι να σιωπήσω και αποδεχθώ την καπηλεία του αγώνα των αγωνιστών του 1821 από ψηφοθήρες των δεξιώσεων και των γάμων, οι οποίοι βοηθούν ενσυνείδητα με την παρουσία τους στο ψηφοδέλτιο, την συσπείρωση του ενδοτικού ΔΗ.ΣΥ. που επιμένει να επιδιώκει την "λύτρωση" μέσω της… "επανένωσης" με…" Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.". Πώς μπορείτε να τους ανέχεστε;»

Αυτά σκέφτηκα να πω στην συνεστίαση. Όμως δεν τόλμησα και ντρέπομαι γι’ αυτό. Δεν μπόρεσα να κάνω την υπέρβαση για να προστατεύσω την μνήμη των νεκρών του 1821, για να αντιδράσω δηλαδή στην ατίμωση της, από την παράσταση που στήθηκε για κάνουν κάποιοι προεκλογική εκστρατεία.. Μιαν απόσταση δέκα μέτρων δεν κατάφερα να διασχίσω, ένα μικρόφωνο δεν μπόρεσα να αρπάξω… Ενώ οι ήρωες που τιμούμε στις Εθνικές Επετείους έκαναν την υπέρβαση, αψηφώντας κι αυτόν ακόμα τον θάνατο, εγώ φοβήθηκα τις λοξές ματιές των συγγενών μου. Ίσως την επόμενη φορά… Το μόνο που μπορώ να προσφέρω τώρα, είναι αυτά τα λόγια που γράφω σε αυτό το άρθρο (κατόπιν εορτής όμως). Αρκούμαι με αυτή την έστω και ανεπιτυχή προσπάθεια για περίσωση μέρους της αξιοπρέπειας μου. Τουλάχιστον…, να ξέρουν όσοι διαβάζουν αυτές τις γραμμές ότι δεν χειροκροτούσαν όλοι τους υποψηφίους και το δήθεν κόμμα της "εθνικοφροσύνης".

Χαίρομαι πάντως γιατί υπάρχουν αντιδράσεις πλέον, για την καπηλεία των Εθνικών Αγώνων από τον ΔΗ.ΣΥ. προς άγραν ψήφων και επίτευξη κομματικής συσπείρωσης. Η ανακοίνωση του Παγκύπριου Συνδέσμου Φιλάθλων του Α.Π.Ο.Ε.Λ. με την ανακήρυξη του φιλοΑνανικού Νίκου Αναστασιάδη ως ανεπιθύμητου προσώπου (γιατί προσπαθεί να κάνει τα ίδια και στο σωματείο του Α.Π.Ο.Ε.Λ. ενόψει της επετείου της 1^ης Απριλίου) είναι μια θετική εξέλιξη. Διευκρινίζω τέλος, ότι με το παρόν άρθρο διαμαρτυρίας, πρόθεση μου δεν είναι να μειώσω την μεγάλη επιτυχία της ομάδος του χωριού μου, η οποία κέρδισε πανάξια τον τίτλο, πράγμα που μου έδωσε μεγάλη χαρά.

Πανίκος Ελευθερίου

Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Με το πιο πάνω σύνθημα, 190 χρόνια πριν, μια χούφτα αδούλωτων Ελλήνων, ύψωσε την σημαία της επανάστασης, για τη λύτρωση του Ελληνικού Έθνους. Μετά από τέσσερις αιώνες τουρκικής σκλαβιάς, έφθασε η ώρα για την εθνική αποκατάσταση. Στις 25 Μαρτίου του 1821 στην Mονή της Μεγίστης Λαύρας στα Καλάβρυτα, ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, ευλόγησε και ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης. Αυτή ήταν και η επίσημη έναρξη της Ελληνικής επανάστασης που οδήγησε μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες, στην ελευθέρωση και τη αναγνώριση του Ελληνικού κράτους το 1830.

Μια γενιά ωραίων Ελλήνων, του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, του Ανδρούτσου και του Νικηταρά, έγραψε με ολόχρυσα γράμματα ένα τεράστιο ιστορικό έπος, αφού δεν υπολόγισαν την αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου, αλλά πολέμησαν με την Eλληνική τους ψυχή και νίκησαν μια ανίκητη μέχρι τότε αυτοκρατορία. Αμέτρητες είναι οι θυσίες και οι σφαγές Ελλήνων στο βωμό της Λευτεριάς. Ποτάμια αίμα χύθηκαν για να υπάρχουμε σήμερα εμείς και να ζούμε στην πρωτεύουσα του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας, κάτω από την περήφανη Γαλανόλευκη σημαία, που σήμερα με καμάρι στολίζει τις γειτονιές της Αθήνας και ολόκληρης της Ελλάδος.

Ζήτω η 25η Μαρτίου

Ζήτω η Ελληνική Επανάσταση

Ζήτω το Έθνος

Πηγή: ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.

Η "δράση" του ΑΚΕΛ ενάντια στο ΝΑΤΟ!

Την προηγούμενη περίοδο στην κυπριακή πολιτική επικαιρότητα επικρατούσε το θέμα για την υποβολή ή όχι αίτησης για ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη από την Κυπριακή Δημοκρατία. Στην σχετική συνεδρία που έγινε από την Βουλή των Αντιπροσώπων, η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών ψήφισε υπέρ της ένταξης. Οι βουλευτές του ΑΚΕΛ και ο Περδίκης των Οικολόγων ήταν οι μόνοι που δεν υπερψήφισαν την πρόταση αυτή.

Τελικά η υπερψήφιση αυτή σταμάτησε στο δικαίωμα της αρνησικυρίας που έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σημειώνουμε ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας για πρώτη φορά από το 1963 προβαίνει στην χρήση του δικαιώματος αυτού. Σύμφωνα με το ΑΚΕΛ, η ένταξη στον Συνεταιρισμό για την ειρήνη ισοδυναμεί με ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Αυτό όμως απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα καθώς στον συνεταιρισμό ανήκουν η Ρωσία αλλά και άλλες αυστηρώς ουδέτερες χώρες όπως η Ελβετία και η Μάλτα!

Παρά τα αντινατοϊκά παραληρήματα των στελεχών του ΑΚΕΛ, η πολιτική του κυβερνώντος κόμματος μόνο ως αντιδυτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό βλέποντας κανείς ότι ένα από τα πρώτα πράγματα της θητείας του Προέδρου Χριστόφια ήταν το μνημόνιο συναντίληψης με τον Βρετανό Πρωθυπουργό! Η συναντίληψη βέβαια προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα με τον αποκλειστικό και πρωτοσέλιδο άρθρο του Βρετανού Πρωθυπουργού στο εκφραστικό όργανο του ΑΚΕΛ "Χαραυγή" τον Νοέμβριο του 2009!

Παράλληλα, αντί η αντι-ιμπεριαλιστική πολιτική του ΑΚΕΛ να στραφεί ενάντια στις βρετανικές βάσεις που βρίσκονται στην Κύπρο, βρίσκεται σε ακριβώς αντίθετο ρεύμα! Η δέσμευση του Προέδρου Χριστόφια με δημόσιες δηλώσεις ότι το θέμα των βάσεων πρέπει να συζητηθεί από την μεθεπόμενη γενιά και όχι άμεσα, το δείχνει ξεκάθαρα. Για τον Δημήτρη Χριστόφια προφανώς δεν έχει καμιά σημασία ότι οι Βρετανοί χρωστάνε στην Κυπριακή Δημοκρατία πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ, για τις υποχρεώσεις τους τα τελευταία 45 χρόνια! Λεφτά που προφανώς δεν σκοπεύουν να μας τα δώσουν ποτέ! (Για παλαιότερη μου ανάρτηση για το ΑΚΕΛ σε σχέση με τις βάσεις μπορείτε να ανατρέξετε εδώ)

Ακόμη και αν πιστώσουμε τους κυβερνώντες του τόπου ότι δέχονται την κατοχή των εδαφών μας από τους Βρετανούς από αφέλεια, το γεγονός ότι οι βάσεις χρησιμοποιούνται για τον βομβαρδισμό-σφαγή ενάντια της Λιβύης, φανερώνει ότι οι βάσεις χρησιμοποιούνται καθαρά για τον ρόλο τους στον επιχειρησιακό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ! Από την Κυβέρνηση όμως συνεχίζει να επικρατεί σιγή ιχθύος! Ακόμη μια δυναμική αντίδραση ενάντια στην Βορειοατλαντική Συμμαχία από το ΑΚΕΛ καταγράφεται!

ΥΓ. Εκτός από το ΑΚΕΛ, η πλειοψηφία και των υπολοίπων κομμάτων είναι αγγλόφιλα... Σύντομα θα γίνει ανάρτηση και για τις σχέσεις και άλλων κομμάτων με τους Βρετανούς αποικιοκράτες στις μέρες μας!

ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ το οποίο μπορείτε να προμηθευθείτε από τα κατά τόπους βιβλιοπωλεία της Κύπρου, αλλά και απευθείας από τους εκδότες του βιβλίου στο τηλέφωνο (Κύπρου) 7000 1954 ή μέσω της η- διεύθυνσης info@adrastia.com.cy

Η έρευνα της κυρίας Αργυρού εκτός των άλλων, κάνει αναφορά στα ακόλουθα σημεία:

« Στόχος της εισβολής ήταν η δημιουργία μιας ομοσπονδίας στην Κύπρο. Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, όμως η δημιουργία της ομοσπονδίας στο τραπέζι ακόμα δεν έγινε κατορθωτή. Ο στόχος αυτός παραμένει απραγματοποίητος»

(δήλωση του Στρατηγού Κενάν Εβρέν και πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας σε τουρκική καθημερινή εφημερίδα, «Σημερινή» 12 Φεβρουαρίου 1990).

1956 - Η Μυστική συμφωνία μεταξύ Τούρκων και Βρετανών 16 Δεκεμβρίου 1956, τι περιελάμβανε – μια πλήρης υποταγή του Λονδίνου στους Σουλτάνους της Άγκυρας

1957 - Η τουρκική πεποίθηση από το 1957 ότι με τη βοήθεια των Ελληνοκυπρίων θα κατόρθωνε την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία

1958 - Το Φόρειν ΄Οφις επιβεβαιώνει στους Αμερικανούς ότι δεν μπορεί να αλλάξει στάση – είχε δώσει υποσχέσεις στην Τουρκία τις οποίες δεν μπορούσε να πάρει πίσω

1964 – τουρκικό πραξικόπημα στην Κύπρο – Οι Τουρκοκύπριοι απαιτούν δύο κράτη με το 37% της Κύπρου – βρετανικοί παράλληλοι σχεδιασμοί

1964 – Η πραγματική αλήθεια για την «νατοική» ανάμειξη στην Κύπρο, το «σχέδιο Άτσεσον» και η σοβιετική υποστήριξη των τουρκικών θέσεων για ομοσπονδία

1965 – Ο Τούρκος πρωθυπουργός ζητεί ενυπογράφως βοήθεια από την Βρετανία και Αμερική να κατορθώσει την Ομοσπονδία στην Κύπρο

1965 – Φόρειν ΄Οφις: «Ομοσπονδιακή λύση δηλαδή κυριολεκτικά διχοτόμηση»

1966 – Οι Τουρκοκύπριοι κυκλοφορούν ξεχωριστά «κρατικά λαχεία»

1967 – Τουρκική απαίτηση η αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας – Ο Αρχιεπ. Μακάριος υποστηρίζει την αποχώρηση αλλά δεν το λέγει δημόσια

Δεκέμβριος 1967 – Πρώτη βρετανική προτεραιότητα η αποχώρηση όλων των Ελλήνων Αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά

1972 – Ρωσικές υποσχέσεις προς Μακάριο ότι θα σταματούσαν τους Τούρκους σε περίπτωση εισβολής

Ιούλιος 1974 – Η πρόσκληση Λαγάκου προς Μακάριο την οποίαν απέρριψε

Ιούλιος 1974 – Υπόμνημα κυπρ. Κυβέρνησης προς Φόρειν ΄Οφις « Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία»

Ιούλιος 1974 – Διαφωνίες Κάλλαχαν/Κίσσιγκερ για τον χειρισμό του Κυπριακού

17 Ιουλίου 1974 – Συνάντηση Μακαρίου/Γουίλσον και Ετσεβιτ/Γουίλσον

18 Ιουλίου 1974 – Τζόσεφ Σίσκο συναντά Ετσεβίτ στο Λονδίνο οι απαιτήσεις των Τούρκων

18-20 Ιουλίου 1974 – Διαφωνίες μεταξύ Αμερικανών και Βρετανών – Οι Βρετανοί οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού

19 Ιουλίου 1974 – Ολόκληρη η ομιλία Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη

20 Ιουλίου 1974 – Πώς Βρετανοί και Αμερικανοί συγκράτησαν την ελληνική κυβέρνηση από το να βοηθήσει την Κύπρο

1974 – Πώς τροχιοδρομήθηκε και από ποίους η τουρκική διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία μετά τις δύο εισβολές

Τι απαιτούσαν οι Τούρκοι στην Γενεύη, τι πρότειναν και προωθούσαν οι Βρετανοί πριν τις δύο εισβολές

Μια ιστορικά αποκαλυπτική συνάντηση Βρετανών και Αμερικανών στο Στέιτ Ντεπάρτμεντ 27 Αυγούστου 1974

Οι θέσεις Αρχιεπισκόπου Μακαρίου εναντίον της διζωνικής

Συνεργασία Γλ. Κληρίδη/ΑΚΕΛ/Βρετανών για να επιβάλουν στον Μακάριο την διζωνική

1975 - Ο Κληρίδης ζητεί άσυλο από τους Βρετανούς

Η σταθμισμένη ψήφος και πως την δέχθηκε ο Δ. Χριστόφιας

Ευαγόρας Παλληκαρίδης- Ο ήρωας μαθητής

Εψές πουρνό μεσάνυχτα στης φυλακής τη μάντρα

μες στης κρεμάλας τη θελιά σπαρτάραγε ο Βαγόρας.

Σπαρτάρησε, ξεψύχησε, δεν τ’ άκουσε κανένας.

Η μάνα του ήταν μακριά, ο κύρης του δεμένος,

οι νιοι συμμαθητάδες του μαύρο όνειρο δεν είδαν,

η νια που τον ορμήνευε δεν άκ’σε νυχτοπούλι.

Εψές πουρνό μεσάνυχτα θάψαν τον Ευαγόρα.

Σήμερα Σάββατο ταχιά όλη η ζωή σαν πρώτα.

Ετούτος πάει στο μαγαζί, εκείνος πάει στον κάμπο,

ψηλώνει ο χτίστης εκκλησιά, πανί απλώνει ο ναύτης,

και στο σκολειόν ο μαθητής συλλογισμένος πάει.

Χτυπά κουδούνι, μπαίνουνε στην τάξη του ο καθένας.

Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,

μπαίνει κι η πέμπτη αμίλητη, η τάξη του Ευαγόρα.

- Παρόντες όλοι;

- Κύριε, ο Ευαγόρας λείπει.

- Παρόντες, λέει ο δάσκαλος · και με φωνή που τρέμει:

- Σήκω, Ευαγόρα, να μας πεις ελληνική ιστορία.

Ο δίπλα, ο πίσω, ο μπροστά, βουβοί και δακρυσμένοι, αναρωτιούνται στην αρχή,

ώσπου η σιωπή τους κάμνει να πέσουν μ’ αναφιλητά ετούτοι κι όλη η τάξη.

- Παλληκαρίδη, άριστα, Βαγόρα, πάντα πρώτος,

στους πρώτους πρώτος,

άγγελε πατρίδας δοξασμένης,

συ, που μέχρι χθες της μάνας σου ελπίδα κι αποκούμπι

και του σχολειού μας σήμερα Δευτέρα Παρουσία.

Τα ‘πε κι απλώθηκε σιωπή πα ‘στα κλαμένα νιάτα,

που μπρούμυτα γεμίζανε της τάξης τα θρανία,

έξω απ’ εκείνο τ’ αδειανό, παντοτινά γεμάτο.

Φώτης Βαρέλης

Γρηγόρης Αυξεντίου- Ο Σταυραετός του Μαχαιρά

Στις 22 Φεβρουαρίου 1928, γεννήθηκε ο Γρηγόρης Αυξεντίου στο χωριό Λύση, της επαρχίας Αμμοχώστου. Ο Γρηγόρης από τα παιδικά του χρόνια γαλουχήθηκε με εθνικά ιδανικά, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η απόφαση του να φοιτήσει στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού μετά την αποφοίτηση του από το Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου. Κατά την θητεία του υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, φέροντας τον βαθμό του Έφεδρου Ανθυπολοχαγού Πεζικού.

Στην συνέχεια επέστρεψε στην Κύπρο. Τον Ιανουάριο του 1955, ο Αρχηγός της ΕΟΚΑ Γεώργιος Γρίβας Διγενής εντάσσει στην οργάνωση τον Γρηγόρη. Αντί του καθιερωμένου όρκου, ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής δέχτηκε τον λόγο της στρατιωτικής τιμής του Αυξεντίου. Ο Διγενής γνωρίζοντας την στρατιωτική εκπαίδευση του Γρηγόρη, τον όρισε τομεάρχη της περιοχής Αμμοχώστου! Αργότερα τέθηκε επικεφαλείς και σε άλλους τομείς του αγώνα. Ο Γρηγόρης ήταν καταζητούμενος από την πρώτη μέρα του αγώνα (1η Απριλίου 1955)!

Στις 11 Δεκεμβρίου 1955, η εξυπνάδα και η ανδρεία του Ζήδρου γλυτώνει τον Αρχηγό του αγώνα από τα χέρια των αποικιοκρατών. Εκμεταλλευόμενος την πυκνή ομίχλη στην περιοχή ο Αυξεντίου οδήγησε δύο διαφορετικές ομάδες Βρετανών στρατιωτών σε αλληλοεξόντωση!

Στις 3 Μαρτίου 1957, μετά από πολύωρη μάχη οι άνανδροι Βρετανοί αποικιοκράτες αφού έριξαν βενζίνη γύρω από το κρυσφήγετο, στη συνέχεια το πυρπόλησαν. Ο Γρηγόρης σαν γνήσιος Έλληνας παρέμεινε στο κρησφύγετο, χαρίζοντας την ζωή του στο όραμα της Ενώσεως και χαράζοντας το όνομα του στο πάνθεον των Ελλήνων ηρώων. Προηγήθηκαν αρκετά καλέσματα από τους αποικιοκράτες για παράδοση του. Ο σύγχρονος Λεωνίδας του Μαχαιρά απάντησε ξανά Μολών Λαβέ!

Η θυσία του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου, αποτελεί φάρο που μας καθοδηγεί στο δρόμο για την λευτεριά! Μας δείχνει ότι οι Έλληνες δεν μπορούν να υποκύπτουν σε "οδυνηρούς συμβιβασμούς" και είναι καταδικασμένοι να διεκδηκούν πάντα την ατόφια τους ελευθερία. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου θυσιάστηκε για μια Κύπρο ελεύθερη, σε μια ελεύθερη Ελλάδα και όχι για μια Κύπρο διζωνικό προτεκτοράτο της Τουρκίας!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!!!